Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Okul Dışı Öğrenme Etkinliklerine İlişkin Davranışsal Hedeflerinin Belirlenmesi

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 64 - 80, 30.06.2022

Zübeyde Burçin Gürbey , Hatice Mertoğlu , Hamiyet Sayan , Esra Macaroğlu Akgül

Öz

Bu çalışmanın amacı; öğretmen adaylarının okul dışı etkinlik yaptırma konusunda davranışsal amaçlarını incelemektir. Araştırmaya, 2019-2020 öğretim yılında farklı üniversitelerin eğitim fakültelerinin Fen Bilgisi Öğretmenliği Bölümleri’nde öğrenim görmekte olan 204 fen bilgisi öğretmen adayı katılmıştır. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada veri toplama aracı olarak Karademir (2013) tarafından geliştirilen “Okul Dışı Öğrenme Etkinliklerini Gerçekleştirme Ölçeği” kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının, okul dışı etkinlik yaptırma davranış amaçlarının, gelecekte bu davranışı gösterip göstermeyecekleri varsayımından yola çıkılarak yol analizi modeli ve uyum indeksleri AMOS (Analyses of Moment Structures) programı aracılığıyla verilerin analizi yapılmıştır. Sonuç olarak, öğretmen adaylarının davranışa yönelik amaçları en fazla davranışa yönelik tutumun etkisiyle, en az ise öznel normların etkisiyle açıklanmaktadır. Yani, öğretmen adayları, okul dışı fen etkinliklerini kendi tutumları sayesinde gerçekleştireceklerdir. Bu sonuç ışığından yol çıkarak, öğretmen adaylarının gelecekte okul dışı etkinlik yaptırmaları için okul dışı öğrenmeye karşı tutumlarının iyileştirilmesi gerektiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

okul dışı öğrenme,, fen eğitimi, öğretmen adayları, Amos (yapısal eşitlik analizi

Determination of Prospective Science Teachers' Behavioral Objectives Related to Out of School Learning Activities

Öz

The purpose of the research is to investigate prospective science teachers’ behavioral objectives about out of school learning. 204 prospective science teachers from different universities participated in this research. The research was carried out with the survey model, which is one of the quantative research methods. “Out of school activities realization scale” developed by Karademir (2013) was used as data collection tool. Whether prospective science teachers will apply out of school learning in the future can be estimated by determining how their behavioral objectives are now. Data analysis were done path analysis model and fit indices using the AMOS (Analysis of Moment Structures) program. As a result, prospective teachers’ goals for behavior are explained mostly by the effect of attitude towards behavior and least by the effect of subjective norms. Therefore, results display that changing prospective science teachers attitudes towards out of school learning will change their future behaviors related to out of school learning. 

Anahtar Kelimeler

Out-of-School learning, Science education, Prospective teachers, AMOS

Kaynakça

• Arnold, H.E., Cohen F.G. ve Warner, A. (2009). Youth and environmental action: Perspectives ofyoung environmental leaders on their formative influences. The Journal of Environmental Education, 40(3), 27-36.
• Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. Milli Eğitim Bakanlığı Yayını, İstanbul.
• Bozdoğan, A. E. (2017). Fen eğitiminde informal öğrenme ortamları dersine yönelik öğretmen adaylarının görüşleri. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2017(8), 1-17.
• Burriss, K. G., ve Foulks B. (2005). (vd.) Outdoor learning and play: Ages 8-12. Olney, MD: Associaton for Childhood Education International.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Çiğdemoğlu,C,. A.Tekeli, F.Köse. (2019). Okul-dışı Öğrenmeye Yönelik Öğretmen Mesleki Gelişim Programından Mentorlük Desteği Alan Öğretmenin Öğrencilerine Yansıyan Etkileri- Bir Örnek Olay Çalışması, DOI: 10.24106/kefdergi.3521
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16, 2.
• Erten, S. (2002). Planlanmış davranış teorisi ile uygulamalı öğretim metodu. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19(2).
• Farmer, J., Knapp, D., ve Benton, G. M. (2007). An elementary school environmental education field trip: Long-term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of Environmental Education, 38(3), 33-42.
• Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen veteknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Haccettepe Ünivrsitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Knapp, R. (2011). Die Bedeutsamkeit außerschulischer Lernorte im Geographie un Wirtschaftskundeunterricht unter Bezug auf “Leben in Ballungsraumen.” Diplomarbeit, Universitaete Wien. Şen, A. İ. (Ed.), Okul Dışı Öğrenme Ortamlar. Ankara : Pegem Akademi. (ss.15).
• Köse, E (2004). İlköğretim öğrencilerinin ders dışı etkinlikleri tercih etme nedenleri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Lieflander, A. K., Frönlich, G., Bogner, F. X., ve Schultz, P. W. (2013). Promoting connectedness with nature through environmental education. Environmental Education Research, 19(3), 370-384.
• Mertoğlu, H. (2019). Fen bilgisi öğretmen adaylarının farklı öğrenme ortamlarında gerçekleştirdikleri okul dışı etkinliklere ilişkin görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 4(1), 37-60.
• National Research Council (1996). National science education standards. National Academy Press, Washington, DC.
• National Foundation for Educational Research (NFER, 2004). 59.annual report 2004. ISBN 1 905314 13 2.
• Oneil, E. (2019). What is Informal Learning?. https://www.learnupon.com/blog/informal-learning/
• Özmen, H. ve Karamustafaoğlu, O. (2019a). Eğitimde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. (ss.45).
• Rivkin, M. S. (1997). The schoolyard habitat movement: What it is and why children neet it. Early Childhood Education Journal, 25(1), 61-66.
• Sarıoğlan, A. B. ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
• Sauerhorn, P. ve Brühne, T. (2009). Didaktik des außerschulishen Lernens. Baltmannsweiler: Schneider Verlag. Şen, A. İ. (Ed.), Okul Dışı Öğrenme Ortamlar. Ankara : Pegem Akademi. (ss.6).
• Şen, A. İ. (2019). Okul Dışı Öğrenme Ortamları. Ankara: Pegem Akademi. (ss.3-17).
• Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, temel ilkeler ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları
• Waite, S., Davis, B., ve Brown, K. (2006). Five stories of outdoor learning from setting for 2-11 years olds in Devon (Final report for funding body EYDCP and participants). Plymouth: University of Plymouth.
• Yurdakul, B. (2007). Eğitimde yeni yönelimler, Ö. Demirel (Ed.) Yapılandırmacılık (ss. 39-65), Ankara, Pegem.