Öğretmenlerin boş zaman engellerinin demografik değişkenler açısından incelenmesi: Karaman ili örneği

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 35 - 41, 31.12.2022

Veysel Uz

https://doi.org/10.56639/jsar.1198029

Öz

Öğretmenlerin boş zaman engellerinin ve bu engellerin demografik değişkenler açısından incelenmesi amacı ile yapılan bu çalışma tarama modeline göre yapılmış nicel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini Karaman’da görev yapan toplam 3860 gönüllü öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılacak örneklem söz konusu evren içerisinden basit rastgele örneklem yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmaya 182 kadın 192 erkek öğretmen olmak üzere 374 gönüllü öğretmen katılım sağlamıştır. Veri toplama sürecinde Alexandris & Carrol (1997) tarafından geliştirilmiş ve Türk kültürüne adaptasyonu Karaküçük & Gürbüz (2006) tarafından yapılan 27 maddelik ölçeğin kısa formu olan 18 madde ve 6 faktörlü Boş Zaman Engelleri Ölçeği (Kısa Form) ve 10 demografik sorudan oluşan fiziki anket ölçekleri kullanılmıştır. Sonuç olarak; katılımcı öğretmenlerin farklı sebeplerden ötürü boş zaman etkinliklerine katılmadıkları ve yine farklı sebeplerden ötürü engellendikleri yaptığımız bu çalışma ile ortaya çıkmaktadır. Çıkan bu sonuca göre demografik değişkenlerden; cinsiyet değişkeni, günlük boş zaman süresi değişkeni, boş zaman değerlendirme güçlük düzeyi değişkeni ve boş zaman değerlendirme çeşitleri değişkeninin boş zaman engelleri için anlamlı derecede farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, boş zaman, engel, öğretmen

Examination of teachers’ leisure time barriers in terms of demographic variables: An example of Karaman province

Öz

This research, which was conducted with the aim of examining teachers’ leisure time barriers and these barriers in terms of demographic variables, is a quantitative study made according to the screening model. The population of the research consists of 3860 voluntarily teachers who work in province of Karaman. The sample to be used in the research was determined by using the simple random sampling method from the population in question. 374 teachers, including 182 female and 192 male teachers, participated in the research. During the data collection process, the 18-item and 6-factor Leisure time Barriers Scale (Short Form), which is the short form of the 27-item scale developed by Alexandris and Carrol (1997) and adapted to Turkish culture by Karakucuk and Gurbuz (2006), and physical questionnaires consisting of 10 demographic questions were used. All of the teachers filled out the questionnaires completely and no missing data was found in the data set. As a consequence; This research reveals that participating teachers do not take part in leisure time activities for different reasons and are blocked for different reasons. According to this result, demographic variables; It was observed that the variales of genders, daily leisure time duration, difficulty level evaluation of leisure time and types of leisure time differed significantly in terms of leisure time barriers.

Anahtar Kelimeler

Recreation, leisure time, disability, teacher

Kaynakça

• Afyon, Y.A., Hazar, C.A. & Saygın Ö. (2000). Öğretim Elemanları ve Öğretmenlerin Boş Zamanlarını Değerlendirme Biçimlerinin Araştırılması 1.Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi, Bildiriler Kitabı, Cilt. 2, Sporda PsikoSosyal Alanlar-Spor Yönetim Bilimleri, Ankara.
• Alexandris, K. & Carroll, B. (1997). An Analysis of Leisure Constraints Based on Defferent Recreational Sport Participation Levels: Results From a Study in Greece, Leisure Sciences, No:19, (1997), 1-15. https://doi.org/10.1080/01490409709512236
• Alexandris, K. & Carroll, B. (1997). Demographic Differences in the Perception of Constraints on Recreational Sport Participation: Results From a Study in Greece. Leisure Studies, 16(2), 107-125. https://doi.org/10.1080/026143697375449
• Birol, S. Ş. & Karaküçük, S. (2014). Sportif Rekreasyon Uygulama Politikaları Üzerine Bir Araştırma, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 16 (27): 80-86, 2014. https://doi.org/10.18493/kmusekad.32533
• Dorul, E. (2017). Milli Eğitime Bağlı Görev Yapan Öğretmenlerin Rekreasyon Etkinliklerine Katılımlarının ve Serbest Zaman Engellerinin İncelenmesi Antalya Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Ana Bilim Dalı, Antalya.
• Ekinci, N. E., Kalkavan, A., Üstün, Ü. D. & Gündüz, B. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Sportif ve Sportif Olmayan Rekreatif Etkinliklere Katılmalarına Engel Olabilecek Unsurların İncelenmesi, Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1),1-13.
• Fişek, K. (1998). Devlet Politikası ve Toplumsal Yapıyla İlişkileri Açısından Dünyada ve Türkiye’de Spor Yönetimi, 2. Bası, Ankara: Bağırgan.
• Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2006). How to Design and Evaluate Research in Education. (6. Baskı). New York: McGraw-Hill International Edition
• George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson
• Güler, H. (2017). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Boş Zaman Engellerinin Boş Zaman Motivasyonlarına Etkisinin Araştırılması Bartın Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dalı, Bartın.
• Henderson, K. A., Bialeschki, M. D., Shaw, S. M. & Freysinger, V. J. (1996). Both Gains and Gaps: Feminist Perspectives on Women’s Leisure. Both Gains and Gaps: Feminist Perspectives on Women’s Leisure. Prime Book Box for Kids.
• Hudson, S. (2000). The Segmentation of Potential Tourists: Constraint Differences Between Men and Women. Journal of Travel Research. https://doi.org/10.1177/004728750003800404
• Karaküçük, S. & Gürbüz, B. (2006). Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (Gazi BESBD), XII (2007), 1: 3 – 10.
• Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon – Boş Zaman Değerlendirme, Gazi Kitabevi, Ankara.
• Koçak, S. (2005). Perceived Barriers to Exercise Among University Members. Journal of theInternational Council for Health Physical Education, Recreation, Sport and Dance 41(1), 34-36.
• Köybaşı, N. (2006). Boş Zaman Sosyolojisi ve Boş Zamanları Değerlendirme Aracı Olarak Dinlence Turizmi ve Kültür Turizmine Katılan Yerli Turistlerin Karşılaştırmalı Sosyolojik Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm ve Otel İşletmeciliği Ana Bilim Dalı, Eskişehir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. ‘‘Karaman İl Milli Eğitim Müdürlüğü’’https://karaman.meb.gov.tr, Erişim Tarihi: 10 Haziran 2022.
• Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi, Kaan Kitabevi, Eskişehir.
• Özkalp, E. (1997). Davranış Bilimlerine Giriş, Yayın No: 1027, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Özsoy, O. (2018). Sincan İlçesinde Beden Eğitimi, Müzik ve Görsel Sanatlar Branşlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Boş Zaman Engellerinin İncelenmesi Sincan İlçesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dalı, Bartın,
• Soyer, F., Yıldız, N. O., Demirel, D. H., Serdar, E., Demirel, M., Ayhan, C. & Demirhan, O. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Etkinliklere Katılımlarına Engel Teşkil Eden Faktörler İle Katılımcıların Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(2), 2035-2046. https://doi.org/10.14687/jhs.v14i2.4647
• Yeniçeri M., Coşkun B. & Özkan H. (2002). Muğla İl Merkezindeki Memurların Boş Zaman Değerlendirme Eğilimlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, Muğla Üniversitesi, SBE Dergisi, 7, 1-20.