Aim: The healing time of femoral intertrochanteric fractures in the elderly population is prolonged due to the presence of osteoporosis. However, mortality is high because of major causes such as embolism due to long-term bed rest. It is particularly important that these patients be operated and given the freedom to move in the early postoperative period. In this study, we aimed to compare the clinical outcomes of Proximal Femoral Nail (PFN) and External Fixation (EF) in older patients with intertrochanteric fractures of the femur (ITFF).
Methods: This study included 72 patients aged 65 years or older who were diagnosed with ITFF and underwent PFN (n=38) or EF (n=34) between 2011 and 2017. Patient data including demographic characteristics, preoperative ASA score, surgical technique, postoperative complications, and functional outcomes at final follow-up, Harris Hip Score (HHS) and Mean Mobility Score (MMS) scores were recorded for each patient.
Results: The results indicated that both PFN and EF provided equally satisfactory functional outcomes in the patients. EF was found to have major advantages including significantly lower operative times, lower intraoperative blood loss, and administration of sedation only in high-risk patients. PFN was also found to have remarkable advantages such as lower reoperation risk, reduced mortality, and lower risk of superficial wound infection.
Conclusion: Although both PFN and EF were found to have remarkable advantages, PFN seems to be more advantageous in terms of complications. Meaningfully, PFN could be more reliable and effective in the treatment of extracapsular ITFF in old-age patients.
External fixation Harris Hip Score Femur intertrochanteric fracture Mortality Proximal femoral nail
Amaç: Yaşlı popülasyonda intertrokanterik femur kırıklarının (ITFK) iyileşme süresi osteoporoz varlığı nedeniyle uzar. Bununla birlikte bu hastalarda uzun süreli yatak istirahati sonucu emboli gibi başlıca nedenlerden dolayı ölüm oranı yüksektir. Bu hastaların erken dönemde ameliyat edilmesi ve hareket verilmesi çok önemlidir. Bu çalışmada, ITFK olan yaşlı hastalarda uygulanan Proksimal femoral çivi (PFÇ) ve Eksternal fiksatör (EF) yöntemlerin klinik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.
Yöntemler: Çalışmaya 2011-2017 yılları arasında ITFK nedeniyle ameliyat edilen 72 hasta alındı. Bu hastalardan 38 tanesine proksimal femoral çivi, 34 tanesine eksternal fiksatör uygulandı. Hastaların demografik verileri, ameliyat öncesi ASA skoru, cerrahi teknik, ameliyat sonrası komplikasyonlar, final fonksiyonel sonuçlar, Harris kalça skoru ve ortalama kalça hareket skorları herbir hasta için kaydedildi.
Bulgular: Her iki grubun fonksiyonel sonuçları tatminkar olup EF uygulanan grupta ameliyat süresinin daha kısa ve kan kaybının daha az olması, sedasyonla müdahele edilmesi başlıca avantajlarıdır. PFÇ yapılan grupta ise tekrar opere edilme ve mortalite riskinin daha az olması, yüzeyel cilt enfeksiyonlarının olmaması başlıca avantajları olarak görüldü.
Sonuç: PFÇ ile EF’nin karşılaştırıldığı bu çalışmada, PFÇ uygulamasında komplikasyonların daha az olduğu ve bu nedenle ekstrakapsüler ITFK’ da Proksimal femoral çivi yönteminin daha güvenli ve daha effektif bir tedavi olduğu kanaatindeyiz.
External fiksatör Femur intertorakanterik kırık Harris Kalça skoru Mortalite Proksimal femoral çivi
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 12 |