Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü Öğretmen Adaylarının Öğretmenliğe Yönelik Öz Yeterliliklerinin İncelenmesi

Yıl 2018, Sayı: 40, 44 - 51, 20.12.2018

Alptürk Akçöltekin , İlim Sarıkaya Ali Osman Engin , Selin Akçöltekin

https://doi.org/10.17498/kdeniz.431489

Cited By: 2

Öz

         Bu araştırmanın amacı Ardahan
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği bölümü öğretmen adaylarının
öğretmenlik öz yeterlilik düzeylerini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda 94
Beden Eğitimi spor yüksekokulu öğrencisine “Öğretmen Öz Yeterlilik Ölçeği”
uygulanmıştır. Ölçek, “Öğrenci katılımına yönelik öz yeterlilik”, “Öğretim
stratejilerine yönelik öz yeterlilik” ve “Sınıf yönetimine yönelik öz
yeterlilik” olmak üzere 3 boyutlu bir yapıdadır. Verilerin analizinde
tanımlayıcı istatistik olan aritmetik ortalama ve standart sapma istatistikleri
kullanılmıştır. Her bir faktörde yer alan ifadelere öğrencilerin verdikleri
cevaplara ait istatistiki değerler incelendiğinde, öğretmen adaylarının derse
az ilgi gösteren öğrencilerin derse katılımını arttırma noktasında, yetenekli
öğrencilere uygun öğrenme ortamlarını sunma konusunda ve son olarak ise sınıf
ortamını olumsuz yönde etkileyebilecek davranışları kontrol altına alma
konusunda çok yüksek bir öz yeterliliğe sahip oldukları sonucu elde edilmiştir.
Ayrıca öğretmen adaylarının öz yeterlilik düzeylerinin en düşük olduğu noktalar
incelendiğinde ise, çalışması zor öğrencilerle ilgilenme konusunda, farklı
değerlendirme tekniklerini kullanma noktasında ve son olarak sınıf içerisinde
oluşabilecek farklı öğrenci gruplarına uygun sınıf yönetim sistemini geliştirme
ve uygulama konusunda düşük öz yeterliliğe sahip oldukları sonucu elde
edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Beden Eğitimi Öğretmen Adayı, Öz Yeterlilik, Öğrenci Katılımı, Öğretim Stratejisi

Kaynakça

• AKGÜN, Ö. E. (2008). Bilgisayar Öz yeterlilik inançları D. Deryakulu (Ed.) Bilişim Teknolojileri Öğretiminde Sosyo-Psikolojik Değişkenler: Maya Akademi Yayın Dağıtım, 1-26.ATICI, M. (2000). İlkokul öğretmenlerinin sınıf yönetiminde yetkinlik beklentisi rolünün İngiltere ve Türkiye’de seçilen bir araştırma grubu üzerinde incelenmesi. www.yok.gov.tr/egfak/meral.htmBANDURA, A. (1997). Self efficancy The exercise of control Newyork:W.H.Freeman and company. s, 43.BIKMAZ, F. (2004). Öz yeterlik inançları, Eğitimde bireysel farklılıklar (Edi. Kuzgun.Y., Deryakulu, D.) Nobel Yayın dağıtım: Ankara. 297.BOWER, J., CARROLL, A., HATTİE, J., HOUGHTON, S., UNSWORTH, K., & WOOD, R. (2009). Self- Efficacy and Academic Achievement in Australian High School Students: The Mediating Effects of Academic Aspirations and Delinquency. Journal of Adolescence, 32, 797-817.CHAN, D. W. (2008). General, collective, and domain-specific teacher self-efficacy among chinese prospective and in-service teachers in Hong Kong. Teaching and Teacher Education, 24, 1057- 1069. ÇAPA, Y., ÇAKIROGLU, J. & SARIKAYA, H. (2005). Development Andvalidation Of Turkish Version Of Teachers’ Sense Of Efficacy Scale. Eğitim ve Bilim. 30, 74-81.DEMİRTAŞ, H., CÖMERT, M. & ÖZER, N. (2011). Öğretmen adaylarının öz yeterlilik inançları ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları, Eğitim ve Bilim, 36 (159), 108.GÜLEBAĞLAN, C. (2003). Öğretmenlerin İşleri Son ana erteleme eğilimlerinin mesleki yeterlilik algıları Mesleki Deneyimleri ve Branşları Bakımından Karşılaştırılmasına Yönelik bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bilim Dalı Ankara.HENSON, R. K. (2001). The effects of participation in teacher research on teacher efficacy. Teaching and Teacher Education, 17(7), 819-836. KARASAR, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler. Nobel Yayın: Ankara, s, 111.
• KURBANOĞLU, S. S. (2004). Öz yeterlilik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi, Bilgi Dünyası, 5(2), 137-152.KÜÇÜKYILMAZ, E. A. & DUBAN, N. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi öz yeterlik inançlarının artırılabilmesi için alınacak önlemlere ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-23. LEİTHWOOD, K. (2007). What We Know About the Educational Leadership J.M Burger C Webber ve P.knick (Eds) İntelligent Leadership. Springer.41-66.SANDIKÇI, M. & ÖNCÜ, E. (2013) Beden Eğitimi Öğretmeni, Nevşehir Yunus Emre İlkokulu, Nevşehir-Türkiye Karadeniz Teknik Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Trabzon-Türkiye Pamukkale Journal of Sport Sciences s, 145.
• TSCHANNEN MORAN, M., WOOLFOLK HOY, A. & HOY, W. K. (1998). Teacher Efficacy: its Meaning and Measure. Review of Educational Research, 68, 202–248.
• TÜRK, N. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Mesleklerine İlişkin Öz Yeterlilik Düzeylerinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı (Nevşehir ili örneği) Yüksek Lisans Tezi Niğde.ÜNLÜ, H., SÜNBÜL, M. & AYDOS, L. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenleri Yeterlik Ölçeği Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 23-33.
• ÜREDİ, I. & ÜREDİ, I (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Cinsiyetlerine Bulundukları Sınıflara ve Başarı Düzeylerine göre Fen Öğretimine ilişkin Öz Yeterlilik inançlarının karşılaştırılması, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2).YILMAZ, G. YILMAZ, B. & TÜRK, N. (2010). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliğinin Mesleklerine ilişkin Öz Yeterlilik Düzeylerinin İncelenmesi (Nevşehir ili Örneği), Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi,12(2), 85-90.