The contract duration is seen as an optimization process in
which the benefits of the increase in service to be purchased in a buyer-seller
relation are balanced between the costs that will arise accordingly (Crocker ve
Reynolds, 1993). According to the transaction cost theory, contract duration is
a control mechanism that will protect the parties against opportunistic
behavior of the other party. According to the theory, when asset specificity or
relational investment is increased, the duration of a commercial contract
expands but becomes shorter as the uncertainty increases. In this study, it is
aimed to explain the determinants of differences in contract duration of ground
handling agreements between airlines and ground handling companies by using the
variables of transaction cost theory. For this purpose, an empirical study was
conducted using 41 ground handling contracts. The relationship between the
variables in the research's model was tested with the partial least squares
method using the Smartpls 3 program. As a result of the analysis, there was a
positively statistically significant relationship between the duration of the
contract and the dedicated assets, which is one of the asset specificity types.
Unexpectedly, it is concluded that there is a positive relationship between
demand uncertainty and contract duration. There was no statistically
significant relationship between environmental uncertainty and contract
duration. It is concluded that the variables of the transaction cost theory are
limited explanatory power in explaining the differences in the duration of the
ground handling agreements.
Transaction cost theory Contract duration Airline-ground handling relationship Smartpls
Sözleşme süresi bir alıcı-satıcı ilişkisinde alınacak
hizmette meydana gelecek artışın avantajları ile buna bağlı olarak meydana
gelecek maliyetler arasında dengenin sağlandığı bir optimizasyon süreci olarak görülmektedir
(Crocker ve Reynolds, 1993). İşlem maliyeti teorisine göre sözleşme süresi,
tarafları karşı tarafın fırsatçı davranışına karşı koruyacak bir kontrol
mekanizmasıdır. Teoriye göre bir ticari sözleşmenin süresi işlemin varlık
özgüllüğü veya ilişkiye özgü yatırımlar arttıkça uzamakta, belirsizlik arttıkça
kısalmaktadır (Crocker ve Masten, 1988; Sausser, 1999). Bu araştırmada
havacılık sektöründe faaliyet gösteren havayolu işletmeleri ve yer hizmeti
işletmeleri arasında imzalanan sözleşmelerin sürelerindeki farklılığın nedenleri
işlem maliyeti teorisi değişkenleri aracılığıyla açıklanması amaçlanmıştır. Bu
amaçla 41 yer hizmeti anlaşması üzerinden ampirik bir araştırma
gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın modelindeki değişkenler arasındaki
ilişkileri test etmek için kısmi en küçük kareler yöntemi kullanılmış ve analizler
Smartpls 3 programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizi sonucunda
varlık özgüllüğü türlerinden biri olan adanmış varlıklar ile sözleşme süresi
arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırmada talep
belirsizliği ile sözleşme süresi arasında ise negatif yönlü bir ilişki
öngörülmüştür ancak talep belirsizliği arttıkça sözleşme süresinin uzadığı
sonucuna ulaşılmıştır. Çevresel belirsizlik ve sözleşme süresi arasında ise
istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Araştırma modelinin
analizi sonucunda işlem maliyeti teorisinin değişkenlerinin yer hizmeti
sözleşmelerinin sürelerindeki farklılığı açıklamakta sınırlı bir açıklama gücü
olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
İşlem maliyeti teorisi Sözleşme süresi Havayolu-yer hizmeti işletmesi ilişkisi Smartpls
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | İktisat |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2019 |
Gönderilme Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 14 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 18 Sayı: 2 |