SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM PERSPEKTİFİNDEN KÜLTÜREL MİRAS TURİZMİNİN SARDES ANTİK KENTİ ÖZELİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 121 - 138, 30.06.2020

Ferdi Akbaş

Öz

Turizm gelişme gösterdiği yerleşim birimlerine sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel faydalar sunan çok katmanlı bir süreçtir. En bilinen turizm türlerinden biri olan kitle turizminin doğal ve beşeri turizm kaynakları üzerinde oluşturmuş olduğu negatif etki turizm olgusunda birtakım değişiklikler meydana getirmiştir. Söz konusu değişiklikler çevre sorunları konusunda duyarlı ve doğal kaynakların tükenmemesi için mücadele eden turist kitlelerinin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Doğa konusunda ortaya çıkan bu farkındalık bir yandan turizm türlerinin sürdürülebilir bir temele dayanmasını adete zorunlu hale getirirken diğer yandan da sürdürülebilir altyapıdaki turizm çeşitlerinin tercih edilmesini sağlamıştır. 1970’li yıllardan itibaren dünya genelinde yaygınlaşmaya başlayan sürdürülebilirlik akımının turizm faaliyetlerini de içine alması ile yeni bir turizm anlayışı ve algısı ortaya çıkmıştır. Bilinen deniz-kum-güneş üçlemesinden meydana gelen turizm türlerinin yanında alternatif turizm faaliyetleri ile birlikte turizm kapsamında değerlendirilen maddi ve manevi kaynakları koruma ve gelecek nesillere aktarma konusundaki çalışmalar hız kazanmıştır. Bu bağlamda araştırmanın esas amacı, kültürel mirasın sürdürülebilirliği kapsamında, tarihin en eski yerleşim birimlerinden biri olan Sardes Antik Kenti’nin bölgeye olan katkılarını SWOT analizi yöntemiyle tespit etmektir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Turizm, Sürdürülebilir Turizm, Kültürel Miras, Sardes Antik Kenti, Swot Analizi

Kaynakça

• Aktan, C. C. ve Tutar, H. (2007). Bir sosyal sermaye olarak kültür. Pazarlama ve İletişim Kültürü Dergisi, 6(20), s. 1-11. Aliağaoğlu, A. (2004). Sosyo-Kültürel Miras Turizmi ve Türkiye’den Örnekler, Coğrafi Bilimler Dergisi, 2 (2), s. 50-64. Ay, S. T. ve Fidan, K. N. (2013). Öğretmen adaylarının “kültürel miras” kavramına ilişkin metaforları. Turkish Studies, 8(12), s. 1135-1152. Blake, J. (2000). On defining the cultural heritage. International and Comparative Law Quarterly, 49 (1), s. 61-85. Claveria, O., Monte, E., ve Torra, S. (2015). Common Trends İn İnternational Tourism Demand: Are They Useful To İmprove Tourism Predictions?, Tourism Management Perspectives, 16, s. 116-122. Doğanay, H., Zaman, S. (2013). Türkiye Turizm Coğrafyası, Ankara: Pegem Yayıncılık. Doğaner, S. (2013). Türkiye Kültür Turizmi, İstanbul: Doğu Kitabevi. Ersoy, Y., Tehci, A., Ersoy, B. (2018). Kırsal Turizm Potansiyelinin Swot Analizi ile Değerlendirilmesi: Yozgat İli Örneği, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (1), s. 649-664. Kalamarova, M., Loucanova, E., Parobek, J., ve Supin, M. (2015). The Support of the Cultural Heritage Utilization in Historical Town Reserves. Procedia Economics and Finance, 26, s. 914-919. Karapınar, E., Barakızı, M. (2017). Kültürel Miras Turizminin Sürdürülebilir Turizm Açısından Değerlendirilmesi: Göbeklitepe Ören Yeri, Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 1 (1), s. 5-18. Kayserili, A. (2016). Kültürel Miras Turizmi Açısından Bir Değerlendirme: Bir İpekyolu Şehri Erzurum, Uluslararası İpekyolu Kültür Diyaloğu Sempozyumu, 5-6 Mayıs 2016, Erzurum, s. 265-269. Lee, S., ve Bai, B. (2016). Influence Of Popular Culture On Special İnterest Tourists' Destination İmage. Tourism Management, 52, s. 161-169. Nuryanti, W. (1996). Heritage and postmodern tourism. Annals of Tourism Research, 23(2), s. 249-260. Harkin, M. (1995). Modernist Anthropology and Tourism Of The Authentic. Annals Of Tourism Research, 22 (3), s. 650-670. Pekerşen, Y., Güneş, E., Seçuk, B. (2019). Kültürel Miras Turizmi Değerlerinin Korunması ve Sürdürülebilirliği Kapsamında Yerel Halkın Tutumu: Cumalıkızık Örneği, Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3 (3), s. 350-368. Prince, S. (2016). “A Review Of The Politics And Power Of Tourism İn Palestine” Edited By Rami K. Isaac, C. Michael Hall And Freya Higgins-Desbiolles, London And New York, Routledge, 2016, 266 Pp.,£ 85.00 (Hardback), ISBN: 978-1-1388-2470- 6. Tourism Geographies, 1-3. Özgüç, N. (2007). Turizm Coğrafyası: Özellikler, Bölgeler, İstanbul: Çantay Kitabevi. Tosun, E. (2019). Paranın Doğduğu Yer: Sardes Antik Kenti, Tarih İncelemeleri, s. 25-28. Ünsal, D. ve Pulhan, G. (2012). Türkiye’de kültürel mirasın anlamı ve yönetimi. Kültürel Miras Yönetimi İçinde (ss. 30-65). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Verma, V. K., ve Ansari, N. (2016). Tourism: Fastest Growing International Industries. Indian Journal of Applied Research, 5 (12). Yüksel, E. (2012). 17. Yüzyıl Sonu, 18. Yüzyıl Ortası ve 19. Yüzyıl Başında Yabancı Seyyahların Gözünden Batı Anadolu Antik Kentleri, Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR-44423/dunya-miras-listesi.html, Erişim Tarihi: 16.05.2020. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR-51373/sardes-antik-kenti-ve-bintepeler-lidya-tumulusleri-mani-.html, Erişim Tarihi: 18.05.2020. Aktüel Arkeoloji, https://www.aktuelarkeoloji.com.tr/sardes-antik-kenti-, Erişim Tarihi: 18.05.2020.