Altın Orda Devleti’nin toprakları üzerinde hâkimiyetinin azalmasıyla 1441-42 yıllarında Hacı Giray tarafından kurulan
Kırım Hanlığı, 1474 yılından itibaren Osmanlı Devleti tarafından himaye edilmeye başlandı. Böylelikle Osmanlı
kuzey sınırlarını özellikle Rus tehdidine karşı güvence altına almış olurken Kırım Hanlığı da dönemin ve bölgenin en
önemli askeri gücünün bir parçası haline geldi. Bu tabiiyet hanlığa her açıdan nüfuz kazandırdı ve hanlık Kuzey Karadeniz
toprakları üzerinde hâkimiyet kurmaya muktedir oldu. Fakat Osmanlı hükümdarlarının devlet çıkarlarını
önceleyerek verdikleri kararlar neticesinde Kırım Hanlığı Rus tehdidi karşısında ağırlığını zamanla yitirdi. Başka
cephelerde genişleme siyaseti süren Osmanlı politikaları nedeniyle her geçen gün büyüyen Rus tehlikesine öncelik
verilemedi. Bu durum ise Ruslara karşı önlem almayı geciktirdiği gibi Kırım Hanlığı’na mensup kuvvetlerin açılan
cephelerde Osmanlı müttefiki olarak yer alması nedeniyle hanlığı iç karışıklıklara karşı oldukça açık ve kırılgan hale
getirdi. Nihayet Osmanlı Devleti ile Ruslar arasında imzalanan Küçük Kaynarca Antlaşması ile önce bağımsızlık verilen
Kırım Hanlığı daha sonra 1783 yılında Ruslar tarafından işgal edildi. Söz konusu bu çalışmada Osmanlı himayesi
altında oldukça güçlenip bölgesinde nüfuz elde eden Kırım Hanlığı’nı çöküşe götüren siyasî süreç ve bu süreçteki
Osmanlı politikalarının etkisi ele alınmıştır. Diğer taraftan Karadeniz’in kuzeyinde varlığını yaklaşık üç yüz elli yıl
sürdüren Kırım Hanlığı’nın devlet yönetimi ve idari yapısı da çalışmaya konu edinilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyasi Tarih (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 20 Sayı: 79 |