TAKIM KÜLTÜRÜ, ÖRTÜK BİLGİ PAYLAŞIMI VE YENİLİKÇİ İŞ DAVRANIŞI İLİŞKİSİ: TURİZM İŞLETMELERİNE ÜZERİNE TEORİK BİR İNCELEME

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 76 - 94, 08.09.2021

Ekrem Aydın , Cem Işık

Öz

21.yüzyılda bilgi ve iletişim teknolojilerindeki hızlı değişim ve ilerleme turizm talebinin yapısını değiştirmektedir. Günümüz turizm tüketicileri yeni ve benzersiz deneyimler aramaktadır. Bu nedenle yenilikçilik turizm sektörü için oldukça önemlidir. Turizmin bir hizmet sektörü olması, emek yoğun özelliği ve insan ilişkilerindeki yoğunluk bu sektör için bireysel yenilikçiliğin önemini göstermektedir. Bireysel yenilikçilik yeteneği yüksek olan turizm işletmelerinin performansları daha yüksek olmakta ve bu tür işletmeler rekabet avantajı elde etmektedir. Dolayısıyla bireysel yenilikçiliğin öncüllerinin neler olduğunun araştırılması hem turizm literatürüne bilgi sağlayacak hem de turizm uygulayıcılarına yardımcı olacaktır. Turizm endüstrisinde hizmet sunumunun müşteri ve çalışan arasında yoğun bir ilişki gerektirmektedir. Bu ilişki sonrasında elde edilen müşteri bilgileri daha sonra hizmet sunumu ve geliştirme sürecinde kullanılmaktadır. Tüm bu süreçler turizm endüstrisi için örtük bilgi paylaşımının önemini göstermektedir. Diğer taraftan birey örtük bilgisini çoğu zaman statü ve bilgi kaybı endişesi ile paylaşmamaktadır. Bu nedenle paylaşıma imkân tanıyan takım kültürü gibi bir ortama ihtiyaç vardır. Bu çerçevede, bu çalışmada yenilikçi iş davranışının öncüleri olarak takım kültürü ve örtük bilgi paylaşımının önemi vurgulanmış ve bu değişkenler arasındaki ilişkiler güncel literatür ışığında sunulmaya çalışılmıştır. Araştırma sonucunda otellere ve gelecekte yapılacak çalışmalara yönelik bazı önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Örtük bilgi, Takım kültürü, Bireysel yenilikçilik, Turizm

RELATIONSHIP AMONG TEAM CULTURE, TACIT KNOWLEDGE SHARING, AND INNOVATIVE WORK BEHAVIOUR: A THEORETICAL INVESTIGATION ON TOURISM ENTERPRISES

Öz

In the 21st century, the rapid-changing and development of knowledge and information technologies have affected the structure of tourism demand. Today's tourism consumers seek new and unique experiences. Therefore, innovation is very important for the tourism sector. The fact that tourism is a service sector, labor-intensive and intense human relations justify the importance of individual innovation for this sector. Tourism enterprises with higher individual innovativeness are higher performance and gain competitive advantage. For that reason, investigating the antecedents of innovative work behavior will provide benefits to both tourism literature and tourism managers. The fact that service delivery in the tourism industry requires an intense relationship between the customer and the employee. The customer information obtained after this relationship is used later in the service delivery and development process. All of these processes show the importance of implicit knowledge sharing for the tourism industry. However, individual does not want to share own tacit knowledge due to the fear of loss of status and knowledge. For this reason, there is a need for an environment such as a team culture that allows sharing. At this frame, in this study, the importance of team culture and tacit knowledge sharing as the precursors of innovative work behavior has been emphasized and the relations between these variables have been tried to be presented in the light of current literature. As a result of the research, some suggestions were made in order to help hotels and future studies.

Anahtar Kelimeler

Tacit Knowledge, Team Culture, Individual innovativeness, Tourism

Kaynakça

• Ahmed, P. K. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1(1), 30–43.
• Al-Ababneh, M. M. (2014). Employees´service ınnovation behaviour and new service development in four-and five-star hotels. International Journal of Tourism ve Hospitality Reviews, 1(1), 19–32.
• Alzyoud, S., Partington, S. N., Mitchell, C., ve Tom-Dieck, D. (2017). “Employee Innovation in the Hospitality Industry: the Mediating Role of Psychological Safety”. In: Council for Hospitality Management Education (CHME'17), 16 May 2017 - 19 May 2017, Aalborg, Denmark.
• Ataman, G. (2001). İşletme yönetimi: Temel kavramlar ve yeni yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitapevi.
• Avdimiotis, S. (2019). Emotional intelligence and tacit knowledge management in hospitality. J. Herit. Serv. Mark. 5, 3–10.
• Ayazlar, G. (2012). Otel işletmelerinde örgütsel öğrenme ve bilgi paylaşımının hizmet inovasyon performansına etkisi: Kuşadası 5 yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Aydın, E. (2018). Takım kültürü, yenilikçi iş davranışı ve örtük bilgi paylaşımı ilişkisi: Türkiye’de otel işletmeleri üzerine bir uygulama. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Bani-Melhem, S., Zeffane, R., ve Albaity, M. (2018). Determinants of employees’ innovative behavior. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 30(3), 1601–1620.
• Baradarani, S., ve Kilic, H. (2017). Service ınnovation in the hotel industry: Culture, behavior, performance. Service Industries Journal, 2069, 1–28.
• Barczak, G., Lassk, F., ve Mulki, J. (2010). Antecedents of team creativity: An examination of team emotional ıntelligence, team trust and collaborative culture. Creativity and Innovation Management, 19(4), 332–345.
• Bock, G., Zmud, R. W., Kim, Y., ve Lee, J. (2005). Behavioral intention formation in knowledge sharing: Examining the roles of extrinsic motivators, social-psychological forces, and organizational climate. Special Issue on Information Technologies and Knowledge Management, 29(1), 87–111.
• Bouncken, R. B. (2002). Knowledge management for quality ımprovements in hotels. Journal of Quality Assurance in Hospitality ve Tourism, 3(3/4), 25–59.
• Bölük, H. Takım Çalışması, (2018, 6 Eylül). Erişim adresi: http://www.turizmdebusabah.com/yazarlar/takim-calismasi-huseyin-boluk-75524.html
• Brotherton, B. (1999). Towards a definitive view of the nature of hospitality and hospitality management. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 11(4), 165–173.
• Bulut, Ş., Zorlu, Ö., ve Avan, A. (2016). İşletmelerde Örtük Bilginin Dışsallaştırılması Sürecinde İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolü: Termal Oteller Örneği. O. Bahar (Ed.), 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı. (ss. 811–822) içinde. Muğla: Detay Yayıncılık.
• Cabrera, Á., Collins, W. C., ve Salgado, J. F. (2006). Determinants of individual engagement in knowledge sharing. International Journal of Human Resource Management, 17(2), 245–264.
• Cairó Battistutti, O., ve Bork, D. (2017). Tacit to explicit knowledge conversion. Cognitive Processing, 18(4), 461–477.
• Ceylan, A., ve Özbal, S. (2005). A study in banking about the relationship between the fairness perceptions and the innovative work behaviour. Journal of Political Sciences, 32, 167–184.
• Ceylan, C. (2013). Algılanan bağlılık tabanlı insan kaynakları sisteminin algılanan gelişim kültürü ve yenilikçi iş davranışına etkisi. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 15(1), 42–58.
• Chen, W. J., ve Cheng, H. Y. (2012). Factors affecting the knowledge sharing attitude of hotel service personnel. International Journal of Hospitality Management, 31(2), 468–476.
• Çetin, A., ve Şentürk, M. (2016). An examination of knowledge sharing behavior in the context of the theory of planned behavior and social exchange theory: An empirical investigation on dermatologists. Ege Akademik Bakış, 16(2), 241–256.
• De Jong, J., ve den Hartog, D. (2010). Measuring innovative work behaviour. Creativity and Innovation Management, 19(1), 23–36.
• De Jong, J., ve Kemp, R. (2003). Determinants of co-workers’ innovative behaviour: An investigation into knowledge intensive services. International Journal of Innovation Management, 7(2), 189–212.
• Demirci, A.E. (2012). Temel kavramlar. In C. Uzkurt ve A. E. Demirci (Eds.), Yenilik Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Dörner, N. (2012). Innovative work behavior: the roles of employee expectations and effects on job performance. (Unpublished doctoral dissertation), University of St.Gallen, Bamberg.
• Drach-Zahavy, A., ve Somech, A. (2001). Understanding team innovation: The role of team processes and structures. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 5(2), 111–123.
• Hallin, C. A., ve Marnburg, E. (2008). Knowledge management in the hospitality ındustry: A review of empirical research. Tourism Management, 29(2), 366–381.
• He, W., Cho, V., Qi, C., Xu, X., ve Lu, F. (2013). Linking knowledge sharing and employee creativity: Decomposing knowledge mode and ımproving the measure of tacit knowledge sharing. PACIS 2013 Proceeding, 219.
• Hoarau, H. (2014). Knowledge acquisition and assimilation in tourism-ınnovation processes. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 14(2), 135–151. 9
• Hu, M. L. M., Horng, J. S., ve Sun, Y. H. C. (2009). Hospitality teams: Knowledge sharing and service innovation performance. Tourism Management, 30(1), 41–50.
• Huang, J., ve Wang, S. (2002). Knowledge conversion abilities and knowledge creation and ınnovation : A new perspective on team composition. Proceedings of the Third European Conference on Organizational Knowledge, Learning, and Capabilities, (pp.1–18). Athens: Athens Laboratory of Business Administration.
• Hussain, K., Konar, R., ve Ali, F. (2016). Measuring service ınnovation performance through team culture and knowledge sharing behaviour in hotel services: A PLS approach. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 224, 35–43.
• Islam, M. Z., Jasimuddin, S. M., & Hasan, I. (2017). The role of technology and socialization in linking organizational context and knowledge conversion: The case of Malaysian Service Organizations. International Journal of Information Management, 37(5), 497–503. https://doi.org/10.1016/j.ijinfomgt.2017.06.001
• Işık, C., ve Aydın, E. (2016a). Bilgi paylaşımının yenilikçi iş davranışına etkisi: Ayder yaylası konaklama işletmeleri üzerine bir uygulama. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 5(2), 75–103.
• Işık, C., ve Aydın, E. (2016b). Konaklama işletmeleri çalışanlarının yenilikçi iş davranışı düzeylerinin belirlenmesi: Ayder Yaylası örneği Ekonomi, Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 17–30.
• Janssen, O. (2000). Job demands, perceptions of effort—reward fairness and innovative work behaviour. Joumal of Occupational and Organisational Psychology, 73, 287–302.
• Kesken, J., Soyuer, H., Çapraz, B., Kelgokmen İlic, D., Ayyıldız Ünnü, N. A., Kocamaz, M., … Koçak, A. (2014). Çalışanlar perspektifinden inovatif iş davranışının belirleyicileri: izmir ilindeki öncelikli sektörlere ilişkin bir araştırma. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 3(4), 25–48.
• Kim, S., ve Lee, H. (2006). The impact of organizational context and information technology on employee knowledge-sharing capabilities. Public Administration Review, 66(June), 370–385.
• Kim, T. (Terry), ve Lee, G. (2013). Hospitality employee knowledge-sharing behaviors in the relationship between goal orientations and service ınnovative behavior. International Journal of Hospitality Management, 34(1), 324–337.
• King, C. A. (1995). What is hospitality. International Journal of Hospitality Management 14(3/4), 219–234.
• Kleysen, R. F., ve Street, C. T. (2001). Toward a multi‐dimensional measure of ındividual ınnovative behavior. Journal of Intellectual Capital, 2(3), 284–296.
• Kocabacak, A., ve Ertürk, E. (2013). Otel işletmelerinde yeniliğin önemi. M. Mesci ve Ö. Bozkurt (Ed.), Otel İşletmelerinde Yenilik Yönetimi (ss. 1–22) içinde. İzmir: Sidas Medya Ltd.Şti.
• Kozak, M. A., ve Özdemir, C. (2013). Evaluating the concept of talent in the context of operational staff in hotel management. Journal of Travel and Hospitality Management, 10(1), 6–19.
• Lin, H. (2007). Knowledge sharing and firm ınnovation capability: An empirical study. International Journal of Manpower, 28(3/4), 315–332.
• Masrek, M. N., Yusof, N. I., Noordin, S. A., ve Anwar, N. (2014). The relationship between knowledge conversion abilities and academic performance. International Conference on Information Society. (pp. 128–133), London: IEEE.
• Mohamed, M., Stankosky, M., ve Murray, A. (2004). Applying knowledge management principles to enhance cross‐functional team performance. Journal of Knowledge Management, 8(3), 127–142.
• Molose, T., ve Ezeuduji, I. O. (2015). “Knowledge sharing , team culture , and service innovation in the hospitality sector : The case of South Africa”. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 4(1), 1–16.
• Mura, M., Lettieri, E., Spiller, N., ve Radaelli, G. (2012). Intellectual capital and ınnovative work behaviour: Opening the black box. International Journal of Engineering Business Management, 4(1), 1–10.
• Nonaka, İ. (1994). A dynamic theory of organizational knowledge creation. Organization Science, 5(1), 14–37.
• Nonaka, I., ve Konno, N. (1998). “The concept of “Ba”: Building a foundation for knowledge creation”. California Management Rewiew, 40(3), 40–54.
• Nonaka, I., ve Toyama, R. (2003). “The knowledge-creating theory revisited : “Knowledge creation as a synthesizing process”. Knowledge Management Research ve Practice, 1, 2–10.
• Okoe, A. F., Boateng, H., ve Mensah, T. D. (2016). The effects of job satisfaction, employee commitment, workplace friendship and team culture on service recovery performance. Management Science Letters, 6, 713–722.
• Özler, D. E., ve Koparan, E. (2006). Takım Performansına etki eden takım çalışmasına ilişkin faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 8, 1–29.
• Radaelli, G., Lettieri, E., Mura, M., ve Spiller, N. (2014). Knowledge sharing and innovative work behaviour in healthcare: A micro-level investigation of direct and indirect effects. Creativity and Innovation Management, 23(4), 400–414.
• Ramamoorthy, N., Flood, P. C., Slattery, T., ve Sardessai, R. (2005). Determinants of innovative work behaviour: Development and test of an ıntegrated model. Creativity and Innovation Management, 14(2), 142–150.
• Reuvers, M., van Engen, M. L., Vinkenburg, C. J., ve Wilson-Evered, E. (2008). Transformational leadership and ınnovative work behaviour: exploring the relevance of gender differences. Creativity and Innovation Management, 17(3), 227–244.
• Rao, Y.; Yang, M.; Yang, Y. (2018). Knowledge Sharing, Organizational Learning and Service Innovation in Tourism. J. Serv. Sci. Manag. 11, 510–526
• Scott, S. G., ve Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior : A path model of ındividual ınnovation in the workplace. The Academy of Management Journal, 37(3), 580–607.
• Seçgin, G. (2010). Bilgi yönetiminde bilgi dönüştürme ve SECI modeli. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Fatih üniversitesi, İstanbul.
• Shin, Y., Kim, M., Choi, J. N., ve Lee, S. H. (2016). Does team culture matter? roles of team culture and collective regulatory focus in team task and creative performance. Group and Organization Management, 41(2), 232–265.
• Sönmez, B., ve Yıldırım, A. (2014). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin yenilikçi davranışları ve yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörlere ilişkin görüşlerin belirlenmesi: Niteliksel bir çalışma . Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 49–59.
• Suppiah, V., & Sandhu, M. S. (2011). Organisational culture’s influence on tacit knowledge-sharing behaviour Organisational. Journal of Knowledge Management J, 15(3), 462–477. https://doi.org/10.1108/13673271111137439
• Şimşek, M. Ş., ve Çelik, A. (2013). İşletme yönetimi. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Tekin, Y., ve Durna, U. (2012). “Otel İşletmelerinde Yenilik Yönetimi Uygulamaları Alanya’da Beş ve Dört Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(3), 93–110.
• Tepeci, M., ve Onağ, O. (2013). Ulusal bir otel zincirinde ekip kültürü ve bilgi paylaşımının hizmet yeniliği performansına etkisi. K. Karamustafa (Ed.) içinde. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (ss. 959–979). Kayseri: Detay Yayıncılık.
• Töremen, F., ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde etkili bir yaklaşım: Duygu yönetimi. Kuramsal Eğitimbilim, 1(1), 33–47.
• Töremen, F., ve Pekince, D. (2011). Örgütsel öğrenmede grup dinamizmi: Öğrenen takımlar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 389–406.
• Tseng, S. (2010). The correlation between organizational culture and knowledge conversion on corporate performance. Journal of Knowledge Management, 14(2), 269–284.
• Turgut, E., ve Begenirbaş, M. (2013). Çalışanların yenilikçi davranışları üzerinde sosyal sermaye ve yenilikçi iklimin rolü: Sağlık sektöründe bir araştırma. Science Journal of Turkish Military Academy, 23(2), 101–124.
• Uzkurt, C. (2012). Yenilik çeşitleri ve yeniliğin yayılması. C. Uzkurt ve A. E. Demirci (Ed.), Yenilik Yönetimi (ss. 17–35) içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Wang, Z., ve Wang, N. (2012). Knowledge sharing, ınnovation and firm performance. Expert Systems with Applications, 39(10), 8899–8908.
• Xue, Y., Bradley, J., & Liang, H. (2011). Team climate, empowering leadership, and knowledge sharing. Journal of Knowledge Management, 15(2), 299–312. https://doi.org/10.1108/13673271111119709
• Yang, J. Te. (2010). Antecedents and consequences of knowledge sharing in ınternational tourist hotels. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 42–52.
• Yang, J. Te, ve Wan, C. S. (2004). “Advancing organizational effectiveness and knowledge management implementation”. Tourism Management, 25(5), 593–601.
• Yang, J. Te. (2008). Individual attitudes and organisational knowledge sharing. Tourism Management, 29(2), 345-353.
• Yılmaz, İ. A. (2009). Ağırlama işletmeleri yöneticilerinin bilgiye ve bilgi yönetimine yönelik yaklaşımları: Antalya’daki beş yıldızlı otel işletmeleri üzerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Zahra, S. A. (2015). Corporate entrepreneurship as knowledge creation and conversion: the role of entrepreneurial hubs. Small Business Economics, 44(4), 727–735.
• Zaim, H., ve Seçgin, G. (2012). Bilgi yönetiminde bilgi dönüştürme ve SECI Modeli: Hizmet sektöründe bir alan araştırması. İstanbul üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(1), 1–12.
• Zorlu, Ö. (2013). Bilgi yönetimi süreçlerinin gerçekleştirilmesinde dönüştürücü liderlik davranışlarının etkisi: Zincir otel işletmelerinde bir araştırma. (yayınlanmamış doktora tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.