Mutual Interdependence and Reform in International Communication Order

Yıl 2021, , 754 - 783, 25.04.2021

Elif Toprak

https://doi.org/10.18094/josc.868518

Öz

In the international communication order, the asymmetry in mutual interdependence leads to discussions on reform. In the literature, this dilemma is mostly studied through political economic lenses of the critical theory. The major paradigms, realism and liberalism in International Relations have shaped the structure of this order based on power relations and the efforts for a reform have been far away from meeting the expectations. The purpose of this paper is to approach the problem differently and investigate the potential of these theories for a reform. In the neorealist and neoliberal analyses, the sociological and normative concerns are increasingly taken into consideration also owing to increasing mutual interdependence with globalization. Therefore, in this theoretical paper, a descriptive and comparative analysis of the concepts mutual interdependence and reform is made according to (1) information society, (2) intercultural communication and public diplomacy and (3) global governance that involve different levels of analysis in international communication. The theoretical framework is constructed on realism and liberalism because of the thesis that a discussion on reform according to their perspective may prove more fruitful since the communication order is already based on realist and liberal concepts and arguments. In the quest for reform, the issue areas that require policies and action are a global information society, public diplomacy for an international public opinion and an effective and just global governance through initiatives of the international organizations.

Anahtar Kelimeler

International communication order, intercultural communication, mutual interdependence, global governance, information society

Uluslararası İletişim Düzeninde Karşılıklı Bağımlılık ve Reform

Öz

Uluslararası iletişim düzenindeki asimetrik karşılıklı bağımlılık, reform tartışmalarına yol açmaktadır. Alanyazında bu sorun sıklıkla eleştirel kuram bağlamında özellikle ekonomi politik açıdan ele alınmıştır. Uluslararası İlişkiler’in temel paradigmaları realizm ve liberalizme göre yapılandırılmış olan ve güç ilişkilerine dayalı bu düzende, reforma yönelik çabalar beklentileri karşılamaktan uzaktır. Bu çalışmanın amacı, soruna farklı bir açıdan yaklaşarak, iki baskın teorinin uluslararası iletişim düzeninde reforma yönelik katkı potansiyellerinin incelenmesidir. Neorealist ve neoliberal analizlerde sosyolojik ve normatif unsurların giderek daha fazla dikkate alınmasının gerekçesi yine küreselleşmeyle artan karşılıklı bağımlılıktır. Dolayısıyla bu teorik çalışmada, karşılıklı bağımlılık ve reform kavramlarının, uluslararası iletişimin farklı analiz düzeylerini içeren (1) enformasyon toplumu, (2) kültürlerarası iletişim ve kamu diplomasisi ve (3) küresel yönetişim unsurları bağlamında betimsel ve karşılaştırmalı bir analizi yapılmaktadır. Teorik çerçeve olarak realizm ve liberalizmin seçilmesinin nedeni, realist ve liberal temellere dayalı iletişim düzeninde reformun yine bu teorilerin kavramları üzerinden tartışılmasının faydalı olacağı tezidir. Reform ve çözüm çabalarında politika üretilmesi ve harekete geçilmesi beklenen alanlar; küresel bir enformasyon toplumu, ortak değer ve çıkarlar için uluslararası kamuoyunun oluşturulmasını sağlayacak kamu diplomasisi uygulamaları ve uluslararası kuruluşlar aracılığıyla daha etkin ve adil bir küresel yönetişimdir.

Anahtar Kelimeler

Uluslararası iletişim düzeni, kültürlerarası iletişim, karşılıklı bağımlılık, küresel yönetişim, enformasyon toplumu

Kaynakça

• Akdemir, S. (2002). Enformasyon egemenliği. Kurgu Dergisi, 239-255.
• Akdemir, S. (2008). Uluslararası enformasyon akışı: kavramsal bir çözümleme. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 9, 101-122.
• Arı, T. (2013). Uluslararası ilişkiler teorileri. Bursa: MKM.
• Atabek, Ü. (2013). Yeni medya ve yeni iletişim düzeni. Mülkiye Dergisi, 37(3), 175-181.
• Binark, M., & Bayraktutan, G. (2013). Ayın karanlık yüzü: yeni medya ve etik. İstanbul: Kalkedon.
• Carlsson, U. (2003). The rise and fall of NWICO: from a vision of international regulation to a reality of multilevel governance. Nordicom Review, 24(2), 31-67.
• Castells, M. (2007). Communication, power and counter-power in the network society. International Journal of Communication , 1, 238-266.
• Demir, V. (2012). Değişen uluslararası ilişkiler çerçevesinde kamu diplomasisi ve halkla ilişkilerin müşterek kavramları. M. Bostancı içinde, Uluslararası iletişim ekonomi politiği (s. 243-279). İstanbul: Chiviyazıları.
• Hallin, D. C., & Mancini, P. (2004). Comparing media systems: three models of media and politics. UK: Cambridge University Press.
• Hofstede, G. (2015). National differences in communication styles. D. Brzozowska, & W. Chlopicki içinde, Culture's software: communication styles (s. 1-14). UK: Cambridge Scholars.
• Humphreys, P. (2012). A political scientist's contribution to the comparative study of media systems in Europe: a response to Hallin and Mancini. M. Puppis, & N. Just içinde, Trends in Communication Policy Research: New Theories, Methods and Subjects (s. 157-177). UK: Intellect.
• Kartarı, A. (2014). Kültür, farklılık ve iletişim: kültürlerarası iletişimin kavramsal dayanakları. İstanbul: İletişim.
• Keohane, R., & Nye, J. (1987). Power and interdependence revisited. International Organization, 41(4), 725-753.
• Keohane, R., & Nye, J. (1998). Power and interdependence in the information age. Foreign Affairs, 77(5), 81-94.
• Krasner, S. D. (1982). Structural causes and regime consequences: regimes as intervening variables. International Organization, 36(2), 185-205.
• Krasner, S. D. (1991). Global communications and national power: life on the pareto frontier. World Politics, 336-366.
• McPhail, T. L. (2010). Global communication: theories, stakeholders and trends. UK: Wiley-Blackwell.
• McQuail, D., & Windahl, S. (2010). İletişim modelleri. (K. Yumlu, Çev.) İmge.
• Meyer, E. T. (2005). Communication regimes: a conceptual framework for examining IT and social change in organizations. ASIST (American Society for Information Science and Technology).
• Moravcsik, A. (2010). "Wahn, wahn, überall wahn": a reply to Jahn's critique of liberal internationalism. International Theory, 2(1), 113-139.
• Moravcsik, A. (2013). The new liberalism. R. E. Goodin içinde, The Oxford Handbook of Political Science.
• Morley, D., & Robins, K. (2011). Kimlik mekanları. (E. Zeybekoğlu, Çev.) İstanbul: Ayrıntı.
• Mowlana, H. (1985). International flow of information: a global report and analysis. UNESCO Digital Library. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000065258 adresinden alındı
• Nye, J. (1988). Neorealism and neoliberalism. World Politics, 40(2), 235-251.
• Nye, J. S. (2004). Soft power: the means to success in world politics. New York: Public Affairs.
• Nye, J., & Welch, D. (2009). Küresel Çatışmayı ve İşbirliğini Anlamak. (R. Akman, Çev.) İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
• Özen, Ç. (2019). Uluslararası örgütler teorisi. Ç. Özen, & Ö. Tonus içinde, Uluslararası örgütler (s. 2-31). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 9(6).
• Rogerson, K. (2000). Information interdependence: Keohane and Nye's complex interdependence in the information age. Information, Community & Society, 3(3), 415-436.
• Ruggie, J. G. (1975). International responses to technology: concepts and trends. International Organization, 29(3), 557-583.
• Siebert, F. S., Peterson, T., & Schramm, W. (1956). Four theories of the press. USA: University of Illinois Press.
• Singh, J. P. (2010). International coommunication regimes. Oxford Research Encyclopedia, International Studies. içinde International Studies Association and Oxford University Press.
• Timisi, N. (2003). Yeni iletişim teknolojileri ve demokrasi. Ankara: Dost Kitabevi.
• Uzun, R. (2016). İletişim etiği: sorunlar ve sorumluluklar. Ankara: Dipnot.
• Viotti, P. R., & Kauppi, M. V. (2012). International relations theory. USA: Pearson.
• Wendt, A. (1992). Anarchy is what states make of it: the social construction of power politics. International Organization, 46(2), 391-425.