A DESCRIPTION ON VOCATIONAL HIGH SCHOOL COMMUNICATION EDUCATION

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 1, 354 - 377, 27.01.2020

Neslihan Kılıç

Öz

Vocational education, which aims to gain knowledge and skills for the profession, has emerged as a field of education in the world since the 18th century. In our country, the history of vocational education goes back to Ahi Organization. However, in the modern sense, vocational training has gained momentum in the recent reforms of the Ottoman Empire. During the Republican period, a special importance was given to vocational education, especially the Strengthening of the Vocational Education and Training System Project signed with the European Union was a turning point in terms of vocational education in our country.In our country, communication faculties constitute the higher education level of communication education with more than seventy. At secondary level, communication education is conducted through vocational high schools. Although communication education started on the basis of secondary education, its main development was at higher education level. Therefore, most of the studies oncommunication education are centered on higher education. Studies on the situation of communication education in secondary education institutions are quite limited. In this study, depicted with Turkey in vocational training outlined in the communication, he has voiced a variety of opinions and recommendations on the subject. Today, communication education is provided in vocational high schools in three fields: Journalism, Public Relations and Radio Television and in ten branches connected to these fields. However, some limitations have been made in dealing with the issue. The study included only communication programs in public schools and private vocational high schools were excluded. In addition, the institutions affiliated to the General Directorate of Lifelong Learning were deactivated and the study was limited to vocational and technical high schools affiliated to the General Directorate of Vocational and Technical Education.

MESLEK LİSELERİNDE İLETİŞİM EĞİTİMİ ÜZERİNE BİR BETİMLEME

Öz

Mesleğe
yönelik bilgi ve becerileri kazandırmayı amaç edinen mesleki eğitim, dünyada
18. yüzyıldan itibaren bir eğitim alanı olarak ortaya çıkmıştır. Ülkemizde ise
mesleki eğitimin tarihçesi Ahilik Teşkilatına kadar uzanmaktadır. Bununla
birlikte modern anlamda mesleki eğitim, Osmanlı’nın son dönem ıslahatlarında
hız kazanmıştır. Cumhuriyet döneminde mesleki eğitime ayrı bir önem verilmiş,
özellikle Avrupa Birliğiyle imzalanan Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin
Güçlendirilmesi Projesi ülkemizdeki mesleki eğitim açısından bir dönüm noktası
olmuştur. Ülkemizde iletişim eğitiminin yükseköğretim ayağını sayıları yetmişi
aşan iletişim fakülteleri oluşturmaktadır. Orta öğretim düzeyinde ise iletişim
eğitimi meslek liseleri üzerinden yürütülmektedir. İletişim eğitimi her ne
kadar orta öğretim temelli başlamışsa da esas gelişimi yükseköğretim düzeyinde
olmuştur. Bu nedenle iletişim eğitimini konu edinen çalışmaların büyük çoğunluğu
yükseköğretim merkezli olmuştur. İletişim eğitiminin orta öğretim
kurumlarındaki durumuyla ilgili çalışmalar ise oldukça sınırlıdır. Bu çalışmada
Türkiye’de meslek liselerinde verilen iletişim eğitimi ana hatlarıyla
betimlenmiş, konuyla ilgili çeşitli görüş ve öneriler dile getirilmiştir. Bugün
iletişim eğitimi meslek liselerinde Gazetecilik, Halkla İlişkiler ve Radyo
Televizyon olmak üzere üç alanda ve bu alanlara bağlı on dalda verilmektedir.
Ancak konu ele alınırken bir takım sınırlamalara gidilmiştir. Çalışma sadece
devlet okullarındaki iletişim programlarını kapsamış, özel meslek liseleri
kapsam dışı bırakılmıştır. Ayrıca Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğüne bağlı
kurumlar devre dışı bırakılmış, çalışma Mesleki ve Teknik Eğitim Genel
Müdürlüğüne bağlı mesleki ve teknik liselerle sınırlandırılmıştır.

 

Anahtar Kelimeler

Meslek Lisesi, İletişim Eğitimi, gazetecilik alanı, halkla ilişkiler alanı, radyo televizyon alanı

Kaynakça

• Akgül, Mahmut, Akdağ, Mustafa. (2018). İletişim Eğitimi ve Disiplinlerarasılık: İletişim Fakültelerindeki Akademisyen Profili Üzerine Bir Değerlendirme. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 31
• Akgündüz, Murat. (2014). Ticari Hayatta Kardeşliği Esas Alan Ahilik Teşkilatı. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 31
• Aytaç, Kemal. (2006). Çağdaş Eğitim Akımları (Yabancı Ülkelerde). Ankara: Mevsimsiz Yayınları
• Alemdar, Korkmaz. (1996). İletişim ve Tarih. Ankara: İmge Kitabevi
• Alemdar, Korkmaz. (2009). Türkiye’de Kitle İletişimi Dün-Bugün-Yarın. Ankara: Gazeteciler Cemiyeti Yayınları
• Erdoğan, İrfan. (2012). Pozitivist Metodoloji ve Ötesi Araştırma Tasarımları, Niteliksel ve İstatiksel Yöntemler. Ankara: Erk Yayınları
• Girgin, Atilla. (2005). Haber Yazmak. İstanbul: Der Yayınları. 36
• Gül, Gülbahar. (2004). Birey Toplum Eğitim ve Öğretmen. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1
• Karaduman, M. Akbulutgiller, B. (2017). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi: Lisans Müfredat Programları Karşılaştırması, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 16 (4)
• Nafziger, Ralph O. (1935). Journalism Bulletin. Volume: 12 issue: 4
• Saraçoğlu, Emine. (2007). Mesleki Eğitim ve Mesleki Eğitimi Geliştirme Projesi (MEGEP) Uygulamaları: İstanbul’da Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Tokgöz, Oya. (2003). Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi. Kültür ve İletişim, 6(1)
• Topuz, Hıfzı. (2003). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Basın Tarihi. İstanbul: Remzi Kitapevi s.376-9
• Uzun, Ruhdan. (2007). İstihdam Sorunu Bağlamında Türkiye’de İletişim Eğitimi ve Öğrenci Yerleştirme. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 25
• Yıldırım, Besim. (2006). Eleştirel Pedagoji Açısından Gazetecilik Eğitimini Yeniden Düşünmek. İletişim Araştırmaları, 4(1)