Child's Emotional Abuse

Yıl 2023, , 61 - 72, 30.03.2023

İlker Baskak

https://doi.org/10.57114/jswrpub.1233975

Cited By: 2

Öz

Child abuse is defined as intentional or unintentional behavior by an adult that negatively affects a child's health and development. Child abuse with its complex causes and serious consequences is a public health problem that threatens children's health significantly. On the other hand, emotional abuse is a type of abuse that is defined as any action that may cause the child to be deprived of the affection and attention they need. It is a type of abuse that is difficult to detect because of reasons such as this type of abuse is usually experienced within the family and the negative consequences do not appear immediately. This difficulty causes the deepening of the trauma and the long-lasting effects of the psychological damage it creates. Emotional abuse has many different negative effects on the child, including physical, psychological, and developmental. In order to minimize these effects, professionals such as teachers, pediatricians, nurses, psychologists, child development specialists, and social workers should carry out multidisciplinary studies. Because it is necessary to prevent emotional abuse in order to raise healthy individuals in all aspects and to build a healthy society

Anahtar Kelimeler

Child, Abuse, Emotional Abuse

Çocuğa Yönelik Duygusal İstismar

Öz

Çocuk istismarı, çocuğun sağlığını ve gelişimini olumsuz yönde etkileyen, bir yetişkin tarafından uygulanan, kasıtlı veya kasıtlı olmayan davranışlar olarak tanımlanmaktadır. Çocuk istismarı karmaşık nedenleri ve ciddi sonuçlarıyla birlikte çocuk sağlığını önemli derecede etkileyen bir halk sağlığı sorunudur. Duygusal istismar ise çocuğun ihtiyacı olan sevgi ve ilgiden mahrum bırakılmasına neden olabilecek tüm eylemler olarak tanımlanan bir istismar türüdür. Bu istismar türünün genellikle aile içinde yaşanması ve olumsuz sonuçlarının hemen ortaya çıkmaması gibi nedenlerden dolayı duygusal istismar fark edilmesi zor bir istismar türüdür. Bu zorluk yaşanan travmanın derinleşmesine ve yarattığı psikolojik hasarın etkisinin uzun sürmesine neden olmaktadır. Duygusal istismarın çocuk üzerinde fiziksel, psikolojik ve gelişimsel olmak üzere birçok farklı olumsuz etkileri bulunmaktadır. Bu etkilerin en aza indirilmesi için öğretmenler, çocuk doktorları, hemşireler, psikologlar, çocuk gelişim uzmanları ve sosyal hizmet uzmanları gibi meslek çalışanlarının disiplinler arası çalışmalar yürütmesi gerekmektedir. Çünkü her yönüyle sağlıklı bireylerin yetişebilmesi ve sağlıklı bir toplumun inşası için duygusal istismarın önlenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, İstismar, Duygusal İstismar

Kaynakça

• Acehan, S., Bilen, A., Ay, M. O., Gülen, M., Akkan, A., ve Ferhat, İ. (2013). Çocuk istismarı ve ihmalinin değerlendirilmesi. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 22(4), 591-614.
• Bayhan, P. (1998). Çocuk ihmal ve istismarının önlenmesi. Sosyal Hizmet Dergisi, 8, 24-30.
• Bilir, S., Ari Dönmez, N., ve Güneysu, S. (1991). 4-12 yaslari arasinda 16.000 çocukta örselenme durumlari ile ilgili bir inceleme, Çocuk Istismari ve Ihmali, Ankara. ILO, 45-54.
• Bulut, S., ve Karaman, H. B. (2018). Engelli bireylerin cinsel, fiziksel ve duygusal istismarı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 19(2), 277-301.
• Çavuş, F., ve Çalış, N. (2021). İhmal ve istismarı önlemeye yönelik çocuk koruma politikalarında uzmanlaşmış koruyucu aile modelinin yeri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(4), 1565-1586.
• Cansız, E. (2021). 3-6 Yaş arası çocuğa sahip annelerin duygusal istismar potansiyelleri ile ebeveyn öz yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
• Cicchetti, D. (1993). Defining child maltreatment: The interface between policy and research. In Child abuse, child development, and social policy: Ablex.
• Cirit, C. (2015). Aile sağlığı merkezlerinde çalışan sağlık profesyonellerinin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalıkları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Danese, A., Moffitt, T. E., Pariante, C. M., Ambler, A., Poulton, R., ve Caspi, A. (2008). Elevated inflammation levels in depressed adults with a history of childhood maltreatment. Archives of general psychiatry, 65(4), 409-415.
• Derelioğlu, K. M. (2018). Fiziksel ve duygusal istismar mağduru olan ve olmayan çocukların sosyal destek algılamaları ve bağlanma stillerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Dinleyici, M., ve Dağlı, F. Ş. (2018). Evaluation of quality of life of healthy siblings of children with chronic disease. Turkish Archives of Pediatrics/Türk Pediatri Arşivi, 53(4), 205.
• Doruk, S. K. (2011). 0-14 Yaş çocuğu olan annelerin çocuklarına yönelik fiziksel ve duygusal istismar/ihmal durumu. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Egeland, B. (2009). Taking stock: childhood emotional maltreatment and developmental psychopathology.
• Erkman, F. (1991). Çocukların duygusal ezimi. Çocuk İstismarı ve İhmali, Çocukların Kötü Muameleden Korunması, 1, 163-170.
• Ertaş, İ. N. (2020). Tipik ve Atipik Gelişim Gösteren Okul Öncesi Çocukların Duygusal İstismar Potansiyelinin Ebeveyn Stresi ve Çocuk Mizacı Bağlamında İncelenmesi.
• Evinç, Ş. G. (2011). Associated factors of child maltreatment and its consequences among children diagnosed with and without adhd: a comparative study-when telling is not enough.
• Evren, C., Ustunsoy, S., ve Cakmak, D. (2003). Dissociative symptoms among alcohol and substance dependents and its relationships with childhood trauma history, depression, anxiety, and alcohol/substance use. Anatol J Psychiatry, 4, 30-37.
• Garbarino, J. (1978). The elusive “crime” of emotional abuse. Child abuse ve neglect, 2(2), 89-99.
• Garbarino, J., Eckenrode, J., ve Barry, F. D. (1997). Understanding abusive families: An ecological approach to theory and practice: Jossey-Bass San Francisco.
• Gemalmaz, M. S. (2002). Çocuk ve genç haklarina ilişkin ulusalüstü belgeler: Bölgesel sistemler: Istanbul Barosu.
• Glaser, D. (2011). How to deal with emotional abuse and neglect—Further development of a conceptual framework (FRAMEA). Child abuse ve neglect, 35(10), 866-875.
• Gonzalez, A., Boyle, M. H., Kyu, H. H., Georgiades, K., Duncan, L., ve MacMillan, H. L. (2012). Childhood and family influences on depression, chronic physical conditions, and their comorbidity: findings from the Ontario Child Health Study. Journal of psychiatric research, 46(11), 1475-1482.
• Güler, N., Uzun, S., Boztaş, Z., ve Aydoğan, S. (2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24(3), 128-134.
• Hart, H., ve Rubia, K. (2012). Neuroimaging of child abuse: a critical review. Frontiers in human neuroscience, 6, 52.
• Hart, S. N., ve Brassard, M. R. (1987). A major threat to children's mental health: Psychological maltreatment. American psychologist, 42(2), 160.
• Hart, S. N., ve Brassard, M. R. (1991). Psychological maltreatment: Progress achieved. Development and Psychopathology, 3(1), 61-70.
• Hart, S. N., Brassard, M. R., Binggeli, N. J., ve Davidson, H. A. (2002). Psychological maltreatment.
• Harvey, A., Garcia-Moreno, C., ve Butchart, A. (2007). Primary prevention of intimate partner violence and sexual violence: Background paper for WHO expert meeting May 2-3, 2007. Geneva: World Health Organization, Department of Violence and Injuy Prevention and Disability, 2.
• Hepgul, N., Pariante, C. M., Dipasquale, S., DiForti, M., Taylor, H., Marques, T. R., . . . Mondelli, V. (2012). Childhood maltreatment is associated with increased body mass index and increased C-reactive protein levels in first-episode psychosis patients. Psychological medicine, 42(9), 1893-1901.
• Iwaniec, D., Larkin, E., ve Higgins, S. (2006). Research review: Risk and resilience in cases of emotional abuse. Child ve Family Social Work, 11(1), 73-82.
• Kara, B., Biçer, Ü., ve Gökalp, A. S. (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 47(2), 140-151.
• Karanis, A. (2016). Üniversite öğrencilerinde algılanan duygusal istismar düzeyleri ile atılganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Kars, Ö. (1996). Çocuk istismarı: Nedenleri ve sonuçları: Ö. Kars.
• Kavas, G. (2021). Çocuklukta algılanan ebeveyn tutumları ile yetişkinlikte algılanan duygusal istismarın aleksitimi ile ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Medeniyet Üniversitesi, İstanbul.
• Köknel, Ö. (2001). Kimliğini arayan gençliğimiz: Altın Kitaplar.
• Krug, E. G., Mercy, J. A., Dahlberg, L. L., ve Zwi, A. B. (2002). The world report on violence and health. The lancet, 360(9339), 1083-1088.
• Kütük, M. Ö., ve Bilaç, Ö. (2017). Çocuklarda ve adölesanlarda duygusal istismar ve ihmal. Türkiye Klinikleri, 3(3), 181-187.
• MEBD. (2001). Sayı 151. Temmuz, Ağustos, Eylül.
• Mullen, P. E., Martin, J. L., Anderson, J. C., Romans, S. E., ve Herbison, G. P. (1996). The long-term impact of the physical, emotional, and sexual abuse of children: A community study. Child abuse ve neglect, 20(1), 7-21.
• O'Hagan, K. (2006). EBOOK: Identifying Emotional and Psychological Abuse: A Guide for Childcare Professionals: McGraw-Hill Education (UK).
• Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ates, N., Cetin, G., . . . Tepeli, N. (2001). Child abuse in Turkey: an experience in overcoming denial and a description of 50 cases. Child abuse ve neglect, 25(2), 279-290.
• Öztürk, S. (2007). Çocuklarda Duygusal İstismar. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi), Fırat Üniversitesi, Elazığ. Parke, R. D., ve Collmer, C. W. (1975). Child abuse: An interdisciplinary analysis.
• Polat, O. (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı: Seçkin.
• Runyan, D., Wattam, C., Ikeda, R., Hassan, F., ve Ramiro, L. (2002). Child Abuse and Neglect by Parents and Other Caregivers (From World Report on Violence and Health, P 57-86, 2002, Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, et al., eds.–See NCJ-197425). Geneva: World Health Organization.
• Shepard, M. F., ve Campbell, J. A. (1992). The Abusive Behavior Inventory: A measure of psychological and physical abuse. Journal of interpersonal violence, 7(3), 291-305.
• Shonkoff, J. P., Garner, A. S., Child, C. o. P. A. o., Family Health, C. o. E. C., Adoption,, Dependent Care, Developmental, S. o., . . . Wood, D. L. (2012). The lifelong effects of early childhood adversity and toxic stress. Pediatrics, 129(1), e232-e246.
• Sneddon, H. (2003). The effects of maltreatment on children's health and well-being. Child Care in Practice, 9(3), 236-249.
• Tektimur, E. (2022). 4-6 Yaş aralığındaki çocukların sosyal becerileri ile annelerinin duygusal istismar potansiyelleri arasındaki ilişkininin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Thornberry, T. P., Henry, K. L., Smith, C. A., Ireland, T. O., Greenman, S. J., ve Lee, R. D. (2013). Breaking the cycle of maltreatment: The role of safe, stable, and nurturing relationships. Journal of Adolescent Health, 53(4), S25-S31.
• Topçu, S. (1997). Çocuk ve gençlerin cinsel istismarı: ensest ve pedofili: Doruk yayımcılık.
• Trickett, P. K., Mennen, F. E., Kim, K., ve Sang, J. (2009). Emotional abuse in a sample of multiply maltreated, urban young adolescents: Issues of definition and identification. Child abuse ve neglect, 33(1), 27-35.
• Van der Kolk, B. A. (2003). The neurobiology of childhood trauma and abuse. Child and Adolescent Psychiatric Clinics, 12(2), 293-317.
• Veltkamp, L. J., ve Miller, T. W. (1994). Clinical handbook of child abuse and neglect: International Universities Press, Inc.
• Wilson, S. L., Kuebli, J. E., ve Hughes, H. M. (2005). Patterns of maternal behavior among neglectful families: implications for research and intervention. Child abuse ve neglect, 29(9), 985-1001.
• Wolock, I., ve Magura, S. (1996). Parental substance abuse as a predictor of child maltreatment re-reports. Child abuse ve neglect, 20(12), 1183-1193.
• Yavuzer, H. (2003). Ana Baba ve Çocuk Ailede Çocuk Eğitimi. 16. Basım, Remzi Kitabevi, Ġstanbul.
• Yücel, M. (2016). Adli sosyal hizmet anlayışında gerçekçi yaklaşım. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 65(4), 3715-3734.