The Origin, Identity and Contributions of the Etruscans to Roman Civilization

Yıl 2022, Sayı: 29, 343 - 363, 26.07.2022

Ekrem Memiş

https://doi.org/10.56597/kausbed.1080533

Öz

The people known as Etruscans is actually an important folk group formed by the mingling of Anatolian Trojans and Scythians of Turkish origin in Italy and transforming the existing village culture in Italy into urban culture.
While Greeks called them Tyrsenes or Tyrhenes, Romans called this people Tuscanians or Etruscans. However, the Etruscans called themselves Rasenna.
The Trojans who emerged as the representatives of the Eastern Block in the Trojan War, which is regarded as the first great struggle of the Eastern and Western worlds in human history, were defeated by the Achaeans representing the West at the end of a ten-years struggle. After a while, the Trojans, who had to participated in the Sea Peoples Migration, found themselves at the gates of Egypt. The Trojans, who participated in both the first and second stages of the Sea Peoples Migration, unfortunately lost their struggle against the Egyptian Pharaohs. Having to return to their homeland in Çanakkale region, the Trojans, seeing that their homeland had become uninhabitable, migrated to the İzmir region. However, because of the Achaean immigrants who migrated to this region from Greece, they left Anatolia completely at the beginning of the 10 th century BC and migrated to the Toscana region of Italy by sea.
About two centuries after this event, we come across two Turkish tribes who entered Anatolia over the Caucasus. These are Scythian and Cimmerian tribes. The Cimmerians, who established hegemony over Anatolia for about 80 years, also abolished the Phrygian Kingdom in Central Anatolia.
According to Herodotos, the Scythians, who entered Anatolia after the Cimmerians and ruled Eastern Anatolia for 28 years, invaded the Southern Russia lands emptied by the Cimmerians and established the Great Scythian Empire there. But, some groups of the Scythians continued their march in the west direction and reached the West Anatolia shores and immigrated to Italy from here by ships. This group of the Scythians and the Trojans, who had previously immigrated to Italy, mingled and merged and paved the way for the formation of a new community in Italy where the Turkishness features predominated, who are called the Etruscans or Tursacanians.
In this study, we will try to reveal what role the Etruscans played in the formation of Roman civilization in the light of written and archaeological sources.

Anahtar Kelimeler

Trojans, Scythians, Etruscans, Roma, Italy

Etrüskler’in Kökeni, Kimliği ve Roma Medeniyetine Katkıları

Öz

Etrüskler adıyla anılan kavim, aslında Anadolu’lu Troyalılar ile Türk kökenli İskitler’in (Sakalar) İtalya’da karışıp kaynaşmasıyla oluşan ve İtalya’daki mevcut köy kültürünü şehir kültürüne dönüştüren önemli bir halk grubudur.
Grekler onları Tyrsenler veya Tyrhenler adıyla anarken, Romalılar bu kavme Tuscalar ya da Etrusclar demiştir. Oysaki Etrüskler, kendilerine Rasenna diyorlardı.
İnsanlık tarihinde Doğu ve Batı dünyalarının ilk büyük mücadelesi olarak kabul edilen Troya Savaşları’nda Doğu Bloku’nun temsilcisi olarak ortaya çıkan Troyalılar, on yıllık bir mücadelenin sonunda Batı’yı temsil eden Akalar’a yenilmişlerdi. Bir süre sonra Ege Göçleri’ne (Deniz Kavimleri Göçü) katılmak zorunda kalan Troyalılar, birdenbire kendilerini Mısır kapılarında bulmuşlardı. Ege Göçleri’nin hem birinci hem de ikinci aşamasına katılan Troyalılar, Mısır firavunlarına karşı verdikleri mücadeleyi ne yazık ki, kaybetmişlerdi. Çanakkale yöresindeki anavatanlarına dönmek zorunda kalan Troyalılar, yurtlarının yaşanmaz bir duruma geldiğini görerek, biraz daha güneydeki İzmir yöresine yerleşmişlerdi. Ancak Yunanistan’dan bu bölgeye göç eden Akalı göçmenler yüzünden, MÖ 10. yüzyıl başlarında Anadolu’yu tamamen terk ederek, deniz yoluyla İtalya’nın Toskana bölgesine göç etmişlerdi.
Bu hadiseden yaklaşık iki asır sonra, Kafkaslar üzerinden Anadolu’ya giren iki Türk kavmi ile karşılaşıyoruz. Bunlar, İskit ve Kimmer kavimleridir. Anadolu’ya yaklaşık 80 yıl hükmeden Kimmerler, Orta Anadolu’daki Frig Devleti’ni de ortadan kaldırmışlardı.
Kimmerler’in peşinden Anadolu topraklarına giren İskitler, Herodotos’a göre, 28 yıl Doğu Anadolu’ya hükmettikten sonra Kimmerler’in boşalttığı Güney Rusya topraklarını istila ederek, burada Büyük İskit İmparatorluğu’nu kurmuşlardı. Ancak İskitler’in bir kısmı geri dönmeyip batı istikametindeki yürüyüşlerine devam ederek, Batı Anadolu kıyılarına ulaşmış ve buradan gemilerle İtalya’ya göç etmişlerdi. İşte İskitler’in (Sakalar) bu grubu ile daha önceden İtalya’ya göç etmiş olan Troyalılar karışıp kaynaşarak İtalya’da Türklük özelliklerinin ağır bastığı yeni bir topluluğun oluşumuna zemin hazırlamışlardır ki, bu kavim yukarıda bahsi geçen Etrüskler ya da Tursakalar adıyla anılan kavimdir.
Biz bu çalışmamızda, Etrüskler’in Roma medeniyetinin oluşumunda ne gibi roller üstlendiğini yazılı ve arkeolojik kaynakların ışığında gözler önüne sermeye çalıştık.

Anahtar Kelimeler

Troyalılar, İskitler, Etrüskler, Roma, İtalya

Kaynakça

• Akman, Ş. T., (2011). Türk tarih tezi bağlamında erken Cumhuriyet dönemi resmi tarih yazımının ideolojik ve politik karakteri, Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 1(1), Ankara, 80-109.
• Alpman, A., (1982). Hurriler, A. Ü. D.T. C. F. Tarih Araştırmaları Dergisi 25, 283-313.
• Ayda, A., (1992). Etrüskler (Tursakalar) Türk idiler, Ankara.
• Barnett, R. D., (1975). The Sea Peoples, CAH II/2, chp. XXVIII, Cambridge, 359-371.
• Bayram, Sadi., (1989). Kaynaklara göre Güneydoğu Anadolu’da proto-Türk izleri, Türk Dünyası Araştırmaları 62, 9-118.
• Bridgman, T., (1998). Who were the Cimmerians?, Hermathena 164(Summer), 31-64.
• Demircioğlu, H., (1953). Roma tarihi. 1. Cilt, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
• Durmuş, İ., (1993). İskitler (Sakalar), Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
• Erhat, A., (1999). Homeros (gül ile söyleşi). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Erzen, A., (1986). Doğu Anadolu ve Urartular. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
• Herodotos, (2002). Herodot tarihi (Çev. Müntekim Ökmen). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Homeros, (1975). İlyada (Çev. Azra Erhat-A. Kadir). İstanbul: Sander Yayınları.
• Huxley, G. L., (1960). Achaeans and Hittites, Oxford.
• İplikçioğlu, B., (1994). Eskiçağ tarihinin ana hatları. İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
• Karabağ, H., (2018). 1930’ların dünyasında Türk tarih tezini anlamak ve tarih IV kitabı örneği, Atlas Journal 4(10), 556-565.
• Kınal, F., (1987). Eski Anadolu tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
• Kocatürk, U., (1987). Atatürk’ün tarih tezi: bir uygarlık beşiği olarak Ortaasya, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi III(9), 503-507.
• Macalister, R. A. S., (1914). The Philistines, their history and civilization. London: Oxford University Press.
• Mansel, A. M., (1971). Ege ve Yunan tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
• Memiş, E., (1988). MÖ. 3. Binyılda Anadolu’da Türkler, Türk Dünyası Araştırmaları 53, 35-46.
• Memiş, E., (2006). İsrail nereye koşuyor? (En eski çağlardan günümüze İsrail-Filistin mücadelesi). Bursa: Ekin Kitabevi Yayını.
• Memiş, E., (2007). Kadeş barış antlaşması isminin doğruluğu üzerine farklı bir yaklaşım, Mısır-Hitit Ebedi Barış Antlaşması (Kadeş) ve Eski Önasya’da Barış, Nevşehir: Nevşehir Belediyesi- E. Ü. Kapadokya Araştırma Merkezi Yayını, 15-27.
• Memiş, E., (2008). Etrüsk kavminin oluşumunda Troyalılar’ın ve İskitler’in (Sakalar) rolü, Tarihten Bir Kesit: Etrüskler Sempozyum Bildirileri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını,107-112.
• Memiş, E., (2009 a). Eskiçağ tarihinde Doğu-Batı mücadelesi. Konya: Çizgi Kitabevi Yayını.
• Memiş, E., (2009 b). Eskiçağda Türkler. Konya: Çizgi Kitabevi Yayını.
• Memiş, E., (2012 a). Troya ve Troyalılar (Troyalılar Türk müdür?). Ankara: Altınpost Yayınları.
• Memiş, E., (2012 b). İskitler’in tarihi. Ankara: Altınpost Yayınları.
• Memiş, E., (2019 a). Eskiçağ medeniyetleri tarihi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayını.
• Memiş, E., (2019b). Eskiçağda kıtlık felaketlerinin sebep olduğu göçlerin ekonomik ve sosyal hayata yansımaları, İzmir Demokrasi Üniversitesi Üçüncü İktisat Tarihi Kongresi Bildirileri-1. İzmir: İzmir Demokrasi Üniversitesi Yayını, 63-77.
• Memiş, E., (2020). Eskiçağ Türkiye tarihi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayını.
• Memiş, E.-C. Bülbül, (2019). Eskiçağda göçler. Bursa: Ekin Kitabevi Yayını.
• Morris, J., (2006). The origins of the sea peoples. Florida State University Classics, Florida, 1-54.
• Oral, E.- K. Aktın., (2010). Türk tarih tezi, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, III(2), 463-474.
• Özkul, Y. E., (2019). Akademik literatürde Türk tarih tezi sorunsalı, İzmir Sosyal Bilimler Dergisi 1(1),38-50.
• Page, D., (1959). History and the homeric Iliad. Los Angeles.
• Rice, T. T., (1958). The Scythians. London.
• Sevin, V., (1982). Frigler, Anadolu Uygarlıkları Ansiklopedisi, İstanbul, 245-275.
• Stubbings, F. H., (1965). The recession of mycenaean civilization, CAH, chp. XXVIII, Cambridge.
• Tarhan, M. T., (1979). Eskiçağda Kimmerler problemi, VIII. Türk Tarih Kongresi Bildirileri, Cilt 1, 335-369.
• Türkkan, R. O., (2012). İlk tarihin sırlarında Türk izleri. İstanbul: Nokta Kitap.
• Umar, B., (1999). İlkçağda Türkiye halkı. İstanbul: İnkılap Kitabevi Yayını.
• Yıldırım, R., (1996). Eskiçağda Anadolu, İzmir: Meram Yayıncılık.