Bu çalışma, Hz. Peygamber’in ashâbına itikadî esasları
öğretmede izlediği metodu konu edinmektedir. Araştırmacı bu çalışmada, sahâbenin
Hz. Peygamber’in getirdiklerine olan imanının üzerine bina edildiği iki esası, Peygamber’in
ilkeleri ve ahlakı konusunu ele almaktır. Ayrıca sahâbenin inancının
temel niteliklerine değinen araştırmacı, buradan hareketle Hz. Peygamber’in
genel anlamda eğitimde veya dar anlamda akîde eğitiminde takip ettiği metodu
ortaya koymaktadır. Araştırmacı, Hz. Peygamber’in akîde eğitimindeki yöntemi
hakkında şu hususların önemine dikkat çekmektedir: Resûlullah (s.a.v.)
sahâbenin cevabı kendilerine bir fayda sağlamayacak soruları sormalarını
yasaklamıştır. Yine o, çok soru sorulmasını, inanca dair konularda tartışmaya
girilmesini ve Ehl-i kitaba ait eserlerin okunmasını da istememiştir.
Araştırmacı çalışmada bazı dikkat çekici sonuçlara ulaşmaktadır. Bunların en
önemlilerinden biri müslümanlar arasında ihtilaf ve çatışma sebebi olabilecek
hususları tartışmaya açmanın yasaklanmış olmasıdır. Gayr-ı müslimlerle görüşüp
onlarla tartışmaya girmek ise şartlar gerektirdiğinde bir zorunluluk halini almaktadır.
Konular | Din Araştırmaları |
---|---|
Bölüm | TERCÜMELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 15 Sayı: 2 |
ISSN: 1309-2030 KADER Kelam Araştırmaları Dergisi