Analysis of the Household Livelihood Strategies on the Basis of Being Native and Immigrant: The Case of Gaziantep

Yıl 2021, Cilt: 20 Sayı: 2, 790 - 820, 27.04.2021

Zeynep Serap Tekten Aksürmeli , Serdar Sağlam

https://doi.org/10.21547/jss.775649

Cited By: 1

Öz

This study aims to understand the household livelihood strategies of the urban poor in Gaziantep and how these strategies are shaped by being native or immigrant. For field research, semi-structured interviews were conducted with forty participants. The data obtained from the interviews reveal that the household livelihood strategies pointed out in the literature are also used by the urban poor in Gaziantep, however, these strategies differ between native and Syrian poor. Entering into the informal labor market, using women's and children's labor, reducing consumption and spending, relying on family and support networks, and seeking social assistance are common strategies for households of native and immigrant participants. However, these common strategies are applied differently by native and immigrant households. The cultural responses against women’s work outside of the household are harsher than the native participants’ households. Therefore, immigrants women’s work is limited to working in seasonal agricultural work, and doing piece-work at home. Another differentiating strategy is using child labor. Immigrant households are employing this strategy more intensely than native households. Another strategy employed more intensely in immigrant households is relying on family and kinship networks. Maintaining linkages with rural is peculiar to native participants’ households. Migrating another city or country is another strategy that was used or planned to be used by immigrant participants

Anahtar Kelimeler

Urban poverty, Household livelihood strategies, Poverty of natives, Immigrant poverty

Geçim Stratejilerinin Yerlilik ve Göçmenlik Ekseninde İncelenmesi: Gaziantep Örneği

Öz

Bu çalışma Gaziantep’te kent yoksullarının hane geçim stratejilerini ve bu stratejilerin yerlilik ve göçmenlik unsurları ile nasıl şekillendiğini anlamayı amaçlamıştır. Çalışma kapsamında kırk kişi ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Görüşmelerden elde edilen veriler literatürde işaret edilen hane geçim stratejilerinin Gaziantep’te kent yoksulları tarafından da kullanıldığını fakat bu stratejilerin yerlilik ve göçmenlik unsurları ile farklılaşabildiğini ortaya koymaktadır. Kayıt dışı iş piyasasına eklemlenme, kadın ve çocuk emeğine yönelme, tüketimden kısma ve harcamalardan kaçınma, aile yardımı ve destek ağlarına başvurma ve sosyal yardım arama yerli ve göçmen katılımcıların hanelerinin yöneldikleri ortak stratejilerdir. Fakat bu stratejilerde farklılıklar göze çarpmaktadır. Kadınların hane dışında çalışmalarına karşı verilen tepkiler göçmen hanelerde sertleşmekte ve bu nedenle kadınların mevsimlik tarım işçiliği, kuaförlerde çalışma ve evde parça başı iş yapma dışındaki işlerde çalışmaları yerli hanelere kıyasla azalmaktadır. Çocuk emeğinin kullanımına hem yerli hem göçmen hanelerde rastlansa da bu stratejinin göçmen hanelerde yoğunlaştığı görülmektedir. Dayanışma ağlarının kullanılmasına hem yerli hem de göçmen hanelerin başvurduğu görülse de göçmenler, hane havuzu oluşturma gibi yoğun dayanışma ilişkilerinin kullanımına daha yatkındır. Kır ile bağların sürdürülmesi ise yalnızca yerli hanelerin başvurabildikleri bir stratejidir. Başka bir kente ya da ülkeye göç etmenin ise göçmen hanelerde başvurulan veya başvurulması mümkün görülen bir strateji olduğu dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kent Yoksulluğu, Hane geçim stratejisi, Yerli yoksulluğu, Göçmen yoksulluğu, Karşılaştırmalı yoksulluk çalışmaları

Kaynakça

• Amis, P. (1995). Making Sense of Urban Poverty. Environment and Urbanization, 7(1), 145-158.
• Bora, A. (2011). Kadınlar ve Hane: “Olmayanın Nesini İdare Edeceksin?”. N. Erdoğan (Editör), Yoksulluk Halleri: Türkiye’de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri içinde (97-132). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Boratav, K. (1991). 1980'li Yıllarda Türkiye'de Sosyal Sınıflar ve Bölüşüm. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Chambers, R. (2006). Special Issue on “Vulnerability: How the Poor Cope” Editorial Introduction. IDS Bulletin, 37(4), 33-40.
• Crisp, J., Morris, T., and Refstie, H. (2012). Displacement in Urban Areas: New Challenges, New Partnerships. Disasters, 36, 23-42.
• Çınar, E. M. (1994). Unskilled Urban Migrant Women and Disguised Employment: Home-Working Women in İstanbul. World Development, 22(3), 369-380.
• Darling, J. (2017). Forced Migration and the City: Irregularity, Informality, and the Politics of Presence. Progress in Human Geography, 41(2), 178-198.
• De Haan, A. and Yaqub, S. (2008). Migration and Poverty: Linkages, Knowledge Gaps and Policy Implications. In K. Hujo and N. Piper (Eds.), South-South Migration: Implications for Social Policy and Development (190-219). London: Palgrave Macmillan.
• Dedeoğlu, S. (2000). Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Türkiye’de Aile ve Kadın Emeği. Toplum ve Bilim, 86, 139-170.
• Ersoy, M. (2006). Dört İlde Karşılaştırmalı Yoksulluk Değerlendirmesi. E. Tuncer ve H. Yurtseven (Editörler), Yoksulluk (Yoksulluk Sempozyumu) içinde (13-30). Ankara: Sosyal Demokrasi Derneği Yayınları.
• Ertaş, N. (2000). Kentsel Geçim Stratejilerinde Kadının Rolü. M. Ersoy ve T. Şengül (Editörler), Kentsel Yoksulluk ve Geçinme Stratejileri: Ankara Örneği içinde (112- 160). Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
• Gültekin, N. M., Giritoğlu, İ., Karadaş, Y., Soyudoğan, M., Kuzu, L. Ş., Gülhan, S. T., Doğanoğlu, M., Utanır, A., Aslan, Ç., ve İncetahtacı, N. (2018). Gaziantep’teki Suriyeliler: Uyum, Beklentiler, Zorluklar. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Yayınları.
• Gonzalez de la Rocha, M. (1994). The Resources of Poverty: Women and Survival in a Mexican City. Oxford and Cambridge, MA: Blackwell.
• Gonzalez de la Rocha, M. (2001). From the Resources of Poverty to the Poverty of Resources? The Erosion of a Survival Model. Latin American Perspectives, 28(4), 72-100.
• Gonzalez de la Rocha, M. (2007). The Construction of the Myth of Survival. Development and Change, 38(1), 45-66.
• Gün, S. (2017). Çocuk: İşçi, Yoksul, Göçmen; İktisadi ve Politik bir Analiz. İstanbul: Notabene.
• Güneş, F. (2009). Kentsel Yoksulluk/Dışlanma (mı), Göç ve İstihdam: Eskişehir’de Belediyeden Yardım Alan Haneler. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9(18), 449-471.
• Kalaycıoğlu, S. ve Rittersberger-Tılıç, H. (2012). Enformel Sektörde Yapılanan Bir İş Biçimi Olan Ev İşçiliğinde Değişen Dinamikler. Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi (MSG), 12(44), 10-15.
• Kasarda, J. D. and Crenshaw, E. M. (1991). Third World Urbanization: Dimensions, Theories, and Determinants. Annual Review of Sociology, 17(1), 467-501.
• Latapi, A. E., and Gonzalez de la Rocha, M. (1995). Crisis, Restructuring and Urban Poverty in Mexico. Environment and Urbanization, 7(1), 57-76.
• Lordoğlu, K. ve Aslan, M. (2016). En Fazla Suriyeli Göçmen Alan Beş Kentin Emek Piyasalarında Değişimi: 2011-2014. Çalışma ve Toplum, 49(2), 789–808.
• Lundberg, S. (1985). The Added Worker Effect. Journal of Labor Economics, 3(1), 11-37.
• Meder, M. and Şahin, H. (2012). The Socioeconomic Effects of the 2008 Crisis on different Social Classes in Turkey. In U. Schuerkens (Ed.), Socioeconomic Outcomes of the Global Financial Crisis: Theoretical Discussion and Emprical Case Studies (113-133). New York, London: Routledge.
• Martin, S., Schoenholtz, A. I., and Fisher, D. (2005). The Impact of Asylum on Receiving Countries. In G. J. Borgas and J. Crisp (Eds.), Poverty, International Migration and Asylum (99-120). New York: Palgrave Macmillan.
• Özbekmezci, Ş. ve Sahil, S. (2004). Mevsimlik Tarim İşçilerinin Sosyal, Ekonomik Ve Barinma Sorunlarinin Analizi. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 19(3), 261-274.
• Pahl, R. E. (1988). Some Remarks on Informal Work, Social Polarization and the Social Structure. International Journal of Urban and Regional Research, 12(2), 247-267.
• Roberts, B. (1994). Informal Economy and Family Strategies. International Journal of Urban and Regional Research, 18(1), 6-23.
• Şahin, H. (2018). Yoksulluğun Gündelik Hayat Üzerinden Analiz Edilmesinde Anahtar Bir Kavram: Hayatta Kalma Stratejileri Üzerine Yapısal Bir Çalışma. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 133-153.
• Şen, M. (2011). Kökene Dayalı Dayanışma- Yardımlaşma: “Zor İş”. N. Erdoğan (Editör), Yoksulluk Halleri: Türkiye’de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri içinde (249-292). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Şenses, F. (2014). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Şentürk, M. (2008). Yoksulların Yaşam Stratejileri: Küçük Mustafa Paşa ve Balat Örnekleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
• Tekeli, İ. (2014). Kent, Kentli Hakları, Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm Yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı.
• Yıldırak, N., Gülçubuk, B., Gün S., Olhan E., ve Kılıç M. (2003). Türkiye’de Gezici ve Geçici Kadın Tarım İşçilerinin Çalışma ve Yaşam Koşulları ve Sorunları. Ankara: Tarım-İş Sendikası Yayınları.
• Wilson, K. and Krystalli, R. (2017). The Financial Journeys of Refugees: Evidence from Greece, Jordan and Turkey. The Henry J. Leir Institute for Human Security at The Fletcher School of Law and Diplomacy, Tufts University, 2(1).
• World Bank. (1990). The 1980’s: Shoks, Responses, and the Poor (The Development Report, Chapter 7). Washington, D.C.: World Bank.