Klasik
ve Neo-Klasik İktisat teorisine göre, ekonomiler dışa açıldıkça ekonomik
büyümeleri artmakta ve daha yüksek bir refah düzeyine ulaşacakları ileri
sürülmektedir. Çünkü dış ticaretin arttırılabilmesi bir taraftan verimliliği
arttırırken, diğer taraftan dış ticareti yapılan malların üretimine
yoğunlaşarak, uzmanlaşmayı teşvik etmektedir. Ayrıca sermaye gereksinimi duyan
ülkelerin sermaye tedarik yöntemlerinden birisi de DYY girişlerini
arttırmaktır. Bu nedenle uzun vadeli yatırımların ekonomiye kazandırılması
gerekmektedir. Dolayısıyla yoksulluk gibi kadim bir sorunun çözümünde dışa
açıklık ve DYY sermaye girişlerinin bir katkı sunup sunmadığı, tespit edilmesi
gereken önemli bir konudur. Bu çalışmanın temel amacı; Türkiye ekonomisinde
1980-2015 dönemi için dışa açıklık ve DYY girişlerinin yoksulluk üzerindeki
etkisini zaman serisi yöntemi kullanarak incelemektir. Çalışmada uzun dönemde
dışa açıklığın ve DYY girişlerinin yoksulluğu azalttığı bulunmuştur. Granger
nedensellik analizleri neticesinde de DYY ve yoksulluk arasında çift yönlü ve
dışa açıklıktan yoksulluğa doğru da tek yönlü nedensellik ilişkisi tespit
edilmiştir. Ayrıca dışa açıklıktan DYY girişlerine doğru da bir nedensellik
bağıntısı vardır.
Dışa Açıklık DYY girişleri Yoksulluk Eşbütünleşme Granger Nedensellik Analizi
According to the theory of classical and neo-classical economics, the
economic growth increases during the national economies demonstrate an
outward-oriented inclination and it is estimated that these economies would
reach to better welfare levels in this way because increases in foreign trade
escalate the productivity and also encourage specialization by focusing on the
goods that are commercialized for foreign trade. In addition, one of the
methods of the needy countries in terms of capital supplying is to increase FDI
inflows. That is why; long-term investments should be gained to economy. Within
this context, it is important to determine whether openness and FDI capital
inflows could contribute to the solution of poverty, which is a primeval
problem, or not. The main purpose of this study is to examine the effect of
openness and FDI inflows in Turkish economy in specific to 1980-2015 periods
and their effect on poverty. While fulfilling this target, the aforementioned
period has been investigated by using the method of time sequence. As the main
finding, it has been concluded that openness and FDI inflows in Turkish economy
have reduced the poverty in long-term period. As a result of Granger causality analyses, bidirectional causality relationship among FDI
and poverty, and unidirectional causality relationship from openness thru
poverty have been confirmed. In addition to this, there is a causality
relationship from openness towards FDI inflows.
Openness FDI Inflows Poverty Cointegration Granger Causality Analysis
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | İktisat |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2016 |
Gönderilme Tarihi | 12 Kasım 2016 |
Kabul Tarihi | 14 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 15 Sayı: 4 |