A Geographical Overview of Legal Marriages in Turkey in The 2001-2022 Period

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 3, 1 - 15, 03.07.2023

Hüseyin Şahbaz

https://doi.org/10.58606/jwgdp.1248181

Öz

The findings of this study, which aims to examine the official marriages in Turkey in the 2001-2022 period, geographically, are as follows: During the specified period, the crude marriage rate of the country decreased in general. In this decrease process, there are 3 periods in which deep decreases are experienced. Two of these periods corresponded to a period of economic crises in the country, and the third to a time period when the Covid-19 pandemic and economic crisis were experienced together. Therefore, it is possible to say that the marriage rates in Turkey have decreased significantly during the periods of economic crises. In such periods, while TL (Turkish Lira) loses value rapidly, excessive increases in the value of gold, which is the indispensable jewellery for weddings, and furniture and white goods, the prices of which are determined by foreign exchange, negatively affect the marriage dreams of citizens whose income is TL. Again, in relation to this, among the common problems of the provinces where the age at first marriage is high are the cost of living and the difficulty of living. The fact that the provinces in question receive immigration from their surroundings, the country in general or from foreign countries has a significant impact on this. As a matter of fact, in provinces exposed to immigration in this way, unemployment rates increase as well as the prices of rental or sale houses, depending on the demand, and this leads to an increase in the age at first marriage.

Anahtar Kelimeler

Formal Marriages, Population Characteristics, Turkey

2001-2022 Döneminde Türkiye’de Yapılan Resmi Evliliklere Coğrafi Bir Bakış

Öz

2001-2022 döneminde Türkiye’deki resmi evlilikleri, coğrafi açıdan incelemeyi amaçlayan bu çalışmadan elde edilen bulgular şunlardır: Belirtilen dönemde ülkenin kaba evlenme hızı genel olarak azalmıştır. Bu azalma sürecinde de derin düşüşlerin yaşandığı 3 dönem bulunmaktadır. Bu dönemlerden ikisi, ülkede ekonomik krizlerin, üçüncüsü ise Covid-19 pandemisi ile ekonomik krizin birlikte yaşandığı bir zaman dilimine tekabül etmiştir. Dolayısıyla ekonomik krizlerin yaşandığı dönemlerde Türkiye’de evlenme oranlarının önemli ölçüde düştüğünü söylemek mümkündür. Zira böyle dönemlerde TL hızla değer kaybederken düğünlerin vazgeçilmez takısı olan altının ve dövize endeksli olarak fiyatları belirlenen mobilya ve beyaz eşyanın ederinde görülen aşırı artışlar, kazancı TL olan vatandaşların evlilik hayallerini olumsuz bir şekilde etkilemektedir. Yine bununla ilişkili olarak ülkede ilk evlenme yaşının yüksek olduğu illerin ortak sorunları arasında, hayat pahalılığı ve geçim zorluğu bulunmaktadır. Bunda söz konusu illerin; çevresinden, ülke genelinden ya da yabancı ülkelerden; göç almasının önemli bir etkisi vardır. Nitekim bu şekilde göçe maruz kalan illerde, oluşan talebe bağlı olarak, kiralık ya da satılık ev fiyatlarının yanı sıra işsizlik oranları da artmakta ve bu da ilk evlenme yaşının yükselmesine sebep olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Resmi Evlilikler, Nüfus Özellikleri, Türkiye

Kaynakça

• Akbulut, F. (2016). “Kentsel Ulaşım Hizmetlerinin Planlanması ve Yönetiminde Sürdürülebilir Politika Önerileri”. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 336-355.
• Alptekin, E. (2021). İzmir’de Yükselen Trend: Konut Piyasası. İzmir: İzmir Ticaret Odası.
• Apaydın, F. (2018). “Türkiye’de İşsizliğin Karakteristiklerinin Karşılaştırmalı Analizi”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, 159-200.
• Ayhan, F. (2020). “Afyonkarahisar’ın Nüfus Coğrafyası Özellikleri”. Journal of Awareness, 5(3), 401-426. doi: https://doi.org/10.26809/joa.5.030
• Balcı-Akova, S. (2009). Doğu Akdeniz Kıyılarında Nüfus. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Bayer, Ali. (2020). “Modernleşme Sürecinde Aile: Annelik ve Babalık”. Tevilat, 1(1), 35-60. doi: 10.5281/zenodo.4414805
• Burdett, R. (2009). İstanbul: Kesişimler Şehri. Londra: Urban Age.
• Cain, L. P. ve Paterson, D. G. (2012). The Children of Eve: Population and Well-being in History. Malden, Oxford ve Chichester: Wiley-Blackwell.
• Celasun, M. (2002). 2001 Krizi Öncesi ve Sonrası: Makroekonomik ve Mali Bir Değerlendirme. Erişim adresi https://content.csbs.utah.edu/~ehrbar/erc2002/pdf/i053.pdf
• Choe, M. K., Thapa, S. ve Mishra, V. (2005). “Early Marriage and Early Motherhood in Nepal”. Journal of Biosocial Science, 37(2), 143-162.
• DİE. (2003). 2000 Genel Nüfus Sayımı Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri: Türkiye. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü.
• Doğanalp, N., Konya, S. ve Kabaloğlu, G. (2016). “Türkiye’de Altın Fiyatlarının Belirleyicileri Üzerine Ampirik Bir Uygulama”. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(15), 412-424.
• Dünya Haber Merkezi. (2021, 6 Temmuz). “Fiyatlara Üretici Farkı Sonbaharda Geliyor”. Dünya. Erişim adresi https://www.dunya.com/ekonomi/fiyatlara-uretici-farki-sonbaharda-geliyor-haberi-627126
• Elazığ Ticaret ve Sanayi Odası. (2020). Elazığ Depremi ve COVID-19 Sürecinin İl Ekonomisi ve Sanayisine Etkileri Anketi ve Değerlendirmesi. Erişim adresi https://www.elazigtso.org.tr/public/docs_oda/ElazigDeprem_Covid_Anket.pdf
• Eralp ve Gökmen, 2020). “Ortalama Evlilik Yaşının Yükselmesini Etkileyen Faktörler ve Cinsiyete Göre Farklılıklar”. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(2), 395-412.
• Erbay, H. (2009). “Kadın ve Günahkar Metal Altın”. TMMOB Jeoloji Mühendisleri Odası Haber Bülteni, 3(4), 106-107.
• Erginöz, A. S. (2005). Trabzon Yatırım Ortamı ve Yapılabilecek Yatırımlar Araştırması. Ankara: T.C. Sanayi ve Ticaret Bakanlığı.
• Erkol, M., Şahin, M. ve Avcı, Ş. (2021). “Toplumsal Değişimin Bir Göstergesi Olarak Gençlerin Evliliğe Yönelik Tutumları”. Universal Journal of History and Culture, 3(1), 57-78.
• Göç İdaresi Başkanlığı. (2022). Geçici Koruma. Erişim adresi https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638
• Göç İdaresi Başkanlığı. (2022). İkamet İzinleri. Erişim adresi https://www.goc.gov.tr/ikamet-izinleri
• Gökburun, İ. (2020). “Türkiye’nin Demografik Dönüşüm Sürecinde Nüfus Politikalarının Rolü”. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 4(Coğrafya Özel Sayısı), 1-15. doi: 10.29345/futvis.141
• Güler, Z., Güler, N. ve Özsel, D. (2016). “Kırsal Kesimde “Yaşlı Kadın” Olmak”. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 201-215. doi: 10.21733/ibad.63
• Gündüz, A. Y. (2020). “Malatya’nın Ekonomik Durumu ve Hayvancılık Sektörü”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(73), 925-931.
• İçağasıoğlu-Çoban, A. ve Özbesler, C. (2009). “Türkiye'de Aileye Yönelik Sosyal Politika ve Hizmetler”. Aile ve Toplum, 11(5), 31-42.
• Kanberoğlu, Z. ve Kara, O. (2013). “Küresel Krizlerin Sosyal Yaşam Üzerindeki Etkisi: Van İli Örneği”. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 35-48.
• Karslı, E. (2019). “Modernleşme Sürecinde Çözülen Aile Yapısı ve Kadının Yeniden İnşası”. Uluslararası Hukuk ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-14.
• Kazel, E. ve Bayartan, M. (2021). “Yerleşme Coğrafyası Açısından Bir İnceleme: Yalova Şehri”. Coğrafya Dergisi, 43, 143-158. doi: 10.26650/JGEOG2020-927888.
• Kesebir, M. (2018). “2008 Küresel Finansal Kriz ve Bu Krizin Türkiye’deki Ekonomik Göstergelere Etkisi”. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4) 531–538.
• Kılıçoğlu-Yılmaz, K. (2014). “Evlilik Birliğinin Korunması”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 120, 423-464.
• Kırıkçı, R. (1992). Abderi'nin Eğitim Düşüncesi. İstanbul: Binbirdirek Yayınları.
• Kızılkaya, S. ve Bakiler, O. (2021, 21 Ekim). “Türkiye’de Doların 20 Yıllık Serüveni”. Amerika’nın Sesi. Erişim adresi https://www.amerikaninsesi.com/a/turkiyede-dolarin-20-yillik-seruveni/6279929.html#:~:text=21%20%C5%9Eubat%202001%3A%201%20dolar%201%2C200%2C000%20TL&text=Merkez%20Bankas%C4%B1%20her%20g%C3%BCn%20sabit,y%C3%BCkl%C3%BC%20miktarda%20fon%20%C3%A7%C4%B1k%C4%B1%C5%9F%C4%B1%20ya%C5%9Fand%C4%B1
• Koçman, A. (1991). “İzmir'in Kentsel Gelişimi ve Bunu Etkileyen Faktörler”. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 1(3), 267-271.
• Köstekçi, A. ve Yıldız, A. (2020). “Sosyoekonomik ve Mali Göstergeler Çerçevesinde Elazığ”. Ersan Öz, S. Şehnaz Altunakar Mercan ve Selçuk Buyrukoğlu (Ed.), Vergi ve Sosyoekonomik Göstergeler Çerçevesinde Türkiye. Bursa: Ekin Yayınevi, 617-638.
• Küçükbay, F., Uysal, D. ve Çırak, A. N. (2021). “Covid-19 Salgının Dünya Ekonomisi Üzerindeki Etkisinin Değerlendirilmesi”. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(4), 15-20. doi: 10.52791/aksarayiibd.985481
• Oktik, N., Sezer, S. ve Bozyer, A. Ü. (2003). “Muğla İli İntihar ve İntihar Girişimlerinin Sosyolojik Olarak İncelenmesi”. Kriz Dergisi, 11 (3), 1-19.
• On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Altı İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2012). T.C. Resmî Gazete (28.489, 6 Aralık 2012).
• Orhan, F. (2019). “Tunceli İlinin Başlıca Nüfus Özellikleri ve Planlama Açısından Önemi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(62), 381-394. doi: 10.17719/jisr.2019.3061
• Ökten, Ş. (2009). “Toplumsal Cinsiyet ve İktidar: Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin Toplumsal Cinsiyet Düzeni”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 302-312.
• Özarslan, S. (2020). “Evlilik Yaşı ve İçerdiği Sorunlar”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi, 14, 249-259.
• Özçatal, E. (2011). “Ataerkillik, Toplumsal Cinsiyet ve Kadının Çalışma Yaşamına Katılımı”. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21-39.
• Özkan-Bardakcı, M. (2021). “Kariyer Kaygısının Aile Kurumuna ve Evlilik Kararına Etkisi”. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(42), 5610-5630. doi: 10.26466/opus.920663
• Öztan, B. (2006). Medeni Hukukun Temel Kavramları. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Sert, M. (2017). Muğla İş ve Yatırım Ortamı. Muğla: T.C. Güney Ege Kalkınma Ajansı Muğla Yatırım Destek Ofisi.
• Sezen, L. (2005). “Türkiye'de Evlenme Biçimleri”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 27, 185-195.
• Solak, A. (2017a). Malatya İli Sosyal Analiz Çalışması. Ankara: HEGEM Vakfı Yayınları.
• Solak, A. (2017b). Elazığ İli Sosyal Analiz Çalışması. Ankara: HEGEM Vakfı Yayınları.
• Soydan, G. (1994). Sosyolojik açıdan evlilik ve Altunkent kasabası örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Soylu, Ö. B. ve Aydın, B. N. (2020). “Genç İşsizliğin Gelişimi, Belirleyicileri ve İktisadi Politikalar: Avrupa Birliği-Türkiye Karşılaştırması”. EKEV Akademi Dergisi, 24(82), 339-360.
• Söyler, H. (2006). Sistem dinamiği yaklaşımı ile Malatya ilinin sosyo-ekonomik gelişim projeksiyonu. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Şahbaz, H. (2021a). “1940-2020 Döneminde Nüfusun Eğitim ve Kültür Özellikleri Açısından Tunceli İlinin Ülkedeki Yeri”. ETÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ETÜSBED), 13, 70-106. doi: 10.29157/etusbed.956902
• Şahbaz, H., (2021b). “Emirdağ İlçesinde Yaşayanları Göçe Zorlayan Temel Sebepler”. Asia Minor Studies, 9(2), 852-870.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. (2020). Aydın-Muğla İlleri 1/50.000 Ölçekli Bütünleşik Kıyı Alanları Planı, Plan Açıklama Raporu. Ankara: T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mekânsal Planlama Genel Müdürlüğü.
• T.C. İçişleri Bakanlığı (2021). 81 İl Valiliğine Kademeli Normalleşme Tedbirleri Genelgesi Gönderildi. Erişim adresi https://www.icisleri.gov.tr/81-il-valiligine-kademeli-normallesme-tedbirleri-genelgesi-gonderildi
• Tan, H. (2012). “Psikolojik Danışma ve Evlilik Sorunları”. Psikoloji Çalışmaları, 12, 97-113.
• Tapan, İ. (2019). Suriyeli mültecilerin Malatya’da coğrafi dağılışı ve sosyo-ekonomik etkileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Taştan, G. (2019). Gecekondulaşma ve Çarpık Kentleşme Sorunsalının Türk Tiyatrosundaki Yansımaları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Turğut, F. (2017). “Tarihsel Süreçte Aile Kurumunun Dönüşümü ve Geleceğine Yönelik Çıkarımlar”. Medeniyet ve Toplum, 1(1), 93-117.
• TÜİK. (2023). ADNKS Sonuçları. Erişim adresi https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
• Tüylüoğlu, Ş. ve Albayrak, A. S. (2010). “Hayat Pahalılığı ve Türkiye’de İllerin Hayat Pahalılığı Sıralamasını Belirleyen En Önemli Faktörlerin Ridge Regresyon Analiziyle İncelenmesi”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 63–91.
• Ünal, Ç. (2020). “İzmir’in Göç Analizi (2008-2018)”. Doğu Coğrafya Dergisi, 25(43), 195-208. doi: 10.17295/ataunidcd.686004
• Yaşar, M. R. (2010). “Kayıt Dışı Yaşamlar”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 312-340.
• Yetkin, M., Dedeoğlu, İ. Ö. ve Calayır, Y. (2021). “24 Ocak 2020 Sivrice Depremi Sonrasında Elâzığ İlinde Bulunan Minarelerde Meydana Gelen Hasarların Araştırılması ve Değerlendirilmesi”. Fırat Üniversitesi Müh. Bil. Dergisi, 33(2), 379-389. doi: 10.35234/fumbd.838261
• Yılmaz, Ö. (2001). “Afyonkarahisar İli Coğrafyası”. Afyonkarahisar Kütüğü 1. Cilt. Ankara: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
• Yüksel-Kaptanoğlu, İ. ve Ergöçmen, B. (2012). “Çocuk Gelin Olmaya Giden Yol”. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 15(2), 129-161.