Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Don Juan as an Ideal Sensuous-Musical of the Seducer

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 1, 133 - 139, 22.01.2019
https://doi.org/10.21547/jss.479074

Öz

Don
Juan is a myth that many of us know very well. The common interpretation of
this myth is that Don Juan is a lecherous or indecent man who deceived young
girls with the promise of marriage.
Kierkegaard is the modern thinker who
focuses on its spiritual essence, leaving aside the entire false historical
content of this mythical approach. According to Kierkegaard, Don Juan should be
considered in the context of the difference between his two main presentations.
These are the comedy
Don Juan and Mozart's famous opera Don Giovanni.
In the first of these, Don Juan is
described as a lecherous like in the classical myth and is ridiculed.
In the second, Don Juan
reaches his original character in the pure and direct spirit of music.
For Kierkegaard, this
character is the most transcendent form or ideal of sensuality.
Moreover, this ideal is
the aesthetic ideal of life.

Kaynakça

  • Adorno, T.W. (1989). Kierkegaard: Construction of the aesthetic. Minneapolis: University of Minnesota Press
  • Barbara-Kay, A. (2016). Don Giovanni and the seductions of the inner ear. The Review of Metaphysics, 69, 583-612
  • Grimsley, R. (1954). The Don Juan theme in Moliere and Kierkegaard", Comparative Literature, vol.6, no.4, 316-334
  • Kierkegaard, S. (1983). Fear and trembling/repetition. New Jersey: Princeton University Press.
  • Kierkegaard, S. (1987). Either/or I. New Jersey: Princeton University Press
  • Kierkegaard, S. (1996). Papers and journals: A selection. London: Penguin Books
  • Kierkegaard, S. (2013). Etik-estetik dengesi kişiliğin gelişiminde. İstanbul: Araf Yayınları
  • Kierkegaard, S. (2015). Müzikal erotik ya da dolayımsız erotik evreler. İstanbul: Pinhan Yayıncılık

BİR İDEAL OLARAK DON JUAN Baştan Çıkarıcının Duyumsal-Müzikali

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 1, 133 - 139, 22.01.2019
https://doi.org/10.21547/jss.479074

Öz

Don
Juan pek çoğumuzun oldukça iyi bildiği bir efsanedir. Bu efsanenin herkesçe
bilinen sıradan yorumu Don Juan'ın genç kızları evlenme vaadiyle kandıran bir
şehvet düşkünü ya da ahlaksız biri olduğudur. Bu efsaneleşmiş yaklaşımın yalan
yanlış tüm tarihsel içeriğini bir kenara bırakarak onun tinsel özüne odaklanan
modern düşünür Kierkegaard olur. Kierkegaard'a göre Don Juan,  iki temel sunumu arasındaki fark bağlamında
düşünülmelidir. Bunlar: Moliere'in komedi tarzındaki Don Juan'ı ve Mozart'ın
ünlü Don Giovanni operasıdır. Bunlardan ilkinde Don Juan klasik mitte olduğu
gibi bir şehvet düşkünü olarak anlatılır ve alaya alınır. İkincisinde ise
müziğin arı ve doğrudan tininde Don Juan asıl mizacına ulaşır. Kierkegaard için
bu mizaç, duyumsallığın en aşkın biçimi ya da idealidir. Dahası, bu ideal,
yaşamın estetik idealidir. 

Kaynakça

  • Adorno, T.W. (1989). Kierkegaard: Construction of the aesthetic. Minneapolis: University of Minnesota Press
  • Barbara-Kay, A. (2016). Don Giovanni and the seductions of the inner ear. The Review of Metaphysics, 69, 583-612
  • Grimsley, R. (1954). The Don Juan theme in Moliere and Kierkegaard", Comparative Literature, vol.6, no.4, 316-334
  • Kierkegaard, S. (1983). Fear and trembling/repetition. New Jersey: Princeton University Press.
  • Kierkegaard, S. (1987). Either/or I. New Jersey: Princeton University Press
  • Kierkegaard, S. (1996). Papers and journals: A selection. London: Penguin Books
  • Kierkegaard, S. (2013). Etik-estetik dengesi kişiliğin gelişiminde. İstanbul: Araf Yayınları
  • Kierkegaard, S. (2015). Müzikal erotik ya da dolayımsız erotik evreler. İstanbul: Pinhan Yayıncılık
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Felsefe
Bölüm Felsefe
Yazarlar

Senem Kurtar

Yayımlanma Tarihi 22 Ocak 2019
Gönderilme Tarihi 5 Kasım 2018
Kabul Tarihi 8 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 18 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kurtar, S. (2019). BİR İDEAL OLARAK DON JUAN Baştan Çıkarıcının Duyumsal-Müzikali. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 133-139. https://doi.org/10.21547/jss.479074