Analysis Of The Compatibility Of Scientific Experimental Setup In Galleries Of Kocaeli Science Center With Secondary Education Physics Course Curriculum

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 66 - 86, 30.06.2021

Caner Azkeskin

Öz

Science centers in Turkey have significant roles in informal science education learning environments since 2000s. Kocaeli Science Center which is affiliated unit to Kocaeli Metropolitan Municipality with the cooperation of TUBITAK, opened on 18 April, 2015, is one of the first examples of its field and is one of the most comprehensive one of all. In this study conducted in Kocaeli Science Center which operates as an informal educational environment, T.C. The Ministry of National Education Secondary Education Physics Course Curriculum was examined and experimental setups related to subjects of physics in the gallery areas were determined. The scientific experimental setups in the Kocaeli Science Center were matched with the units and topics included in the Curriculum, and their compatibility with each other was examined. It has been observed that a significant harmony has been achieved as a result of the study. The study was supported with Miles and Huberman (1994) Qualitative Data Analysis. The fact that this study has not been unconstructed before makes the analysis more significant. This study is intended to use as a guide for people who do academic studies related to physics, especially high school physics teachers, in order to use informal science educational environments more actively.

Anahtar Kelimeler

physics course curriculum, kocaeli science center, outdoor learning, experimental setup

Kocaeli Bilim Merkezi Galerilerindeki Bilimsel Düzeneklerin Ortaöğretim Fizik Dersi Öğretim Programıyla Uyumunun Analizi

Öz

Türkiye’ de bilim merkezleri, 2000’ li yıllarla birlikte, okul dışı öğrenme ortamları arasında önemli bir konuma gelmeye başlamıştır. 18 Nisan 2015 yılında TÜBİTAK işbirliği ile Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’ ne bağlı bir birim olarak açılan Kocaeli Bilim Merkezi ise bu süreçteki örneklerin ilklerinden olup en kapsamlıları arasında yer almaktadır. Bir informal eğitim alanı olarak faaliyet gösteren Kocaeli Bilim Merkezi özelindeki bu çalışmada, T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Fizik Dersi Öğretim Programı incelenmiş ve Kocaeli Bilim Merkezi galeri alanlarında bulunan fizik konusu ile ilişkili ve bu konuları işleyen düzenekler tespit edilmiştir. Çalışma kapsamında Kocaeli Bilim Merkezi’ nde bulunan bilimsel düzenekler ile program içeriğindeki ünite ve konuların eşleştirilmeleri yapılmış ve birbiriyle uyumları analiz edilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda kayda değer bir uyumun çıktığı görülmüştür. Ayrıca Miles ve Huberman (1994) güvenilirlik formülü hesaplamasıyla da çalışma desteklenmiştir. Daha önce bu kapsamda bir çalışmanın yapılmamış olması, yapılan analizi daha da anlamlı kılmaktadır. Bu çalışmanın, başta lise fizik öğretmenleri olmak üzere, fizikle ilgili akademik çalışma yapan kişilere de okul dışı öğrenme ortamlarını daha aktif olarak kullanmaları açısından bir rehber niteliği taşıması hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler

fizik dersi öğretim programı, kocaeli bilim merkezi, okuldışı öğrenme, bilimsel düzenek

Kaynakça

• Açar, T., & Bozdoğan, A. E. (2017). Konya Bilim Merkezindeki Sergilerin Fen Bilimleri Dersindeki Kazanımlara ve Konulara Olan Uygunluk Düzeylerinin Belirlenmesi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 27-33.
• Anderson, D., Piscitelli, B., Weier, K., Everett, M., & Tayler, C. (2002). Children's museum experiences: Identifying powerful mediators of learning. Curator: The Museum Journal, 45(3), 213-231.
• Azkeskin, C , Yavuz Topaloğlu, M . (2021). Kocaeli Bilim Merkezi Galerilerindeki Düzeneklerin Fen Bilimleri Öğretim Programı Kazanımları Çerçevesinde İncelenmesi . Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi , 6 (1) , 220-245 .
• Azkeskin, C., & Avcı, S. (2020). Covid-19 küresel salgını sürecinde bilim merkezlerinin sosyal medya etkinliklerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Erken görünüm. http://efdergi.hacettepe.edu.tr/onl_frst.html erişim 22.03.2021
• Boisvert, D. L., & Slez, B. J. (1994). The relationship between visitor characteristics and learning associated behaviors in a science museum discovery space. Science Education, 78(2), 137-148.
• Botelho, A. & Morais A. M. (2006). Student-ExhibitsInteraction at a science center. Journal of Research inScienceTeaching, 43(10), 987-1018.
• Cameron, F. R. (2012). Climate Change, Agencies and the Museum and Science Centre Sector, Museum Management and Curatorship, 27(4), 317-339.
• Çığrık, E., & Özkan, M. (2016). Bilim merkezi’nde yürütülen öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin fen bilimleri dersindeki akademik başarılarına etkisi ve motivasyon düzeyleriyle ilişkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 279-301.
• Çolakoğlu, M. H. (2017). Okul ve Bilim Merkezi Eğitimde İşbirliği. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(2), 1-24.
• Falk, J. H., & Dierking, L. D. (1997). School field trips: Assessing their long term impact. Curator: The Museum Journal, 40(3), 211-218.
• Morag, O. &Tal, T. (2012). Assessing Learning in theOutdoorswiththeField Trip in Natural Environments (FiNE) Framework. International Journal of ScienceEducation, 34(5), 745-777.
• Faria C. & Chagas I. (2013). Investigating School Guided Visits to an Aquarium: What Roles for Science Teachers?, International Journal of Science Education, 3(2), 159-174.
• Guisasola, J., Morentin, M., & Zuza, K. (2005). School visits to science museums and learning sciences: A complex relationship. Physics Education, 40(6), 544.
• Hülagü, K. T. (2018). Bilim merkezlerine düzenek seçimi için çok ölçütlü bir model önerisi (Doktora tezi, Kocaeli Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli).
• Kocaeli Bilim Merkezi, http://www.kocaelibilimmerkezi.com/ erişim 08.03.2020
• Luehmann A. (2009). Students’ Perspectives of a Science Enrichment Programme: Out of school inquiry as access, International Journal of ScienceEducation, 31(13), 1831-1855.
• Miles, M. B. & Huberman, M. A. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis. London: Sage Publication.
• Morag, O., & Tal, T. (2012). Assessing learning in the outdoors with the field trip in natural environments (FiNE) framework. International Journal of Science Education, 34(5), 745-777.
• Okul Dışı Öğrenme Ortamları Klavuzu. (2019), http://kocaeli.meb.gov.tr/dokuman/Okulumuz_kocaeli_lise.pdf
• Ortaöğretim Fizik Dersi Öğretim Programı. (2018), http://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812103112910-orta%C3%B6%C4%9Fretim_fizik_son.pdf
• Phillips M., Finkelstein D. & Frerichs S., W. (2007). School Site to Museum Floor: How Informal Science Institutions Work With Schools, International Journal of Science Education, 29(12), 1489-1507.
• Rennie, L., J., Evans, R., S., Mayne, F., E. & Rennie S., J. (2010). Factors affecting the use and outcomes ofinteractive science exhibits in community settings. VisitorStudies, 13(2), 222-237.
• Şentuna, B. Y. (2019). Bilim merkezlerinin yaşam boyu öğrenme becerilerine katkısının incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Taş, A. M. (2005). Öğretmen eğitiminde aktif öğrenme. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 177-184.
• Tunçelli, O., Muşkara, U., & Hülagü, K. T. (2020). Kocaeli Bölgesi Kültürel ve Endüstriyel Mirası Geliştirme Proje Önerileri. Sanat ve Tasarım Dergisi, (26), 697-717.
• TÜBİTAK, https://bilimmerkezleri.tubitak.gov.tr/ erişim 08.03.2020
• Weitze, M. D. (2003). Science Centers: examples from the US and from Germany. From the itinerant lecturers of the 18th century to popularizing physics in the 21st century–exploring the relationship between learning and entertainment, 58-66.