OSMANLI TÜRKİYESİNDE ARKEOLOJİ TURİZMİ

Yıl 2023, Sayı: 31, 1 - 14, 12.06.2023

Abdullah Kasım Sonkaya

https://doi.org/10.56597/kausbed.1266588

Öz

Arkeoloji ile turizmin kesiştiği noktada disiplinlerarası bir alan olarak arkeoloji turizmi doğmuştur. Arkeolojik miras bakımından son derece zengin bir birikime sahip olan Anadolu, Osmanlı Dönemi’nde Batılı seyahatseverlerin en fazla ilgi duyduğu bölgelerin başında gelmiştir. Avrupalıların Osmanlı topraklarındaki arkeolojik alanlara artan ilgisi 19. yüzyılda payitahtın arkeoloji turizmi alanında bazı düzenlemeler yapmasını gerektirmiştir. Demir yollarının inşa edilmesi, müzeler kurulması, arkeolojik kazılar yapılması, arkeoloji ve turizm konusunda yasal düzenlemeler, yayınlar ve tanıtım faaliyetleri bu düzenlemelerden bazılarını oluşturur.

Anahtar Kelimeler

Arkeoloji, Turizm, Müze, Ören Yeri, Osmanlı

Kaynakça

• Akpolat, M. S. (1991). Fransız kökenli levanten mimar Alexandre Vallaury. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Arkeoloji ve Sanat Tarihi Anabilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
• Arundel, F. V. J. (1834). Discoveries in Asia Minor, I-II, London: Richard Bentley.
• Başçıl-Arığ, F. (2019). Avrupalı gezginlerin kitaplarında Batı Anadolu arkeolojisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Arkeoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Çelik, Z. (2016). Asar-ı Atika Osmanlı İmparatorluğu’nda arkeoloji siyaseti, (Çev. A.Gür). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• Çetin, E. (2018). 19. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı Devleti’nde otel ve misafirhanelere dair düzenlemeler. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, C. 29, S. 1, 1-14.
• Çınaroğlu, A. & Çelik, D. (2010). Atatürk & Alacahöyük. Ankara: Ekici Form Ofset Matbaacılık.
• de Godoy, R. (2012). Assessing heritage values: Public archaeology in Brasilia. Saarbrücken, Lambert Academic Publishing.
• Fellows, Ch. (1838). A journal written during an excursion in Asia Minor. London: John Murray.