Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi

Ismail Cevıs; Resat Ceylan

doi:10.19168/jyu.74953

-

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 37, 6381 - 6393, 15.01.2015

Ismail Cevıs , Resat Ceylan

https://doi.org/10.19168/jyu.74953

Cited By: 10

Öz

Due to price stability has been a privileged macro-economic target, the validity of purchasing power parity (PPP) hypothesis attracted more attentions in recent studies. The aim of this study is to examine the validity of purchasing power parity hypothesis for emerging markets (India, Brazil, Indonesia, Turkey, and South Africa) which are called “fragile five” by using the method of co-integration in the the period of 2003:12013:8. Then, the data covers monthly series of nominal exchange rates and consumer price indices for fragile five and consumer price index for the US. Findings of the study illustrated that there is a long term relationship between the nominal exchange rates and consumer price indices of Brazil, India, South Africa, Turkey and consumer price indices of the US. Thus the linear integration of the series are stationary and strongly validity of purchasing power parity is current. However, results of the analysis points out an exception for Indonesia that the long term relationship between the variables does not exist and series are not co-integrated. So, the hypothesis of purchasing power parity is rejected for Indonesia. It can be argued that the Central Banks of Fragile five countries are not capable of coping with risks crated by fluctuations in the real exchange rates, because they implement inflation targeting regime. As a result, the fluctuations of the real exchange rate around its long term equilibrium value has crucial importance for the central banks’ political sovereignty

Anahtar Kelimeler

Kaynakça

Alba, J. D., and Papell, D. (2007). “Purchasing Power Parity and Country Characteristics: Evidence from the Panel Data Tests”, Journal of Development Economics, 83, 240-251.
Ağayev, S., (2013), “Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Kazakistan İçin Geçerliliği”, International Conference on Eurasian Economies, Web Sitesi, http://www.eecon.info/papers/594.pdf (Erişim Tarihi.03.07.2014).
Aslan, N. ve Kanbur A. N., (2007), “Türkiye’de 1980 Sonrası Satın Alma Gücü Paritesi Yaklaşımı” Marmara Üniversitesi İ.İ.F. Dergisi, Cilt XXIII, Sayı 2.
Benassy, A., Duran, V., Lahreche, R., and ignon, V. (2005). “Real Equilibrium Exchange Rates: A G20 Panel Co-integration Approach”, Thema working paper, 2005.
Bozoklu, Ş. Ve Yılancı V., (2010), “Reel Döviz Kurlarının Durağanlığı: E7 Ülkeleri İçin Ampirik Bir İnceleme”, Maliye Dergisi, Sayı 158, Ocak-Haziran 2010:587-606.
Breitung, J., and Candelon, B. (2005). “Purchasing Power Parity During Currency Crises: A Panel Unit Root Test under Structural Breaks”, Review of World Economics, 141(1), 124-140.
Cang, T., Lee, C., Chou, P., and Tang, D. (2011). “Revisiting Long-run Purchasing Power Parity with Asymetric Adjustment for G-7 Countries”, Japan and the World Economy, 23, 259-264.
Chang, T., Lee, C., and Liu, W. (2012). “Non linear adjustment to purchasing power parity for ASEAN countries”, Japan and the World Economy, 24(4), 325-331.
Cassel, G. (1918). “Abnormal deviations in international exchanges”. The Economic Journal, 28, 413-415.
Çağlayan, E., ve Saçaklı, N. (2006). “Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Sıfır Frekansta Spektrum Tahmincisine Dayanan Birim Kök Testleri ile İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 20, 121-137.
Doğanlar, M. (2006). “Long-Run Validity of Purchasing Power Parity and Co-integration analysis for Central Asian Countries”, Applied Economics Letters, 13, 457-461.
Eğilmez, M., (2013a), Kırılgan Beşli, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2013/11/krlgan-besli.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Eğilmez, M., (2013b) “Fed'in Tavrı Karşısında Yükselen Ekonomilerin Durumu”, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2013/12/fedin-tavr-karssnda-yukselen.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Eğilmez M., (2014) “Türkiye ve Benzer Ekonomiler karşılaştırması”, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2014/02/turkiye-ve-benzer-ekonomiler.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Engle, R., & Granger, C. W. J. (1987). Co integration and error correction representation, estimation and testing. Econometrica, 55, 251-276.
Erşin, F., (2014), “Yükselen Ekonomiler ve Kırılgan Beşli: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”, Bankacılık ve Finansal Araştırmalar Dergisi (BAFAD), Sayı:1:43-54.
Gözgör, G. (2011). “Purchasing Power Parity Hypothesis Amongthe Main Trade Partners of Turkey”, Economics Bulletin, 31, 1432-1438.
Güloğlu, B., İspir, S. Ve Onat D. (2011). “Testing the validity of quasi PPP hypothesis: Evidence from a recent panel unit root test with structural breaks”, Applied economics letters, 18, 1817-1822.
Holmes, M. J., Otero, J., and Panagiotidis, J. (2012). “PPP in OECD Countries: An Analysis of Real Exchange Rate Stationary Cross-Sectional Dependancy and Structural Breaks”, Open Economics Review, 23(5), 767-783.
IFS
IIF (2014a), Global Economic Monitor, April 2014.
IIF(2014b), Capital Flows to Emerging Markets, May 2014.
Johansen, S., & Juselius, K. (1990). Maximum likelihood estimation and inference on co integration with application to the demand for money. Journal of Economics and Statistics, 52, 169-210.
Karoglou, M., and Morley, B. (2012). “Purchasing Power Parity and Structural instability in the US/UK Exchange rate”, Int. Fın. Markets, Int. and Money, 22, 958-972.
Korkmaz, T., Çevik, E. İ., ve Çevik, N. K. (2013). “Satın Alma Gücü Paritesinin Azerbaycan, Kazakistan ve Kırgızistan için Geçerliliğinin Test Edilmesi: Birim kök ve eşbütünleşme analizi”, bilig(64), 259-284.
Liu, S. Zhang, D., and Chang, T. (2012). “Purchasing power parity non linear threshold unit root test for transition countries”, Applied Economics Letters, 19, 1781-1785.
Nelson, C.R., and Plosser, C. R. (1982). “Trends and Random Walks in Macroeconomic Time Series: Some Evidence and Implications”, Journal of Monetary Economics, 10 (2), 139-162.
Özcan, B., (2012), Satın Alma Gücü Paritesi G7 Ülkeleri için Geçerli mi?”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt-30, Sayı-2:137-162.
Payne, J., Lee, J., and Hofler, R. (2005). “Purchasing power parity: evidence from a transition economy”, Journal of Policy Modelling, 27, 665-672.
Rogoff, K. (1996). “The Purchasing Parity Puzzle”, Journal of Economic Literature, 34, 647-668.
Roos, F. (1981). “Purchasing Power Parity Theory and the Monetary Approach to the Balance of Payments”, De Economist, 129(1), 41-57.
Sadoveanu, D., and Ghiba, N. (2012). “Purchasing power parity: Evidence from four CEE Countries”, Journal of Academic Research in Econometrics, 4(1), 80-90.
Sarno, L., and Taylor, M. P. (2002). “Real Exchange Rate Behaviour in High Inflation Countries: Empirical evidence from Turkey, 1980-1997”, Applied Economics Letters, 7, 289-291.
Sayyan, H. (2005). “Satın Alma Gücü Paritesi: Vektör Hata Giderme Modeli Yaklaşımı”, ktisat, İşletme ve Finans, Temmuz, 96-104.
Snaith, S. (2012). “The PPP Debate: Multiple breaks and cross-sectional dependence”, Economics Letters, 115, 342-344.
Sollis, R. (2009). “A Simple Unit Root Test Against Asymetric STAR Nonlinearity With An Application to Real Exchange Rates in Nordic Countries”, Economic Modelling, 26, 118-125.
Şak, N. (2006). “OECD Ülkelerinde Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Panel Eş-bütünleşme Yaklaşımı ile İncelenmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tatoğlu, F. Y., (2009), “ Reel Efektif Döviz Kurunun Durağanlığının Yapısal Kırılmalı Panel Birim Kök Testleri Kullanılarak Sınanması” , Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2): 310-323.
Taylor, A. (2002). “A Century of Purchasing-Power Parity”, Review of Economics and Statistics, 84, 139-150.
Taylor, M. P. (2006). “Real Exchange Rates and Purdhasing Power Parity: Mean reversion in economic thought”, Applied Economics, 16, 1-17.
Telatar, E., and Hasanov, M. (2009). “Purchasing power parityin transition economies: Evidence fron the Commonwealth of Independent States”, Post-Communist Economies, 21(2), 157-173.
Wallace, F. H., and Shelley, G. L. (2006). “An Alternative Test of Purchasing Power Parity”, Economics Letters, 92, 177-183.
Yıldırım, K. ve Yıldırım, Z. (2012). “Reel efektif döviz kuru üzerinde kırılmalı birim kök testi ile Türkiye için satın alma gücü paritesi hipotezinin geçerliliğinin sınanması”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 33(2), 221-238.
Yıldırım, K., Mercan, M., ve Kostakoğlu, F. S. (2013). “Satın alma gücü paritesinin test edilmesi: Zaman serisi ve panel veri analizi”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(3), 75-95.

Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi

Yıl 2015, Cilt: 10 Sayı: 37, 6381 - 6393, 15.01.2015

Ismail Cevıs , Resat Ceylan

https://doi.org/10.19168/jyu.74953

Cited By: 10

Öz

Özet

Fiyat istikrarı hedefinin öncelikli makro ekonomik hedef haline geldiği günümüzde SAGP’nin geçerliliği, daha fazla ilgi uyandırmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı, yükselen piyasa ekonomileri arasında yer alan ve son yıllarda “kırılgan beşli” olarak adlandırılan ülkelerde (Hindistan, Brezilya, Endonezya, Türkiye ve Güney Afrika) 2003-2013 dönemi için eş-bütünleşme yöntemi kullanılarak SAGP’nin geçerli olup olmadığını incelemektir. Bu amaçla, çalışmada kırılgan beşli ülkelerine ait nominal döviz kuru, yurtiçi tüfe ve ABD ekonomisine ait tüfe değişkenlerinden oluşan 2003:1 ve 2013:8 dönemine ait aylık veri setinden yararlanılmıştır.

Çalışmadan elde edilen bulgulara göre; Brezilya, Hindistan, Güney Afrika ve Türkiye’de nominal kur, yurt içi tüfe ve ABD için hesaplanan tüfe arasında uzun dönemli bir ilişki bulunmaktadır. Bu durumda ilgili serilerin doğrusal birleşimleri durağandır ve SAGP hipotezi güçlü formda geçerlidir. Ancak Endonezya için yapılan analizlerde, nominal kur, yurtiçi tüfe ve ABD için hesaplanan tüfe arasında uzun dönemli bir ilişkiye ulaşılamamıştır. Seriler arasında eş-bütünleşme ilişkisi yoktur. Dolayısıyla SAGP hipotezi geçerli değildir.

Bu bulgular ışığında, kırılgan beşli ülkelerinin merkez bankalarının enflasyon hedeflemesi rejimine dayalı bir para politikası yürüttüğü dikkate alındığında, bu ülkelerde reel döviz kuru oynaklıklarının yaratacağı risklerin ortadan kaldırılmasında merkez bankalarının önlem alma şansının olmadığı söylenebilir. Bu nedenle, reel döviz kurunun uzun dönem denge değeri etrafında istikrarlı bir şekilde dalgalanması merkez bankalarının politika bağımsızlığına kavuşmaları açısından hayati derecede önemlidir.

Anahtar Kelimler: Satın Alma Gücü Paritesi, Kırılgan Beşli, Eş-bütünleşme

Anahtar Kelimeler

Kaynakça

Alba, J. D., and Papell, D. (2007). “Purchasing Power Parity and Country Characteristics: Evidence from the Panel Data Tests”, Journal of Development Economics, 83, 240-251.
Ağayev, S., (2013), “Satın Alma Gücü Paritesi Hipotezinin Kazakistan İçin Geçerliliği”, International Conference on Eurasian Economies, Web Sitesi, http://www.eecon.info/papers/594.pdf (Erişim Tarihi.03.07.2014).
Aslan, N. ve Kanbur A. N., (2007), “Türkiye’de 1980 Sonrası Satın Alma Gücü Paritesi Yaklaşımı” Marmara Üniversitesi İ.İ.F. Dergisi, Cilt XXIII, Sayı 2.
Benassy, A., Duran, V., Lahreche, R., and ignon, V. (2005). “Real Equilibrium Exchange Rates: A G20 Panel Co-integration Approach”, Thema working paper, 2005.
Bozoklu, Ş. Ve Yılancı V., (2010), “Reel Döviz Kurlarının Durağanlığı: E7 Ülkeleri İçin Ampirik Bir İnceleme”, Maliye Dergisi, Sayı 158, Ocak-Haziran 2010:587-606.
Breitung, J., and Candelon, B. (2005). “Purchasing Power Parity During Currency Crises: A Panel Unit Root Test under Structural Breaks”, Review of World Economics, 141(1), 124-140.
Cang, T., Lee, C., Chou, P., and Tang, D. (2011). “Revisiting Long-run Purchasing Power Parity with Asymetric Adjustment for G-7 Countries”, Japan and the World Economy, 23, 259-264.
Chang, T., Lee, C., and Liu, W. (2012). “Non linear adjustment to purchasing power parity for ASEAN countries”, Japan and the World Economy, 24(4), 325-331.
Cassel, G. (1918). “Abnormal deviations in international exchanges”. The Economic Journal, 28, 413-415.
Çağlayan, E., ve Saçaklı, N. (2006). “Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Sıfır Frekansta Spektrum Tahmincisine Dayanan Birim Kök Testleri ile İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 20, 121-137.
Doğanlar, M. (2006). “Long-Run Validity of Purchasing Power Parity and Co-integration analysis for Central Asian Countries”, Applied Economics Letters, 13, 457-461.
Eğilmez, M., (2013a), Kırılgan Beşli, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2013/11/krlgan-besli.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Eğilmez, M., (2013b) “Fed'in Tavrı Karşısında Yükselen Ekonomilerin Durumu”, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2013/12/fedin-tavr-karssnda-yukselen.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Eğilmez M., (2014) “Türkiye ve Benzer Ekonomiler karşılaştırması”, Web Sitesi, http://www.mahfiegilmez.com/2014/02/turkiye-ve-benzer-ekonomiler.html (Erişim Tarihi: 03.07.2014).
Engle, R., & Granger, C. W. J. (1987). Co integration and error correction representation, estimation and testing. Econometrica, 55, 251-276.
Erşin, F., (2014), “Yükselen Ekonomiler ve Kırılgan Beşli: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”, Bankacılık ve Finansal Araştırmalar Dergisi (BAFAD), Sayı:1:43-54.
Gözgör, G. (2011). “Purchasing Power Parity Hypothesis Amongthe Main Trade Partners of Turkey”, Economics Bulletin, 31, 1432-1438.
Güloğlu, B., İspir, S. Ve Onat D. (2011). “Testing the validity of quasi PPP hypothesis: Evidence from a recent panel unit root test with structural breaks”, Applied economics letters, 18, 1817-1822.
Holmes, M. J., Otero, J., and Panagiotidis, J. (2012). “PPP in OECD Countries: An Analysis of Real Exchange Rate Stationary Cross-Sectional Dependancy and Structural Breaks”, Open Economics Review, 23(5), 767-783.
IFS
IIF (2014a), Global Economic Monitor, April 2014.
IIF(2014b), Capital Flows to Emerging Markets, May 2014.
Johansen, S., & Juselius, K. (1990). Maximum likelihood estimation and inference on co integration with application to the demand for money. Journal of Economics and Statistics, 52, 169-210.
Karoglou, M., and Morley, B. (2012). “Purchasing Power Parity and Structural instability in the US/UK Exchange rate”, Int. Fın. Markets, Int. and Money, 22, 958-972.
Korkmaz, T., Çevik, E. İ., ve Çevik, N. K. (2013). “Satın Alma Gücü Paritesinin Azerbaycan, Kazakistan ve Kırgızistan için Geçerliliğinin Test Edilmesi: Birim kök ve eşbütünleşme analizi”, bilig(64), 259-284.
Liu, S. Zhang, D., and Chang, T. (2012). “Purchasing power parity non linear threshold unit root test for transition countries”, Applied Economics Letters, 19, 1781-1785.
Nelson, C.R., and Plosser, C. R. (1982). “Trends and Random Walks in Macroeconomic Time Series: Some Evidence and Implications”, Journal of Monetary Economics, 10 (2), 139-162.
Özcan, B., (2012), Satın Alma Gücü Paritesi G7 Ülkeleri için Geçerli mi?”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt-30, Sayı-2:137-162.
Payne, J., Lee, J., and Hofler, R. (2005). “Purchasing power parity: evidence from a transition economy”, Journal of Policy Modelling, 27, 665-672.
Rogoff, K. (1996). “The Purchasing Parity Puzzle”, Journal of Economic Literature, 34, 647-668.
Roos, F. (1981). “Purchasing Power Parity Theory and the Monetary Approach to the Balance of Payments”, De Economist, 129(1), 41-57.
Sadoveanu, D., and Ghiba, N. (2012). “Purchasing power parity: Evidence from four CEE Countries”, Journal of Academic Research in Econometrics, 4(1), 80-90.
Sarno, L., and Taylor, M. P. (2002). “Real Exchange Rate Behaviour in High Inflation Countries: Empirical evidence from Turkey, 1980-1997”, Applied Economics Letters, 7, 289-291.
Sayyan, H. (2005). “Satın Alma Gücü Paritesi: Vektör Hata Giderme Modeli Yaklaşımı”, ktisat, İşletme ve Finans, Temmuz, 96-104.
Snaith, S. (2012). “The PPP Debate: Multiple breaks and cross-sectional dependence”, Economics Letters, 115, 342-344.
Sollis, R. (2009). “A Simple Unit Root Test Against Asymetric STAR Nonlinearity With An Application to Real Exchange Rates in Nordic Countries”, Economic Modelling, 26, 118-125.
Şak, N. (2006). “OECD Ülkelerinde Satın Alma Gücü Paritesinin Geçerliliğinin Panel Eş-bütünleşme Yaklaşımı ile İncelenmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tatoğlu, F. Y., (2009), “ Reel Efektif Döviz Kurunun Durağanlığının Yapısal Kırılmalı Panel Birim Kök Testleri Kullanılarak Sınanması” , Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2): 310-323.
Taylor, A. (2002). “A Century of Purchasing-Power Parity”, Review of Economics and Statistics, 84, 139-150.
Taylor, M. P. (2006). “Real Exchange Rates and Purdhasing Power Parity: Mean reversion in economic thought”, Applied Economics, 16, 1-17.
Telatar, E., and Hasanov, M. (2009). “Purchasing power parityin transition economies: Evidence fron the Commonwealth of Independent States”, Post-Communist Economies, 21(2), 157-173.
Wallace, F. H., and Shelley, G. L. (2006). “An Alternative Test of Purchasing Power Parity”, Economics Letters, 92, 177-183.
Yıldırım, K. ve Yıldırım, Z. (2012). “Reel efektif döviz kuru üzerinde kırılmalı birim kök testi ile Türkiye için satın alma gücü paritesi hipotezinin geçerliliğinin sınanması”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 33(2), 221-238.
Yıldırım, K., Mercan, M., ve Kostakoğlu, F. S. (2013). “Satın alma gücü paritesinin test edilmesi: Zaman serisi ve panel veri analizi”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(3), 75-95.

Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Ismail Cevıs Resat Ceylan
Yayımlanma Tarihi	15 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2015 Cilt: 10 Sayı: 37

Kaynak Göster

APA	Cevıs, I., & Ceylan, R. (2015). Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 10(37), 6381-6393. https://doi.org/10.19168/jyu.74953
AMA	Cevıs I, Ceylan R. Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. Nisan 2015;10(37):6381-6393. doi:10.19168/jyu.74953
Chicago	Cevıs, Ismail, ve Resat Ceylan. “Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 10, sy. 37 (Nisan 2015): 6381-93. https://doi.org/10.19168/jyu.74953.
EndNote	Cevıs I, Ceylan R (01 Nisan 2015) Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 10 37 6381–6393.
IEEE	I. Cevıs ve R. Ceylan, “Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi”, Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, c. 10, sy. 37, ss. 6381–6393, 2015, doi: 10.19168/jyu.74953.
ISNAD	Cevıs, Ismail - Ceylan, Resat. “Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi 10/37 (Nisan 2015), 6381-6393. https://doi.org/10.19168/jyu.74953.
JAMA	Cevıs I, Ceylan R. Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. 2015;10:6381–6393.
MLA	Cevıs, Ismail ve Resat Ceylan. “Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi”. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, c. 10, sy. 37, 2015, ss. 6381-93, doi:10.19168/jyu.74953.
Vancouver	Cevıs I, Ceylan R. Kırılgan Beşlide Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) Hipotezinin Test Edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi. 2015;10(37):6381-93.