Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Okul Dışı Öğrenme Ortamları ile İlgili Görüşlerinin Araştırılması

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 15, 30.06.2017

Ayberk Bostan Sarıoğlan , Hüseyin Küçüközer

Öz

Fen
eğitimi sadece kapalı bir sınıf ortamında değil okul dışında da
gerçekleştirilebilir. Yapılan çalışmalar okul dışı öğrenme ortamlarında
gerçekleştirilen öğretimin öğrencilerin akademik başarıları, derse olan tutum
ve ilgilerinin artmasında etkili olduğunu belirtmektedir. Öğretmen adaylarının
okul dışı öğrenme ortamlarında gerçekleştirdikleri fen öğretimi, kendilerine
olan güvenlerinin artmasında etkili olduğu yapılan çalışmalarla
desteklenmiştir. Öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili
sahip oldukları bilgi düzeyleri de uygulama açısından oldukça önemlidir. Bu
çalışmanın araştırma grubunu Türkiye'nin batı bölgesindeki bir devlet
üniversitesindeki Eğitim Fakültesinin Fen Bilgisi Öğretmenliği bölümünde öğrenim
gören 100 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Öğretmen adaylarının okul dışı
öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerini belirlemek için açık uçlu altı sorudan
oluşan bir ölçek kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının verdikleri cevapların
kategorilerde yer alma frekansları hesaplanmıştır. Elde edilen sonuçlarda,
öğretmen adaylarının yaygın bir şekilde ev, arkadaş ortamı, dershane, etüt
merkezi gibi alanları okul dışı öğrenme ortamı olarak gördüğü belirlenmiştir. Öğretmen
adayları cevaplarında bu ortamlarda öğretim yapılmasının kalıcı öğrenme
üzerinde etkili olduğunu belirtmişlerdir. Okul dışı öğrenme ortamlarında
öğretim yapılmasının çeşitli avantaj ve dezavantajlarından bahsetmişlerdir. Öğretmen
adaylarının öğretim yöntemleri ile ilgili derslerde okul dışı öğrenme
ortamlarıyla ilgili örnek uygulamaları tartışmaları önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

okul dışı öğrenme ortamları, fen bilgisi öğretmen adayları, görüş

Investigation of Preservice Science Teachers' Opinions Regarded to Outdoor School Learning Environments

Öz

Science education can be
realized not only in a closed class environment but also outdoor school. Studies indicate that teaching in non-formal learning
environments is effective in increasing the academic achievement, attitude and
knowledge of students. Science education preservice teachers perform in their
learning environment outdoor school is effectve in increasing the
self-confidence. The level of knowledge that preservice teachers  have about outside school learning
environments is also very important in terms of implementation. The research
group of this study is 100 preservice science teachers in the Faculty of
Education at a state universite west region of Turkey. An open-ended
questionnaire consisting of six questions was used to determine the opinions of
the preservice teachers about their outdoor school learning
environments.Preservice teachers responses taking part in the response
categories are calculated. In the results obtained, it was determined that the preservice
teachers commonly regard the fields such as home, friend's environment, courses
as outdoor school learning environment. They pointed out at their responses
that teaching in these settings is effective on permanent learning. They talked
about the various advantages and disadvantages of teaching in outdoor school
learning environments. It is suggested that preservice teachers may be able to discuss
sample applications abour outdoor school learning environment in lessons
related to teaching methods. 

Anahtar Kelimeler

outdoor school environment, preservice science teachers, opinion

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2011). Okul dışında farklı bir öğrenme ortamı olarak çocuk müzeleri. Eğitim Bilim Toplum, 4 (14), 32-41.
• Altıntaş, F. (2014). Doğa ve toprağa yönelik hazırlanan informal öğrenme ortamının ilköğretim öğrencileri üzerine etkileri. Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ay, Y.; Anagün, Ş. S. ve Demir, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri. Turkish Studies, 10 (15), 103-118.
• Balkan Kıyıcı, F. ve Atabek Yiğit, E. (2010). Sınıf duvarlarının ötesinde fen eğitimi: Rüzgar santrallerine teknik gezi. International Online Journal of Educational Sciences, 2 (1), 225-243.
• Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından değerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1), 19-41.
• Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir fabrika gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (14), 1-12.
• Bozdoğan, A. E. & Yalçın, N. (2010). Determining the influence of a science exhibition center training program on elementary pupils interest and achievement in science. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 5 (1), 27-34.
• Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Enerji parkı. Ege Eğitim Dergisi, 7 (2), 95-114.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. Ç., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Carrier, S. J. (2009). The effects of outdoor science lessons with elementary school students on preservice teachers' self-efficacy. Journal of Elementary Science Education, 21 (2), 35-48.
• Çavuş, R., Topsakal, Ü. U. ve Kaplan, A. Ö. (2013). İnformal öğrenme ortamlarının çevre bilinci kazandırmasına ilişkin öğretmen görüşleri: Kocaeli bilgievleri örneği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3 (1), 15-26.
• Dori, Y. J. & Tal, R. T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education, 84 (1), 95-113.
• Duit, R. (2009). Bibliography-STCSE students' and teachers' conceptions and science education. Kiel, Germany: University of Kiel.
• Ertaş, H., Şen, A. İ. ve Parmasızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5 (2), 178-198.
• Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine ilişkin görüşlerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 34 (151), 30-43.
• Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında "okul dışı öğrenme etkinliklerini" gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Laçin Şimşek, C. (2011). Okul Dışı Öğrenme Ortamları ve Fen Eğitimi. Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Ortamları. (Ed. Laçin Şimşek, 2011). Pegem Akademi, Ankara.
• National Research Council. (2009). Learning science in informal environments: People, places and pursuits. Washington, DC: The National Academies Press.
• Okur-Berberoğlu, E., ve Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 32-42.
• Ramey-Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. The Elementary School Journal, 97 (4), 433-450.
• Sarıtaş, E. ve Çelik, K. (2013). İlkokul öğrencilerinin sınıf kavramına ilişkin metaforik algıları. International Journal of Human Sciences, 10 (1), 1185-1201.
• Şahin, F. ve Yazgan, B. S. (2013). Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuar etkinliklerinin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Sakarya University Journal of Education, 3 (3), 107-122.
• Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı öğretime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11 (4), 883-896.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, İlköğretim Kurumları Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı, 2013, Ankara.
• Türkmen, H. (2010). İnformal (Sınıf Dışı) Fen Bilgisi Eğitimine Tarihsel Bakış ve Eğitimimize Entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (39), 46-59.
• Türkmen, H. (2016). Sınıf Dışında Öğrenme. H. Türkmen, M., Sağlam, & E., Şahin Pekmez (Eds.) İlköğretimde Eğlendiren ve Anlamayı Geliştiren Fen Öğretimi (sf. 95-126). Ankara: Nobel Yayıncılık.