Basketbol Bilgi Testinin Geliştirilmesi: 9. Sınıf Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 99 - 115, 30.12.2023

İrem Uz Aslan , İbrahim Yıldıran , A. Dilşad Mirzeoğlu

Öz

Bu araştırmada, 9. sınıf ortaöğretim öğrencilerinin basketbol branşı ile ilgili bilgi düzeylerini belirlemeye yönelik bilgi testi geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 9. sınıf beden eğitimi ve spor dersinin öğretim programında bulunan kazanımlarla basketbol ünitesi belirtke tablosu hazırlanmış ve Basketbol Bilgi Testinde 7 kazanım ile ilgili 8 konu bilgisinin ölçülmesi hedeflenmiştir. Hazırlanan basketbol ünite belirtke tablosu toplam 25 kritik davranışı içermektedir. Belirtke tablosunda yer alan kazanım ve konuları ölçmek amacıyla 75 soruluk çoktan seçmeli denemelik test hazırlanmış ve dört uzmanın görüşüne sunulmuştur. Hazırlanan denemelik testin uygulama süreci Covid 19 salgını dönemine denk geldiğinden test online form haline dönüştürülmüş ve online ortamda uygulanmıştır. Hazırlanan denemelik test Türkiye’de farklı illerdeki okulların 10. ve 11. sınıfta öğrenim gören 180’i kadın (%64,3), 100’ü erkek (%35,7) toplam 280 öğrenciye uygulanmıştır. Elde edilen verilere dayalı olarak madde analizleri yapılmış ve testin güvenirliği Kuder-Richardson 20 formülü kullanılarak hesaplanmıştır. Analizler sonucunda belirtke tablosunda yer alan her bir kazanımı yoklayan en yüksek madde ayırt edicilik gücüne (> 0,39) ve orta güçlüğe sahip (0,40-0,60), 25 madde nihai test için seçilmiştir. Basketbol bilgi düzeyini ölçmek için oluşturulan 25 maddelik bilgi testinin aritmetik ortalaması 11,86; ortalama güçlüğü 0,47 ve testin standart sapması 5,74, KR-20 güvenirlik katsayısı ise 0,83 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, geliştirilen basketbol bilgi testinin 9. sınıf öğrencilerinin basketbol bilgi düzeylerini belirlemede geçerli ve güvenilir test olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

basketbol, bilişsel alan, bilgi testi, madde analizi, geçerlik, güvenirlik

Kaynakça

• Akbulut, H.İ., ve Çepni, S. (2013). Bir üniteye yönelik başarı testi nasıl geliştirilir? İlköğretim 7. sınıf kuvvet ve hareket ünitesi. Amasya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 18-44.
• Atılgan, H., Kan, A. ve Aydın, B. (2017). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (10. Baskı). Anı Yayıncılık.
• Ayan, S. (2019). Hareket Eğitimi. Pegem Akademi,Ankara.
• Ayre, C., ve Scally, A.J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47 (1), 79–86.
• Bal, M., Taşkıran, A., Erdem, K. (2023). Hentbol Bilgi Testi Geliştirme, Geçerlik ve Güvenirliği. Journal of Health and Sport Sciences (JHSS), Vol.6, No.1.
• Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klâsik Test Teorisi ve Uygulaması. 2. Baskı. Ankara: Pegem Akademi; p.269-337.
• Bloom, B.S., Engelhart, M.D., Furst, E.J., Hill, W.H., Krathwohl, D.R. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. Handbook I: Cognitive domain. New York: David McKay Company.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Carpenter, E.J. (2010). The tactical games model sport experience: An examination of student motivation and game performance during an ultimate frisbee unit (Doktora tezi). University of Massachusetts, Amherst.
• Considine, J., Botti, M. ve Thomas, S. (2005). Design, format, validity and reliability of multiple choice questions for use in nursing research and education. Collegian, 12(1), 19-24.
• Çalık, M. ve Ayas, A. (2003). Çözeltilerde Kavram Başarı Testi Hazırlama ve Uygulama. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 14, 1-17.
• Çelen, A. (2012). Spor eğitimi modeli ile işlenen voleybol derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Garg, R., Kumar, V. ve Maria, J. (2019). Analysis of multiple choice questions from a formative assessment of medical students of a medical collage in Delhi İndia. Int J Res Med Sci 7(1):174-177.
• Gönen, S., Kocakaya, S. ve Kocakaya, F. (2011). Dinamik konusunda geçerliği ve güvenirliği sağlanmış bir başarı testi geliştirme çalışması, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 40-57.
• Güler, N. (2012). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Güneş, B. (2017). Basketbol ünitesinde taktik oyun yaklaşımının lise öğrencilerinin bilişsel duyuşsal ve psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Güneş, B. ve Yılmaz, E. (2019). Basketbol Öğretiminde Taktik Oyun Yaklaşımının Lise Öğrencilerinin Bilişsel, Duyuşsal, ve Psikomotor Erişi Düzeylerine Etkisi. TED Eğitim ve Bilim dergisi. Cilt 44, 313-331
• Hasançebi, B., Terzi, Y. ve Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(1), 224-240.
• Kalaycı, Ş. (2008). Spss uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kheyami, D., Jaradat, A., Al-Shibani, T., Ali, F.A. (2018). Item analysis of multiple choice questions at the department of paediatrics, Arabian Gulf University, Manama, Bahrain. Sultan Qaboos University Med J, 18(1), 68-74.
• Koyuncuoğlu, K. (2015). Spor eğitimi modeli ile işlenen jimnastik derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Lawshe, C.H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
• M.E.B (T.C. Milli Eğitim Bakanlığı). (2018). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı (Ortaokul 5,6,7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB.
• Pate, R., Corbin, C. ve Pangrazi, B. (1998). Physical activity for young people. President’s council on physical fitnessand sports research digest, 3(3), 1-6.
• Sevim, Y. (1997a). Basketbol Teknik-Taktik-Antrenman. Ankara: Nobel Yayınları.
• Singh, T., Gupta, P. ve Singh, D. (2009). Principles of medical education. Jaypee Brothers Medical Publishers.
• Tekin, H. (2007). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (19.basım). Ankara: Yargı Yayınevi.
• Tekindal, S. (2016). Okullarda Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri (5. basım). Nobel Yayıncılık.
• Tiruchittampalam, S., Nicholson, T., Levin, J.R. ve Ferron, J.M. (2018). The effects of preliteracy knowledge, schooling, and summer vacation on literacy acquisition. The Journal of Educational Research, 111(1), 28- 42.
• Tosun, C. ve Taşkesenligil, Y. (2011). Revize edilmiş Bloom’un taksonomisine göre çözeltiler ve fiziksel özellikleri konusunda başarı testinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 499-522.
• Turgut, F. ve Baykul, Y. (2015). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (7. basım). Pagem Akademi. Ulaş, M. (2014) Temel basketbol eğitiminde eğitsel oyun ile öğretimin 10-12 yaş grubu çocukların bilişsel ve psikomotor gelişim düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Veneziano, L. ve Hooper, J. (1997). A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21 (1), s. 67-70.
• Wilson, F.R., Pan, W. ve Schumsky, D.A. (2012). Recalculation of the critical values for Lawshe’s content validity ratio. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 45, 197–210.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. basım). Seçkin Yayınevi.