WESTERN POLICY AND ITS CONSEQUENCES IN ACCORDANCE WITH THE WORLD EMPIRE GOALS OF THE EASTERN ROMAN EMPEROR MANUEL COMNENOS I(1143-1180)

Yıl 2022, Cilt: 21 Sayı: 4, 2500 - 2516, 19.10.2022

Fatma Çapan

https://doi.org/10.21547/jss.1130170

Öz

When the Eastern Roman Emperor Manuel I Komnenos came to the throne, although he had many enemies in the east and west of his country, he preferred to follow a predominantly western foreign policy. The reason for this is the idea of establishing a world-wide empire by making the Eastern Roman Empire the worldly leader in the west. For this reason, he tried to establish close relations with the Germans and the Papacy against the Normans in the west. However, II. The start of the Crusade and the Germans being at the forefront in this expedition, and the Pope's support of this Crusade, nullified these alliance efforts. Taking advantage of this situation, Emperor Manuel I Komnennos, who produced new policies in the face of the attacks of the Norman King Roger II, was able to re-establish an alliance with the German King Kondrad III, and also provided their naval support thanks to the commercial concessions he gave to the Venetians. However, since the death of the German King Kondrad and the presence of Eastern Rome in Italy and the Adriatic coasts were against the interests of the Venetians, their opposition to Eastern Rome ruined the plans of Manuel I Komnenos. Despite the successes in Southern Italy and Sicily, the dominance in these areas did not last long and the Eastern Roman armies had to withdraw from these regions as a result of an agreement with the Normans. These western-oriented policies of the emperor caused the army to be filled with mercenaries and the country to fall into a difficult economic situation. The weakness of the emperor to the Latins for the sake of being the only world emperor has led to the reaction of the people of the country. Emperor Manuel I Komnenos, who appeared as an ambitious emperor in terms of world-wide policies, could not achieve this goal.

Anahtar Kelimeler

Eastern Roman Empire, West, Crusader, Normans, Germans, French

DOĞU ROMA İMPARATORU I. MANUEL KOMNENOS’UN(1143-1180) CİHANŞÜMÛL İMPARATORLUK HEDEFLERİ DOĞRULTUSUNDA BATI POLİTİKASI VE SONUÇLARI

Öz

Doğu Roma İmparatoru I.Manuel Komnenos tahta çıktığında ülkesinin doğusunda ve batısında bir çok düşmana sahip olmasına rağmen o öncelikle batı ağırlıklı bir dış politika izlemeyi tercih etmiştir. Bunun nedeni ise Doğu Roma İmparatorluğu’nu batıda dünyevi lider haline getirerek cihanşümul bir imparatorluk tesis etme fikridir. Bu nedenle batıda Normanlara karşı Almanlarla ve Papalık ile yakın ilişkiler kurmaya çalışmıştır. Ancak II. Haçlı Seferi’nin başlaması ve Almanların bu seferde ön saflarda yer alması, Papa’nın bu Haçlı seferini desteklemesi bu ittifak çabalarını boşa çıkarmıştır. Bu durumu fırsat bilen Norman Kralı II.Roger’in saldırıları karşısında yeni politikalar üreten İmparator I.Manuel Komnennos hem Alman Kralı III.Kondrad ile yeniden ittifak kurmayı başarırken hem de Venediklilere verdiği ticari imtiyazlar sayesinde onların donanma desteğini sağlamıştır. Ancak Alman Kralı Kondrad’ın ölümü ve Doğu Roma’nın İtalya ve Adriyatik kıyılarındaki varlığı Venediklilerin çıkarlarına ters düştüğü için Doğu Roma’nın karşısında yer almaları I.Manuel Komnenos’un planlarını suya düşürmüştür. Güney İtalya ve Sicilya’da başarılar elde edilmesine rağmen buralardaki hakimiyet uzun sürmemiş ve Normanlarla yapılan bir anlaşma sonucu Doğu Roma orduları bu bölgelerden çekilmek zorunda kalmıştır. İmparatorun batı ağırlıklı bu politikaları ordunun ücretli askerlerle doldurulmasına ve ekonomik anlamda da ülkenin zor duruma düşmesine neden olmuştur. İmparatorun tek dünya imparatoru olma uğruna Latinlere gösterdiği zafiyet ülke halkının tepkisine yol açmıştır. Cihanşümul politikalar konusunda oldukça hırslı bir imparator olarak karşımıza çıkan İmparator I.Manuel Komnenos bu hedefine ulaşamamıştır.

Anahtar Kelimeler

Doğu Roma İmparatorluğu, Haçlı, Normanlar, Almanlar, Fransızlar

Kaynakça

• Abu’l Farac G. (1987). Abu’l Farac Tarihi. (Türkçeye Çeviren, Ömer Rıza Doğrul), C.II., ALTAN E.(2003) İkinci Haçlı Seferi(1147-1148). Ankara, Türk Tarih Kurumu.
• Amran M.S (1985). Elsiyasetül Şarkiyye lil İmparatoriyetul Bizantiye fi âhti el imparator Manuil elevvel. Kahire: Dârülmaârif.
• Ayan E. (2018). Willermus Tyrensis’in Haçlı Kroniği II(Kudüs’ün Zaptından Urfa’nın Fethine 1099-1143. Ankara:Gece Kitaplığı.
• Ayönü Y. (2014). Selçuklular ve Bizans. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Basık C. (2013). Hiç Bizans Olmadı Romulus’tan Fatih’e Roma Devleti. C.1, İstanbul:Türkmen Kitabevi Yayınları.
• Cahen C. (2013). Haçlı Seferleri Zamanında Doğu ve Batı. İstanbul: Yeditepe Yayınları.
• Chalandon F. (1907). Histoire de la domination normande en Italie et en Siciles, Paris: , Librairie A. Picard et Fıls.
• Chalandon F. (1900). Regne D’Alexıs I’Comnene(1081-1118), Libraires de la Societe de I’Ecole des Chartes et des Archives Nationalaes, Paris: A. Picard et Fıls.
• Çapan F.(2016). “Bizans Imparatoru I. Justinianos’un (527-565) Evrensel Imparatorluk Çabaları ve Sonuçları”, 1. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu, Elazığ, s.885-891.
• Demirkent I. (1997). Haçlı Seferleri, İstanbul:Dünya Yayınları.
• Demirkent I., “1082-1302 Yılları Arasında Bizans-Venedik İlişkilerine Kısa Bir Bakış”, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, S.36, İstanbul, s.137-154.
• Demirkent I. (1994). Urfa Haçlı Kontluğu Tarihi(118-1146). C.II., Ankara:Türk Tarih Kurumu.
• Demirkent I. (2001). Ioannes Kınnamos’un Hıstorıa’sı(118-1176). Ankara:Türk Tarih Kurumu.
• Erdoğan T. (2019). İmparator II. Ioannes Komnenos Dönemi Bizans Tarihi(1118-1143). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisans Üstü Eğitim Enstitüsü.
• Freising O.V. (1953) The Deeds of Frederick Barbarossa. terc. Ch. Mierow, New York:Columbia University Press.
• Gregory T. E. (2018). Bizans Tarihi. (E. Ermert, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• İbnü’l E. (1987). El Kâmil Fi’t Tarih. (A. Özaydın, Çev.), İstanbul:1987.
• İnce F. (2021). “II. Haçlı Seferi ve I.Manuel Komnenos Dönemi Bizans-Haçlı İlişkileri” Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, C.11, S.21, BİLSAM Yayınları, Malatya, s.73-96.
• Kaleli E. (2018). “Bizans İmparatoru I.Manuel Komnenos’un(1143-1180) Dış Politika Anlayışı ve Selçuklular”, III. Ines Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metin Kitabı, 28 Nisan-01 Mayıs 2018- Alanya/Antalya,s.1238-1245.
• Kesik M. (2003),. Türkiye Selçuklu Devleti Tarihi Sultan I. Mesud Dönemi (1116-1155), Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Khoniates N. (1995). Hıstorıa(Ioannes ve Manuel Komnenos Devirleri). (F. Işıltan, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Mazal O. (1995). Manuel D’Études Byzantınes, traduit de I’allemand par Claude Détienne, Turnhout, Brepols:Turnhout.
• Sevim A.(2014). Anadolu’nun Fethi Selçuklular Dönemi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Sevim O. (2020). “Bizans İmparatoru I. Manuel Komnenos Döneminde Bizans-Venedik İlişkileri (1143-1180)”, The Legends Journal of European History Studies, Sayı I, Tokat, s.126-140.
• Şahin S. (2016). Sicilya’da Normanlar ve Müslümanlar, İstanbul:Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
• Turan O. (2016). Selçuklular Zamanında Türkiye. İstanbul:Ötüken Yayınları.
• Turan O. (1973). Türkler Anadoluda. İstanbul:Hareket Yayınları.
• Yiğit H. (2018). “İslam Tevhit İnancının Bizans İmparatoru I.Manuel Komnenos Üzerindeki Etkisi”, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, C.10, S.19, Giresun, s.633-646.
• Zonaras I. (2008). Tarihlerin Özeti, (B.Umar, Çev.) İstanbul:Arkeoloji ve Sanat Yayınları.