MÜŞRİKLERİN PEYGAMBER ALGISI VE HZ. PEYGAMBER’E İFTİRALARI

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 2, 19 - 40, 31.12.2023

Öznur Hocaoğlu

https://doi.org/10.24013/jomelips.1196524

Öz

Bu çalışmada, müşriklerin peygamber algısı, nasıl bir peygamber istedikleri ve bu bağlamda Hz. Peygamber’e attıkları iftiralar, Kur’an-siyer bütünlüğünde incelendi. Kur’an temel alınarak, müşriklerin iftiraları ve varsa Kur’an’dan cevapları mukayeseli olarak beyan edildi. Bununla beraber attıkları iftiraların sebebi, Siyer kaynaklarından tespit edilmeye çalışıldı. Müşriklerin zihnindeki peygamberin, bir melek veya meleklerin desteklediği bir peygamber olduğu ifade edilmektedir. Onlar beşer bir peygamber olacaksa Mekke ve Taif’in iki büyük insanından birinin peygamberliğe daha layık olduğunu veya Hz. Muhammed gibi bir beşer, peygamber olacaksa o zaman bağlarının bahçelerinin olması gerektiğini iddia etmektedirler. Ayrıca müşriklerin peygamberlik için yemeyen, içmeyen ve çarşı- pazarda gezmeyen birinin olması gerektiği gibi akla ziyan kriterleri bulunmaktadır. Müşrikler; Hz. Muhammed’in nübüvvetini kabul etmedikleri için bu isteklerinin yanında O’na olmadık iftiralar atmışlardır. Bu çalışmada müşriklerin Hz. Peygamber’e İbn Ebi Kebşe, Sabii gibi Kur’an’da geçmeyen bazı sıfatları yakıştırmaları ve ayrıca mecnun, kahin, yalancı ve muallem gibi Kur’an’da yer alan iftiraları üzerinde duruldu. Bu ithamların temelinde insanların Hz. Peygamber ve mesajından etkilenmemesi ve müşriklerin ileri gelenlerinin statükolarını kaybetme korkusu olduğu sonucuna ulaşıldı. Ancak açıkçagörülmektedir ki Hz. Peygamber’in şahsiyetinin bu sıfatlara uymadığı bizzat Velid b. Muğire ve Ebu Cehil gibi müşriklerin ileri gelenlerinin itiraflarıyla anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İslam Tarihi, Hz. Peygamber, el-Emin, Yalancı, Müfteri, Melek, Resul., İslam Tarihi, Hz. Peygamber, el-Emin, Yalancı, Müfteri, Melek, Resul.

Kaynakça

• Ahmed b. Hanbel. (2001a). Müsned. (C. 6). Beyrut: Müessesetü’r-risale.
• Ahmed b. Hanbel. (2001b). Müsned. (C. 13). Beyrut: Müessesetü’r-risale.
• Ahmed b. Hanbel. (2001c). Müsned. (C. 15). Beyrut: Müessesetü’r-risale.
• Beğavi, Muhyissünne. (1420a). Mealimu’t-tenzil fi tefsiri’l-Kur’an. (C. 2). Beyrut: Daru’t-türasi’l-Arabi.
• Beğavi, Muhyissünne. (1420b). Mealimu’t-tenzil fi tefsiri’l-Kur’an. (C. 4). Beyrut: Daru’t-türasi’l-Arabi.
• Belazuri, Ahmed b. Yahya. (1996). Ensabu’l-eşraf. (C. 1). Beyrut: Daru’l-fikr.
• Beyhaki, Ahmed b. Hüseyin. (1405). Delailü’n-nübüvve ve ma’rifetüahvali sahi’ş-şeria. (C. 2) Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• Buhari, Ebu Abdullah.(1422). el-Camiu’l-müsnedü’s-sahih. (C. 1). ts.: Daru tavki’n-necat.
• Cevad Ali. (2001a). el-Mufassal fi tarihi’l-arab kable’l-İslam.(C.11 ). ys.: Daru’s-saki.
• Cevad Ali. (2001b). el-Mufassal fi tarihi’l-arab kable’l-İslam.(C.12 ). ys.: Daru’s-saki.
• Cevad Ali. (2001c). el-Mufassal fi tarihi’l-arab kable’l-İslam.(C.17 ). ys.: Daru’s-saki.
• Cevheri, Ebu Nasr. (1987). es-Sıhah tacü’l-lüğave sıhahu’l-arabiyye. Beyrut: Daru’l-ilm.
• Çalışkan, Muahmmed Selam. (2008). Kur’an’da İnkarcıların Peygamber Tasavvuru. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensititüsü.
• Ebu Şehbe, Muhammed b. Muhammed. (1427). es-Siretü’n-nebeviyye ale davi’l-Kur’an ve’s-sünne. (C. 1). Dımeşk: Daru’l-kalem.
• Ebu Şehbe, Muhammed b. Muhammed. (1427). es-Siretü’n-nebeviyye ale davi’l-Kur’an ve’s-sünne. (C.2 ). Dımeşk: Daru’l-kalem.
• Ezheri, Muhammed b. Ahmed. (2001). Tehzibu’l-lüğa. (C. 12) Beyrut: Daru ihyai’t-türasi’l-arabi.
• Ezheri, Muhammed b. Ahmed. (2001). Tehzibu’l-lüğa. (C. 6) Beyrut: Daru ihyai’t-türasi’l-arabi.
• İbn Abdilber, Ebu Ömer. (1992a). el-İstiab fi ma’rifeti’l-Ashab. (C. 3). Beyrut: Daru’l-cil.
• İbn Abdilber, Ebu Ömer. (1992b). el-İstiab fi ma’rifeti’l-Ashab. (C. 4). Beyrut: Daru’l-cil.
• İbn Ebi Şeybe. (1409). el-Musannef fi’l-ehadisi ve’l-asar. (C.1). Riyad: Mektebetü’r-rüşt.
• İbn Ebi Şeybe. (1409). el-Musannef fi’l-ehadisi ve’l-asar. (C.4). Riyad: Mektebetü’r-rüşt.
• İbn Hacer, Askalani. (1379). Fethu’l-bari şerhu sahihi’l-buhari. (C. 10 ). Beyrut: Daru’l-ma’rife.
• İbn Hişam, Abdulmelik. (1955). Siretü’n-nebeviyye (C. 1). Mısır: Babu’l-halebi.
• İbn İshak, Muhammed. (1978). Sire. (C. 1). Beyrut: DAru’l-fikr.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fida. (1976). es-Siretü’n-nebeviyye. (C. 1). Beyrut: Daru’l-ma’rife.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fida. (1986a) el-Bidaye ve’n-nihaye. (C. 1 ). Beyrut: Daru’l-fikr.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fida. (1986b) el-Bidaye ve’n-nihaye. (C. 2 ). Beyrut: Daru’l-fikr.
• İbn Kesir, Ebu’l-Fida. (1986c) el-Bidaye ve’n-nihaye. (C. 6). Beyrut: Daru’l-fikr.
• İbn Manzur,Ebu’l-Fadl. (1414). Lisanu’l-Arab. (C. 1). Beyrut: Daru sadr.
• İbn Sa’d, Muhammed (1990a). Tabakatü’l-Kübra. (C. 1). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbn Sa’d, Muhammed (1990b). Tabakatü’l-Kübra. (C. 3). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbn Sa’d, Muhammed (1990c). Tabakatü’l-Kübra. (C. 4). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbn Seyyidunnas, Muhammed b. Muhammed, (1993). Uyunu’l-eser fi funui’l-meğazi ve’ş-şemaili ve’si-siyer. (C. 1). Beyrut: Daru’l-kalem.
• İbnü’l-Cevzi, Ebu’l-Ferec. (1422). Zadü’l-mesir fi ilmi’t-tefsir. (C. 1). Beyrut: Daru’kütübi’l-Arabi.
• İbnü’l-Cevzi, Ebu’l-Ferec. (1992a). El-Muntazam fi tarihi’l-muluki ve’l-ümem.(C. 2). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbnü’l-Cevzi, Ebu’l-Ferec. (1992b). El-Muntazam fi tarihi’l-muluki ve’l-ümem.(C. 8). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbnü’l-Esir, Ebu’l-Hasan. (1994). Üsdü’l-ğabe fi ma’rifetis-sahabe. (C. 3), Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• İbnü’l-Esir, Ebu’l-Hasan. (1997). el-Kamil fi’t-tarih. (C. 1). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-Arabi.
• Kastallani, Ebu’l-Abbas, (ts.a). el-Mevahibu’l-ledunniyye bi’l-menhi’l-muhammediyye, (C. 2). Kahire: Mektebetü’t-tevfıkiyye.
• Kastallani, Ebu’l-Abbas, (ts.b). el-Mevahibu’l-ledunniyye bi’l-menhi’l-muhammediyye, (C. 3). Kahire: Mektebetü’t-tevfıkiyye.
• Kurtubi, Ebu Abdullah. (1964a). el-Cami li Akami’l-Kur’an. (C. 17). Kahire: Daru’l-kütübi’l-mısriyye.
• Kurtubi, Ebu Abdullah. (1964b). el-Cami li Akami’l-Kur’an. (C. 19). Kahire: Daru’l-kütübi’l-mısriyye.
• Makrızi, Ahmed b. Ali. (1999a). İmtau’l-esma’ bima li’n-Nebiyyi mine’l-ahvali ve’l-emval ve hafadati ve’l-meta’. (C. 2 ). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• Makrızi, Ahmed b. Ali. (1999b). İmtau’l-esma’ bima li’n-Nebiyyi mine’l-ahvali ve’l-emval ve hafadati ve’l-meta’. (C. 14 ). Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye.
• Müslim b. Haccac. (ts.a). Sahih. (C.2 ) Beyrut: Daru ihyai’t-türasi’l-arabi.