Yeni Medyada Dijital Aktivizm Göstergeleri: Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Örgütleri Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 2, 702 - 736, 15.10.2022

Zülfiye Acar Şentürk , Onur Tos , Ebru Dıvrak

https://doi.org/10.18094/josc.1114480

Öz

Bilgi iletişim teknolojilerindeki gelişmeler, aktivizm sergileyen grupların etkileşimli olmasını sağlamaktadır. Bu çerçevede sivil toplum kuruluşları (STK), dernekler ve platformlar gerçekleştirilecek hareketlerde, duyurularda, protesto etme ya da bir olayla ilgili mücadele sergilenmesinde, oluşumlarda yeni medya platformları Twitter ve Instagram’ı etkin bir şekilde kullanabilmektedir. Türkiye özelinde kadına yönelik şiddet olaylarının, cinayet ve istismar gibi hak ihlallerinin arttığı günümüzde, “Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği” (CŞMD) ve “Kız Başına” platformları yeni medyada dijital aktivizm hareketlerini şiddetle ilgili konulara dikkat çekerek sergileyen dernek ve sosyal medya platformudur. Bu doğrultuda çalışma kapsamında iki platformun 01 Mart – 15 Nisan 2021 tarihleri arasında altı haftalık dönemde resmi Twitter ve Instagram hesaplarından yaptıkları paylaşımlar incelenmektedir. Çalışmanın amacı ise; sivil toplum kuruluşu olarak Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği ile Kız Başına Platformu’nun yeni medyayı halkla ilişkiler modelleri bağlamında nasıl kullandığını irdelemek ve diyalogsal iletişim ilkelerini paylaşımlarına nasıl yansıttıklarını belirlemektir. Çalışmada verilerin toplanması sosyal medya üzerinden dokuman incelemesi tekniğiyle sağlanmaktadır. Verilerin analizleri için hazırlanan kod cetveli Grunig ve Hunt’ın halkla ilişkiler modelleri ve Kent ve Taylor’un diyalogsal iletişim ilkeleri doğrultusunda şekillenmektedir. Analizler doğrultusunda, dernek ve platformun Twitter’ı halkla ilişkiler modelleri bağlamında kamuoyu bilgilendirme çerçevesinde kullandığı; Instagram platformunda ise derneğin kamuoyu bilgilendirmeye, platformun ise iki yönlü asimetrik modele yoğunlaştığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği, Kız Başına Platformu, Diyalogsal İletişim, Halkla İlişkiler Modelleri, Dijital Aktivizm

Proje Numarası

.

Indicators of Digital Activism in New Media: A Study on Organizations Against Violence Against Women

Öz

Advances in information communication technologies have enabled activist groups to become interactive. In this context, non-governmental organizations (NGOs), associations, and platforms can effectively utilize the new media platforms Twitter and Instagram in the social movements, announcements, oppositions, and struggles. Especially in Turkey, where violence against women and bad situations such as murder and abuse are on the rise, especially the "Association for Struggle Against Sexual Violence" and "The Girl Alone" platforms appear as organizations that exhibit digital activism movements to draw attention to these issues. In this study, this association and the platform's shares on their official Twitter and Instagram accounts during one and a half months between 1 March and 15 April 2021 were examined. The study aimed to investigate how the Association for Struggle Against Sexual Violence and the Girl Alone Platform use new media in public relations models and determine how they reflect the dialogic communication principles. The code chart prepared for data analysis was created in line with the public relations models of Grunig and Hunt and the dialogic communication principles of Kent and Taylor. In this context, in this study, it is planned to draw a framework from the perspective of public relations regarding the use of new media to the concept of digital activism.

Anahtar Kelimeler

Association for Struggle Against Sexual Violence, Kız Başına Platformu, Dialogic Communication, Digital Activism, Public Relations Models

Proje Numarası

.

Kaynakça

• Akdenizli, B. (2012). Gazete haberciliğinde içerik çözümleme yöntem ve tekniği: Sunum ve temsil üzerine bir uygulama ve değerlendirme. Ö. Güllüoğlu (Dü.) içinde, İletişim bilimlerinde araştırma yöntemleri - Yazılı metin çözümleme (s. 133-162). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Arslan, A. (2021). Halkla ilişkiler modelleri temelinde sağlık iletişimi: Yeni medya üzerinden Sağlık Bakanlığı'nın incelenmesi. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya ve İletişim Araştırmaları Hakemli E-Dergisi(8), 4-28.
• Arslan, C. (2019). An analysis of ınstagram's dialogical communication building potential in Türkish Theater Institutions. Anadolu Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 9(1), 84-98. Baer, H. (2016). Redoing feminism: digital activism, body politics, and neoliberalism. Feminist Media Studies, 16(1), 17-34.
• Batu, M., Acar-Şentürk, Z., & Tos, O. (2020). Health communication on social media: An analysis on the Twitter use of the Ministry of Health in terms of public relations models. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 8(2), 805-828.
• Beverly, J. A. (2013). Public relations models and dialogic communication in the Twitterverse: An analysis of how colleges and universities are engaging their publics through Twitter. Mississippi: The University of Southern Mississippi.
• Bhattacharjya, M., Birchall, J., Caro, P., Kelleher, D., & Sahasranaman, V. (2013). Why gender matters in activism: feminism and social justice movements. Gender & Development, 21(2), 277-293.
• Blasio, E. D., & Sorice, M. (2019). E-democracy and digital activism: From divergent paths toward a new frame. International Journal of Communication, 13, 5715-5733.
• Bortree, D. S., & Seltzer, T. (2009). Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups’ Facebook profiles. Public Relations Review, 35(3), 317-319.
• Botan, C., & Taylor, M. (2004). Public relations: State of the field. Journal of Communication, 54(4), 645-661.
• Botetzagias, I., & Schuur, W. v. (2012). Active greens: An analysis of the determinants of green party members’ activism in environmental movements. Environment and Behavior, 44(4), 509-544.
• Bowen, S., Rawlins, B., & Martin, T. R. (2019). An overview of the public relations function (Cilt 2). Business Expert Press.
• Brimacombe, T., Kant, R., Finau, G., Tarai, J., & Titifanue, J. (2018). A new frontier in digital activism: An exploration of digital feminism in Fiji. Asia Pac Policy Stud.(5), 508-521.
• Brink, P. J. (1991). Issues of reliability and validity. J. M. Morse (Dü.) içinde, Qualitative nursing research: A contemporary dialogue (s. 164-186). Newbury Park: Sage Publishing.
• Carberry, E., Bharati, P., Levy, D. L., & Chaudhury, A. (2017). Social movements as catalysts for corporate social innovation: Environmental activism and adoption of green information systems. Business and Society, Forthcoming, 1-45.
• Cha, J. M., Holgate, J., & Yon, K. (2018). Emergent cultures of activism: Young people and the building of alliances between unionsand other social movements . Work and Occupations, 45(4), 451-474.
• Chitanana, T. (2020). From Kubatana to #ThisFlag: Trajectories of digital activism in Zimbabwe. Journal of Information Technology & Politics, 17(2), 130-145.
• Cho, M., Schwickart, T., & Haase, A. (2014). Public engagement with nonprofit organizations on Facebook. Public Relations Review, 40(3), 565-567.
• cinselsiddetlemucadele.org. (2021). Cinsel şiddetle mücadele derneği. cinsel siddetlemucadele.org: https://cinselsiddetlemucadele.org/biz-kimiz/ adresinden alındı
• Creswell, J. W., & Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative ınquiry. Theory İnto Practice, 39(3), 124-130.
• Dozier, D. M., & Grunig, L. A. (2005). Halkla ilişkiler işlevinin örgütlenişi. J. E. Grunig içinde, Halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminde mükemmellik (E. Özsayar, Çev., s. 417-439). İstanbul: Rota Yayınları.
• Dumitrica, D., & Felt, M. (2020). Mediated grassroots collective action: negotiating barriers of digital activism. Information, Communication & Society, 23(13), 1821-1837.
• Durusoy, H. (2018). İki yönlü simetrik iletişim çerçevesinden Kadıköy ve Datça belediyeleri Twitter kullanımı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(1), 615-644.
• Erdoğan, İ. (2014). Teori ve pratikte halkla ilişkiler. Ankara: Erk Yayınları.
• Eyrich, N., Padman, M. L., & Sweetser, K. D. (2008). PR practitioners’ use of social media tools and communication technology. Public Relations Review, 34(4), 412-414.
• Fiske, J. (2019). İletişim çalışmalarına giriş. (S. İrvan, Çev.) Ankara: Pharmakon Kitap.
• George, J. J., & Leidner, D. E. (2019). From clicktivism to hacktivism: Understanding digital activism . Information and Organization, 29(3).
• Gerbaudo, P. (2017). From cyber-autonomism to cyber-populism: An ideological history of digital activism . tripleC: Communication, Capitalism & Critique, 15(2), 477-489.
• Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The Qualitative Report, 8(4), 597-606.
• Goode, W. J., & Hatt, P. K. (1952). Methods in social research. New York: McGraw Hill.
• Gregg, H. S. (2016). Three theories of religious activism and violence: Social movements, fundamentalists, and apocalyptic warriors. Terrorism and Political Violence, 28(2), 338-360.
• Greijdanus, H., Fernandes, C. A., Turner-Zwinkels, F., Honari, A., Roos, C. A., Rosenbusch, H., & Postmes, T. (2020). The psychology of online activism and social movements: Relations between online and offline collective action. Current Opinion in Psychology, 35, 49-54.
• Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing public relations. New York: Rinehart and Winston.
• Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1981). The Jossey-Bass higher and adult education series and the Jossey-Bass social and behavioral science series. Effective evaluation: Improving the usefulness of evaluation results through responsive and naturalistic approaches. San Fransisco: Jossey-Bass.
• Güçlü, İ. (2019). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M. B., & Taşğın, S. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma (2 b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Holland, D., & Correal, D. G. (2013). Assessing the transformative significance of movements & activism: Lessons from a postcapitalist politics. Outlines - Critical Practice Studies, 14(2), 130-159.
• http://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/. (2021, 01 02). Karın cinayetlerini durduracağız platformu 2020 yıllık raporu. 05 10, 2021 tarihinde Kadın cinayetlerini durduracağız platformu: http://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/veriler/2947/kadin-cinayetlerini-durduracagiz-platformu-2020-raporu adresinden alındı
• İmik-Tanyıldızı, N. (2021). Dijital dünyada halkla ilişkiler. Ankara: İksad Yayınevi.
• Ilgın, H. Ö. (2021). Diyalojik halkla ilişkiler boyutuyla kamu kurumlarında sosyal medya kullanımı: T.C. Sağlık Bakanlığı örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 1168-1181.
• Jansen, F. (2010). Digital activism in the Middle East: mapping issue networks in Egypt, Iran, Syria and Tunisia. Knowledge Management for Development Journal, 6(1), 37-52.
• Johnson, R. B. (1997). Examining the validity structure of qualitative research. Education, 118(2), 282-292.
• Kanter, B., Fine, A., & Zuckerberg, R. (2010). The networked nonprofit: Connecting with social media to drive change. San Francisco: John Wiley & Sons.
• Kaun, A., & Uldam, J. (2018). Digital activism: After the hype. New Media & Society, 20(6), 2099-2106.
• Kent, M. L. (2013). Using social media dialogically: Public relations role in reviving democracy. Public Relations Review, 39(4), 337-345.
• Kent, M. L., & Taylor, M. (1998). Building dialogic relationships through the world wide web. Public Relations Review, 24(3), 321-334.
• Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 28(1), 21-37.
• Koçak, A., & Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28.
• Köseoğlu, Ö., & Köker, N. E. (2014). Türk üniversiteleri Twitter'ı diyalogsal iletişim açısından nasıl kullanıyor: Beş Türk üniversitesi üzerine bir içerik analizi. Global Media Journal: TR Edition , 4(8), 213-239.
• Leong, C., Pan, S. L., Bahri, S., & Fauzi, A. (2018). Social media empowerment in social movements: Power activation and power accrual in digital activism. European Journal of Information Systems, 1-32. doi:10.1080/0960085X.2018.1512944
• L'Etang, J. (2016). Public relations, activism and social movements: Critical perspectives. Public Relations Inquiry, 5(3), 207-211.
• Lindblom, J., & Jacobsson, K. (2014). A deviance perspective on social movements: The case of animal rights activism. Deviant Behavior, 35(2), 133-151.
• Linvill, D. L., McGee, S. E., & Hicks, L. K. (2012). Colleges’ and universities’ use of Twitter: A content analysis. Public Relations Review, 38(4), 636-638.
• Lovejoy, K., Waters, R. D., & Saxton, G. D. (2012). Engaging stakeholders through Twitter: How nonprofit organizations are getting more out of 140 characters or less. Public Relations Review, 38(2), 313-318.
• Matich, M., Ashman, R., & Parsons, E. (2019). #freethenipple – digital activism and embodiment in the contemporary feminist movement. Consumption Markets & Culture, 22(4), 337-362.
• McAllister, S. M. (2012). How the world's top universities provide dialogic forums for marginalized voices. Public Relations Review, 38(2), 319-327.
• Mcallister, S. M., & Kent, M. L. (2009). Dialogic public relations and resource dependency: New Jersey community colleges as models for web site effectiveness. Atlantic Journal of Communication, 17(4), 220-239.
• Mendes, L. (2020). How can we quarantine without a home? Responses of activism and urban socail movements in times of COVİD-19 pandemic crisis in Lisbon. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, 1-15. doi:10.1111/tesg.12450
• Millward, P., & Takhar, S. (2019). Social movements, collective action and activism. Sociology, 53(3). doi:10.1177/0038038518817287
• Mora, F. A. (2014). Emergent digital activism: The generational / technological connection. The Journal of Community Informatics, 10(1), 1-13.
• Öğülmüş, S. (1991). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(1), 213-228.
• Pieczka, M. (2011). Public relations as dialogic expertise? Journal of Communication Management, 15(2), 108-124.
• Podnar, K., & Golob, U. (2009). Reconstruction of public relations history through publications in Public Opinion Quarterly. Journal of Communication Management, 13(1), 55-76.
• Prasad, B. D. (2019). Qualitative content analysis: Why is it still a path less taken? Forum Qualitative Sozialforschung, 20(3). doi: https://doi.org/10.17169/fqs-20.3.3392
• Rich, J. A. (2020). Organizing twenty-first-century activism: From structure to strategy in Latin American social movements. Politics and international relations, 55(3), 430-444.
• Ryan, M. L., & Thon, J. N. (2014). Storyworlds across media: Toward a media - conscious narratology. USA: University of Nebraska Press.
• Rybalko, S., & Seltzer, T. (2010). Dialogic communication in 140 characters or less: How Fortune 500 companies engage stakeholders using Twitter. Public Relations Review, 36(4), 336-341.
• Selander, L., & Jarvenpaa, S. (2016). Digital action repertories and transforming a social movement organization. MIS Quartely, 40(2), 331-352.
• Shepard, B., Bogad, L. M., & Duncombe, S. (2008). Performing vs. the insurmountable: Theatrics, activism, and social movements. Liminalities: A Journal of Performance Studies, 4(3), 1-30.
• Sığrı, Ü. (2021). Nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: BETA Basım Yayım Dağıtım.
• Sivitanides, M., & Shah, V. (2011). The era of digital activism. Conference for Information Systems Applied Research (s. 1-8). Wilmington North Carolina; USA: CONISAR Proceedings.
• Smit, R., Heinrich, A., & Broersma, M. (2018). Activating the past in the Ferguson protests: Memory work, digital activism and the politics of platforms. New Media &Society, 20(9), 3119-3139.
• Stenbacka, C. (2001). Qualitative research requires quality concepts of its own. Management Decision, 39(7), 551-556.
• Stokes, A. Q., & Sayre, W. A. (2018). PETA, rhetorical fracture, and the power of digital activism. Public Relations Inquiry, 7(2), 149-170.
• Stornaiuolo, A., & Thomas, E. E. (2017). Disrupting educational inequalities through. Review of Research in Education, 41, 337-357.
• Suwana, F. (2019). What motivate digital activism? The case of the save KPK movement in İndonesia. Information, Communication & Society, 1-16. doi:10.1080/1369118X.2018.1563205
• Tarhan, A. (2012). Büyükşehir Belediyelerinin sosyal medya uygulamalarına halkla ilişkiler modellerinden bakmak. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(35), 79-101.
• Taylor, M., Kent, M. L., & White, W. J. (2001). How activist organizations are using the Internet to build relationships. Public Relations Review, 27(3), 263-284.
• Türkal, İ., & Güllüpunar, H. (2017). Diyalogsal halkla ilişkiler bağlamında sosyal medya kullanımı: Türkiye'de ilk 100'de yer alan şirketler üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), 591-618.
• Tye, M., Leong, C., Tan, F., Tan, B., & Khoo, Y. H. (2018). Social media for empowerment in social movements: The case of Malaysia's grassroots activism. Communications of the Association for Information Systems, 43(15), 408-430.
• Vaast, E., Safadi, H., Lapointe, L., & Negoita, B. (2017). Social media affordances for connective action: An examination of microblogging use during the gulf of Mexico oil spill. MIS Quartely, 41(4), 1179-1206.
• Vasi, I. B., & King, B. G. (2012). Social movements, risk perceptions, and economic outcomes. American Sociological Review, 77(4), 573-596.
• Waters, R. D., & Jamal, J. Y. (2011). Tweet, tweet, tweet: A content analysis of nonprofit organizations’ Twitter updates. Public Relations Review, 37(3), 321-324.
• Williams, S. (2016). #SayHerName: using digital activism to document violence against black women. Feminist Media Studies, 16(5), 922-925.
• Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik iletişim çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi sosyal medya uygulamaları. Selçuk İletişim, 8(1), 95-115.
• Yanık, A., & Batu, M. (2019). Yeni medyada aktivizm hareketleri üzerine zengin medya kısır aktivizm tartışmaları. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Studies, 56, 179-208.
• Yeniçeri-Alemdar, M., & Kocaömer, C. (2020). Çevreci sivil toplum kuruluşlarının instagram paylaşımlarını diyalogsal ilkeler ve halkla ilişkiler modelleri bağlamında okumak. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences(59), 299-331.
• Yeniçeri-Alemdar, M., Elgün, A., & Maden, D. (2018). Türkiye'deki kadın sivil toplum kuruluşlarının Twitter kullanımına yönelik bir araştırma. Bilge Kağan I. Uluslararası Bilim Kongresi (s. 251-261). Amsterdam: İdea Modern Eğitim Danışmanlık.
• Yıldırım, A. (2014). Bir halkla ilişkiler aracı olarak Twitter: T.C. Sağlık Bakanlığı örnek incelemesi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(4), 234-253.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayıncılık.