The Level of Awareness of Coaches Towards the Effects of Sports on İndividuals with Mental Disabilities

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 1, 16 - 22, 30.03.2024

Ekrem Levent İlhan , Necip Arman

https://doi.org/10.56639/jsar.1419916

Öz

Some coaches are also among these groups, and once they start working, they have the opportunity to work with mentally disabled individuals for a long time. Therefore, this research aims to determine the awareness levels of coaches regarding the effects of sports on mentally disabled individuals. A descriptive scanning model was used in this research. The research group consisted of 205 volunteer coaches with 67 being and 138 being men, who coached in different branches. "Personal Information Form" and "Awareness of the Effects of Sports on Mentally Disabled Individuals" scale served as data collection instruments. The dependent variable of the research is awareness of the effects of sports on mentally disabled individuals, and the independent variables are gender, age, working with athletes with special needs, the branch in which they coach, the status of being a national athlete in their branch in the past, service duration, the status of obtaining a national or international degree in their sports history, the level of coaching, and the status of having a disabled person among their relatives. The findings obtained at the end of the data collection process were transferred to the computer environment. In the analysis and interpretation of the data, t-test was used for group comparisons and Pearson-Correlation analysis was applied to determine the relationship between age and years of service and the scale. According to the findings, no significant difference was detected when all variables were evaluated. The results indicated that the surveyed coaches were cognizant of the impact of sports on mentally disabled individuals.

Anahtar Kelimeler

Coach, mental disability, sport, awareness

Antrenörlerin Zihinsel Yetersizliği Olan Bireylerde Sporun Etkilerine Yönelik Farkındalık Düzeyleri

Öz

Farklı meslek grupları zihinsel engelli bireylere hizmet etme potansiyellerini kullanarak bu bireylerin yaşam kalitesini artırabilirler. Antrenörler de bu meslek gruplarının içerisindedir ve göreve başlamalarıyla beraber zihinsel engelli bireylerle uzun süre çalışma imkanı bulmaktadırlar. Dolayısıyla bu çalışmanın amacı sporun zihinsel engelli bireyler üzerindeki etkileri konusunda antrenörlerin farkındalık düzeylerini ortaya koymaktır. Bu araştırmada betimsel bir nitelik taşıyan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın grubunu farklı branşlarda antrenörlük yapan 67’si kadın 138’i erkek toplam 205 gönüllü antrenörü kapsamıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Zihinsel Engelli Bireylerde Sporun Etkilerine Yönelik Farkındalık” ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni zihinsel engelli bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık, bağımsız değişkenlerini ise; cinsiyet, yaş, özel gereksinimi olan sporcularla çalışma durumu, antrenörlük yaptığı branş, geçmişte branşında milli sporcu olma durumu, hizmet süresi, kendi spor geçmişinde ulusal ya da uluslararası alanda derece elde etme durumu, antrenörlük kademesi, yakınları arasında engelli birey olma durumunu kapsamaktadır. Veri toplama süreci sonunda elde edilen bulgular bilgisayar ortamına aktarılmış, verilerin çözüm ve yorumlanmasında grup karşılaştırmaları için t-testi, yaş ve hizmet yılı ile ölçek arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise Pearson-Korelasyon analizi uygulanmıştır. Sonuçlara göre tüm değişkenler değerlendirildiğinde anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Ankete katılan antrenörlerin sporun zihinsel engelli bireyler üzerindeki etkisinin farkında oldukları tespit edilmiştir. Sporun, zihinsel engelli kişilerin fiziksel, zihinsel ve sosyal yaşamlarını iyileştirmede ve topluma entegrasyonlarını desteklemede rol oynadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Antrenör, Zihinsel Yetersizlik, Spor, Farkındalık

Kaynakça

• Akyıldız, S. (2017). Öğretmen adaylarının engelli bireylere yönelik tutumlarının incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 17(39), 141-175.
• Altınışık, Ü., İlhan, E. L., & Kurtipek, S. (2021). Zihinsel engelli bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık: Spor yöneticisi adayları üzerine bir araştırma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(2), 79-90.
• Altıntaş A., Çetinkalp Z. & Aşçı H. (2012). Antrenör-sporcu ilişkisinin değerlendirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 23(3):119-128.
• Avcı, P., Karakullukçu, A., & İlhan, L. İşitme engelli öğrencilerin sosyal zekâ düzeylerinin incelenmesi. Herkes için Spor ve Rekreasyon Dergisi, 2(2), 89-94.
• Bühlmayer, L., Birrer, D., Röthlin, P., Faude, O., & Donath, L. (2017). Effects of mindfulness practice on performance-relevant parameters and performance outcomes in sports: A meta-analytical review. Sports Medicine, 47(11), 2309-2321.
• Bradbury, T. (2001). Stepping on up: Guidelines for self-coaching. Journal of Excellence, 5, 78- 88.
• Côté, J., & Gilbert, W. (2009). An integrative definition of coaching effectiveness and expertise. International journal of sports science & coaching, 4(3), 307-323.
• Çar, B., Yarayan, Y. E., İlhan, E. L. & Güzel, N. A. (2019). Zihinsel yetersizliği olan bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık: fizyoterapist adaylarına yönelik bir araştırma. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(3), 267-273.
• DePauw, K. P., & Gavron, S. (1991). Coaches of athletes with disabilities. The Physical Educator, 48(1), 33-40.
• Dursun, M., Güler, B., & Bozkurt, T. M. (2019). Öğretmen adaylarının zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere katılımına ilişkin tutumlarının incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(3), 202-209.
• Eminović, F., Nikić, R., Stojković, I., & Pacić, S. (2009). Attitudes toward inclusion of persons with disabilities in sport activities. Sport Science, 2(1), 72-77.
• Fournidou, I., Kudlacek, M., & Evagellinou, C. (2011). Attitudes of ın-service physical educators toward teaching children with physical disabilities in general physical education classes in Cyprus. European Journal of Adapted Physical Activity, 4(1), 22-38.
• Goldenberg, I., Matheson, K. & Mantler, J. (2006). The assessment of emotional intelligence: a comparison of performance based and self-report methodologies. Journal of Personality Assessment, 86(1), 33-45.
• Gökçe, A., Güneş, G. & Çelik-Seyitoğlu, D. (2016). İnönü Üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinin engellilere yönelik tutum ve davranışları. Medicine Science, 5(2), 351-362.
• Gülünay, Y. İ., Kayışoğlu, N., & İlhan, L. (2019). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Zihinsel Engelli Çocuklara Yönelik Tutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi1. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 626-639.
• İlhan, E. L. (2008a). Zihinsel engelli çocuklar için beden eğitimi ve sporun genel gelişim süreçleri açısından önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 33(8), 17-24.
• İlhan, E.L. (2008b). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315-324.
• İlhan, E. L. (2009). Zihinsel engelli çocuğu olan anne-babaların çocuklarının özel eğitimleri sürecinde beden eğitimi ve spor etkinliklerine yaklaşımlarının değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 38- 48.
• İlhan, E. L. (2012). Levels of job satisfaction of coaches providing education to mentally retarded children in Turkey. Educational Research and Reviews, 7(23), 502-508.
• İlhan, E. L., & Esentürk, O. K. (2015). Zihinsel engelli bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık ölçeği (zebseyfö) geliştirme çalışması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 19-36.
• Jowett, S., & Cockerill, I. M. (2002). Incompatibility in the coach-athlete relationship. Solutions in Sport Psychology, 16-31.
• Kabak S. (2019). Farklı branşlardaki öğretmenlerinin zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklerine yönelik farkındalık ve tutum düzeyleri. [Yüksek Lisan Tezi]. Ankara: Gazi Üniversitesi; 2019. [22 Eylül 2023]. https://avesis.gazi.edu.tr/yonetilen-tez/2beffab6-4ecd-4a7c-86b5-75a4168d2ad9/farkli-branslardakiogretmenlerinin-zihinsel-engelli-bireylerin-sportif-etkinliklerine-yonelik-farkindalik-ve-tutumduzeyleri
• Karasar N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeler (27. Baskı), Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kemeç, D. G., Tekkurşun-Demir, G., & Koç, S. (2018). Doktor adaylarının zihinsel yetersizliği olan bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalıkları. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(4), 153-168.
• Kırımoğlu, H., Esentürk, O., İlhan, E. L., Yılmaz, A. & Kaynak, K. (2016a). İlköğretim, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi öğretmenleri ile beden eğitimi ve spor öğretmen adaylarının zihinsel engelli bireylerin fiziksel egzersize katılımlarının etkilerine yönelik farkındalık düzeylerinin incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(4), 231-244.
• Kırımoğlu, H., Yılmaz, A., Soyer, F., Beyleroğlu, M., & İlhan, E. L. (2016b). Zihinsel engelli bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık: Beden eğitimi öğretmen adayları üzerine bir araştırma. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 80-88.
• Kim, H. Y. (2013). Statistical Notes for Clinical Researchers: Assessing Normal Distribution (2) Using Skewness and Kurtosis. Restorative Dentistry & Endodontics, 38(1), 52-54.
• Sarı, H., Bektaş M., & Altıparmak S., (2010). Hemşirelik öğrencilerinin engellilere yönelik tutumlarının belirlenmesi. Yeni Tıp Dergisi. 27(2), 80-83.
• Özel Olimpiyatlar. Terminoloji. 2015 [Erişim tarihi: 12 Kasım 2023]. Erişim linki: https://www.soturkiye.org.tr/hakkimizda/.
• Özer, D., Nalbant, S., Ağlamış, E., Baran, F., Kaya-Samut, P., Aktop, A., & Hutzler, Y. (2013). Physical education teachers’ attitudes towards children with intellectual disability: the impact of time in service, gender, and previous acquaintance. Journal Of Intellectual Disability Research, 57(2), 1001-1013.
• Özcan, G. H., & Özer, D. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocuklara Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Journal of Health and Sport Sciences, 1(1), 39-51.
• Yıldırım-Sarı, H., Bektaş, M. & Altıparmak, S. (2010). Hemşirelik öğrencilerinin engellilere yönelik tutumlarının belirlenmesi. Yeni Tıp Dergisi, 27(2), 80-83.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Thienot E. (2013). Mindfulness in elite athletes: conceptualisation, measurement, and application. [Doctoral Thesis]. Perth:The Unıversty of Western Australia. [15 Eylül2023]. https://scholar.google.com/scholar?hl=tr&as_sdt=0%2C5&q=Mindfulness+in+elite+athletes%3A+conceptualisation%2C+measurement%2C+and+application.&btnG=
• Tovell, A., & Gravelle, F. (2009). The importance of transformational leadership in the quest for group cohesion: The case of a university level varsity football program. International Journal of Sport Management Recreation & Tourism, 3, 18-33.