Bu
çalışmada, muallaka şairi Züheyr b. Ebî Sülmâ’nın şiirlerinde hikmet konusu ele
alınmıştır. Hayat boyunca biriktirilen tecrübe ve deneyimlerin özünün kelimelerde
hayat bulmuş hali olan hikmet, sahibinin dilinden bilgece dökülen özlü sözlerin
genel adıdır. Genel olarak câhiliye şairleri şiirlerinde hikmet şiirini
müstakil bir tür olarak işlememiş, hikmetlerle dolu beyitlerini klasik Arap
kasidesinin bölümleri arasına serpiştirmişlerdir. Toplumun ortak değerlerinin
veciz ifadesi olan hikmet dolu beyitler, şair ve dinleyici için bir mola
mahiyetinde olup şiire farklı bir renk ve tat katmıştır. Hikmet şiirinin ham
maddesi hayattan kazanılan tecrübeler olduğu için, şiirin muhatabı olan
dinleyicilerin bu şiirlerde kendilerini ifade eden duygu ve düşünceleri
bulmaları, taşıdığı mesajları benimsemeleri doğal bir sonuç olarak ortaya
çıkmaktadır. Kaynağının deneyimler olması, vecizliği, analitik düşüncelerden
süzülerek gelmesi, büyük ölçüde doğruluğu ve toplumun ortak aklına hitap etmesi
gibi özellikleri hikmet kavramının çerçevesini ortaya koyan ana hatlar olarak
görmek mümkündür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 5 |