Aim of study: The level at which the concept of urban forest,
which is constantly developing, has reached in Turkey and in the world has been
researched. At the same time, it is aimed that the concept of urban forest in
Turkey is considered from the legal aspect and the legal deficiencies in this
point are examined and suggestions for solutions are made.
Area of study: It covers the areas where urban forestry practices
are implemented within the borders of Turkey.
Material and Methods: In the study, firstly, the
emergence of the concept of urban forest and the development process are
examined in the worldwide. The development of the urban forestry in Turkey and
the definitions and applications related to the subject were researched.
Finally, the legal aspects of urban forestry is examined according to the
hierarchy of norms, and what is expected from the urban forest in terms of
legal legislation has been examined.
Main results: In Turkey, there is a lot of confusion between different
public institutions and organizations regarding the management and
responsibility of such areas. It has been understood that the municipalities which
are the main operators of the urban forests have not sufficiently studied the
examples in developed countries. Urban forests are places of use in the state
forests and originally occupied by the status of recreational area. Uncontrolled use of urban forests increases
the pressure on state forests.
Research highlights: Local authorities
and forestry directorates should work together to avoid destroying the green
areas which is in urban and peri-urban areas. Social and environmental functions
should be the primary goals in planning these areas Once a forest accepted as
an urban forest, it does not make it available for the community for different
kind of uses.
Çalışmanın amacı: Sürekli bir gelişim halinde olan kent
ormanın kavramının, Türkiye'de ve dünyada geldiği seviye araştırılmıştır. Bununla
birlikte, Türkiye’de kent ormanı kavramının hukuki olarak ele alınması ve bu
noktadaki hukuki eksiklikler irdelenerek çözüm önerilerinde bulunulması
amaçlanmıştır..
Çalışma alanı: Türkiye
sınırları içinde kent ormancılığı uygulamalarını yapıldığı alanları
kapsamaktadır.
Materyal
ve Yöntem: Çalışmada öncelikle dünyada kent ormanı
kavramının ortaya çıkışı ve gelişim süreci araştırılmıştır. Kent ormancılığının
Türkiye’deki gelişimi ve konu ile ilgili yapılan tanımlar ve uygulamalar
araştırılmıştır. Son aşamada ise kent ormancılığının hukuki boyutu normlar
hiyerarşisine göre ele alınarak, kent ormanından beklenen hedeflerin yasal
mevzuat açısından ne durumda olduğu incelenmiştir.
Sonuçlar:
Türkiye’de bu tür alanların
yönetimi ve sorumluluğu konusunda farklı kamu kurum ve kuruluşlar arasında
karmaşa yaşanmaktadır. Kent ormanlarının asıl işletmecisi konumunda olan
belediyelerin gelişmiş ülkelerdeki örnekleri yeterince incelemediği anlaşılmıştır.
Kent ormanları devlet ormanları bünyesinde kullanıma açılan yerlerdir ve aslen
mesire yeri statüsündedir. Kent ormanlarının kontrolsüz kullanımı devlet
ormanları üzerindeki baskıyı artırmaktadır.
Araştırma
vurguları: Kent
içi ve çevresi yeşil alanların tahrip olmaması için yerel yönetimler ve orman
idaresi birlikte hareket etmelidir. Bu alanların planlanmasında sosyal ve
çevresel fonksiyonlar birincil amaç olmalıdır. Bir yere kent ormanı demek onu toplumun farklı
amaçlar için kullanabileceği anlamına gelmemektedir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 17 Sayı: 4 |