Examination of Empatic Tendency Levels In Terms of Control Methods and Using Reasons Used By Nurses Working in A Mental Health and Diseases Hospital

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 19 - 26, 26.06.2020

Oya Sevcan Orak , Hatice Durmaz , Serap Güleç Ercan Tunç , Sinan Vatansever

Öz

Aim: The purpose of this study is to examine empathic tendency levels in terms of the control methods and their using reasons used by nurses working in a mental health and diseases hospital.
Method: The sample of this descriptive study consisted of 88 nurses from a mental health and disease hospital who volunteered to participate in the study and met the inclusion criteria. The research datas were collected between June-July, 2016. Developed by researchers as a data collection tool "Data Collection Form" and "Empathic Tendency Scale" were used in the research.
Results: It was determined that the nurses mostly used the "physically handling" control method (63.6%). The empathy tendency scale scores of the nurses, who administer medicine, when necessary, or constrain patients physically by hand in order keep them under control, were determined to be significantly lower (p<0,05). The empathic tendency levels of nurses using control methods for individuals who show aggression towards items are significantly high (p<0.05); it was determined that the empathic tendency levels of nurses using control methods were significantly low due to the attempt to escape (p<0.05).
Conclusions: The empathic tendency levels of the nurses working in the mental health and diseases hospital where the research was conducted were lower than those who did not use these methods; It was concluded that empathic tendency levels did not change according to the use of other control methods.

Anahtar Kelimeler

Empathic tendencies, nurse, Control methods, Psychiatry clinic

BİR RUH SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI HASTANESİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN KULLANDIKLARI KONTROL YÖNTEMLERİ VE KULLANIM NEDENLERİ AÇISINDAN EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı, bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hemşirelerin kullandıkları kontrol yöntemleri ve kullanım nedenleri açısından empatik eğilim düzeylerinin incelenmesidir.
Yöntem: Tanımlayıcı tipte planlanan araştırmanın örneklemini bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hemşirelerden araştırmaya gönüllü olan ve dâhil edilme kriterlerine uyan 88 hemşire oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Haziran - Temmuz 2016 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş veri toplama formu ve “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin en fazla “fiziksel olarak elle tutma” kontrol yöntemini (%63.6) kullandıkları saptanmıştır. Fiziksel olarak elle tutma ve lüzum halindeki ilacı uygulama kontrol yöntemlerini kullanan hemşirelerin empatik eğilim ölçeğinden aldıkları puanların istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Eşyalara yönelik saldırganlık gösteren bireyler için kontrol yöntemlerini kullanan hemşirelerin empatik eğilim düzeylerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu (p<0,05); firar etme girişimi nedeniyle kontrol yöntemlerini kullanan hemşirelerin empatik eğilim düzeylerinin ise anlamlı derecede düşük olduğu bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: Araştırmanın yapıldığı ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hemşirelerden fiziksel olarak elle tutma ve lüzum hali ilaç uygulama yöntemlerini kullanan hemşirelerin empatik eğilim düzeylerinin bu yöntemleri kullanmayanlara göre düşük olduğu; diğer kontrol yöntemlerini kullanma durumlarına göre empatik eğilim düzeylerinin değişmediği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Empatik eğilim, Hemşire, Kontrol yöntemi

Kaynakça

• Babadağ, K. (2010). Hemşirelik ve Değerler. Ankara, Türkiye: Alter Yayıncılık.
• Bilgin, H. ve Buzlu, S. (2006). A study of psychiatric nurses’ beliefs and attitudes about work safety and assaults in Turkey. Issues Ment Health Nurs, 27, 75-90.
• Bilici, R. (2007). Psikiyatri kliniklerinde tespit ve tecrit uygulamaları. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, İstanbul, Bakırköy Ord. Prof. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Birimi.
• Bowers, L., Alexander, J., Simpson, A., Ryan, C. ve Carr-Walker, P. (2007a). Student psychiatric nurses’ approval of containment measures: relationship to perception of aggression and attitudes to personality disorder. International Journal of Nursing Studies, 44(3), 349-356.
• Bowers, L., Alexander, J., Simpson, A., Ryan, C. ve Carr-Walker, P. (2004). Cultures of psychiatry and the professional socialization process: the case of containment methods for disturbed patients. Nurse Education Today, 24(6), 435-442.
• Bowers, L., Simpson, A. ve Alexander, J. (2003). Patient–staffconflict: results of a survey on acute psychiatric wards. Soc Psychiatr Epidemiol, 38, 402-408.
• Bowers, L., Whittington, R., Nolan, P., Parkin, D., Curtis, S., Bhui, K. ve diğerleri. (2006a). The city 128 study of observation and outcomes on acute psychiatric wards. Report to the NHS SDO Programme, London.
• Bowers, L.,Brennan, G., Flood, C., LiPang, M. ve Oladapo, P. (2006b). Preliminary outcomes of a trial to reduce conflict and containment on acute psychiatric wards: City Nurses. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 13(2), 165-172.
• Bowers, L.,Van der Werf, B., Vokkolainen, A., Muir-Cochrane, E., Allan, T. ve Alexander, J. (2007b). International variation in containment measures for disturbed psychiatric in patients: A comparative questionnaire survey. International journal of nursing studies, 44(3), 357-364.
• Calabro, K. S. (2007). A Study of Patient Assault-Related Injuries in State Psychiatric Hospitals. A Thesis Doctorate in Public Health, The University of Texas School of Public Health, Texas, USA. (1-244).
• Coşkun, S. ve Öztürk, A. T. (2010). Bakırköy Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Hemşirelerinde Şiddete Maruz Kalma Durumlarının İncelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 3(3), 16-23.
• Cowman, S. ve Walsh, J. (2004). Safety and security procedures in psychiatric acute admission wards. NT Research, 9(3), 185-193.
• Çam, O. ve Engin, E. (2006). Psikiyatri kliniginde çalisan hemsirelerde farkindalik egitiminin bireysel performans standartlarina etkisi/The effects of self awareness education on the individual performance standards of nurses who work in psychiatry clinic. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7(2), 82-91.
• Dizer, B. ve İyigün, E. (2009). Yoğun Bakım hemşirelerinde empatik eğilim düzeyleri ve etkileyen faktörler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi,12(1), 9-19.
• Doğanlı, B. ve Demirci, Ç. (2014). Sağlık kuruluşu çalışanlarının (hemşire) motivasyonlarını belirleyici faktörler üzerine bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 47-60.
• Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1-2), 155-190.
• Dökmen, Ü. (2014). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. (52. Baskı), İstanbul, Türkiye: Remzi Kitapevi.
• Eisenberg, N. ve Kristin, A. (2003). Prosocialbehavior, empathy, andsympathy, well-being: positivedevelopmentacrossthe life course. Crosscurrents in Contemporary Psychology 2003. http://psycnet.apa.org/psycinfo/2003-02621-019/
• Evans, D. ve FiztzGerald, M. (2002). Reasons for phsically restraining patients and residents: A systematic review and content analysis, Int J NursStud, 39: 735-743.
• Foster, C., Bowers, L. ve Nijman, H. (2007). Aggressive behaviour on acute psychiatric wards: Prevalence, severity and management, J AdvNurs, 58(2):140-149.
• Ioannidou, F. ve Konstantikaki, V. (2008). EmpathyandEmotionalIntelligence: What is it reallyabout? International Journal of CaringScience, 1(3), 118-123.
• Karadağ, M. (2012). İnsanlararası İlişkiler Kuramı Joyce Travelbee. İçinde P. Velioğlu (Ed.), Hemşirelikte Kavram ve Kuramlar. (2. Baskı). İstanbul, Türkiye: Akademi Basın ve Yayıcılık; 260-292.
• Manav, A.İ. (2008). Hemşirelerin Empatik Eğilim ve Becerilerinin Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
• Marangos-Frost, S. ve Wells, D. (2000). Psychiatric nurses’ thoughts and feelings about restraint use: A decision dilemma, J Adv Nurs, 31(2): 362- 369.
• Martin, V., Bernhardsgrütter, R., Goebel, R. ve Steinert, T. (2007). The use of mechanical restraint and seclusion in patients with schizophrenia: a comparison of the practice in Germany and Switzerland. Clinical Practice and Epidemiology in Mental Health, 3(1), 1.
• Nazik, E. ve Arslan, S. (2011). Hemsirelikögrencilerininempatik becerileri ile öz duyarlılıkları arasındaki iliskinin incelenmesi. Anadolu Hemsirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(4), 69-7.
• Owen, C., Tarantello, C., Jones, M. ve Tennant, C. (1998). “Violence and Aggression in Psychiatric Units” Psychiatric Services, November, 49, 1452-1457.
• Özbek, M. F. (2004). Toplumsal yaşamda empati. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 1, 1-16.
• Özcan, H. (2012). Hemşirelerin empatik eğilim ve empatik becerileri: Gümüşhane örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 60-68.
• Öztürk, A. (2012). Psikiyatride Bireysel Savunma ve Agresyona Müdahale Teknikleri Eğitiminin Etkinliğini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma: Bakırköy Örneği. Archives of Neuropsychiatry/NoropsikiatriArsivi, 49(2), 86-91.
• Öztürk, R., Güleç, D., Güneri, S. E., Sevil, Ü. ve Gürmen, N. (2013). Hemşirelerin İş Yaşamı Kaliteleri ile Hasta Memnuniyeti Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 167-174.
• Pektekin, Ç. (2013). Hemşirelik Felsefesi/Kuramlar-Bakım Modelleri ve Politik Yaklaşımlar. (1. Baskı). İstanbul: İstanbul Medikal Sağlık ve Yayıncılık.
• Ryan, C. ve Bowers, L. (2006). An Analysis of nurses post-incident manual restraint reports. J Psychiatr Ment Health Nurs, 13, 527-532.
• Sabancıoğulları, S., Açil, A. A. ve Hallaç, S. (2014). Akut Psikiyatrik Bakımda Bir Profesyonel Kontrol Yöntemi: Hemşirelik Gözlemleri/A Professional Containment Method in Acute Psychiatric Care: Nursing Observations. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar, 6(1), 79-91.
• Sailas, E. ve Wahlbeck, K. (2005). Restraint and seclusion in psychiatric inpatient wards. Psikiyatri servislerinde tecrit ve tespit. Curr Opin Psychiatry, 1(4), 255-259.
• Sercan, M. ve Bilici, R. (2009). Türkiye’de bir ruh sağlığı bölge hastanesindeki hasta bağlama uygulamalarının değişkenleri. Türk Psikiyatri Derg, 20(1): 37-48.
• Singh, N. N., Singh, S. D., Davis, C. M., Latham, L. L. ve Ayers, J. G. (1999). Reconsidering the use of seclusion and restraints in inpatient child and adult psychiatry. Journal of Child and Family Studies, 8(3), 243-253.
• Stein, S.J. ve Book, H.E. (2003). EQ-Duygusal Zeka ve Başarının Sırrı (M. Işık Çev.). İstanbul, Türkiye: Özgür Yayınları. (Özgün Çalışma 2000).
• Tekkaş, K. ve Bilgin, H. (2010). Psikiyatri Servislerinde Kullanılan Profesyonel Kontrol Yöntemleri: Kullanım Nedenleri, Türleri, Uluslararası Uygulamalar ve Algılamalar. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(3), 235-237.