POSTMODERN ROMAN VE YENİ DÜNYA TASARIMI

Yıl 2020, Sayı: 46, 338 - 353, 10.06.2020

Vedi Aşkaroğlu

https://doi.org/10.17498/kdeniz.722794

Cited By: 1

Öz

Romanla
ilgili genel bakış açısı, onun hayatın birçok yönünü kurgusal bir biçimde
yansıttığı yönündedir. Olay örgüsü olasılık sınırları içindeki insan eylem ve
davranışlarını yansıtırken, kişiler toplumun içinden kimi zaman sıradan kimi
zaman marjinal tipler ya da bir sınıfı, topluluğu temsil edebilecek kişiler
olarak kurgulanmıştır. Zaman ve mekan kullanımı gerçeklik ve inandırıcılık
açısından ön plana alınarak kişiler ve olay örgüsüyle koşut biçimde
sunulmuştur. Öte yandan, romanın değişen toplumsal, kültürel, siyasi, ekonomik
değer ve algılara bağlı olarak yeni bir biçime girdiğini ve toplumsal değişimin
bir parçası haline geldiğini de görmek gerekir. Bu açıdan değerlendirildiğinde,
günümüze damgasını vuran postmodern romanın iki boyutlu özelliklerle üretildiği
ortaya çıkar. Bunlardan ilki, geçmişin sanatsal kurgu mirasının tümünü
kullanması, diğeri ise tüm geçmiş geleneklerin yıkımını da sağlamaya yönelik
bir çaba içine girmesidir. Öncül edebi akımların teknik özelliklerinin yanı
sıra, içerik olarak da onların mirasından yararlanır. Sadece roman türünü
kullanmakla kalmaz, efsanelerden, masallara, şiirden, tiyatroya, meddahlıktan
gezi yazılarına kadar her türlü üretimin ortaya koyduğu düşünce, imge, anlatı,
dil, üslup gibi niteliklerini birer malzeme olarak harmanlar. Bu harmanlama,
günümüz dünyasının kültürel ve siyasi yapısının belirlediği tüketime dayanan,
rekabetçi, küreselleşen, giderek homojenleşen yapısına eşlik edecek biçimde
yapılır. Romanın işlediği malzeme sınırsızdır ve onu işleme biçimi de herhangi
bir kurala, ilkeye, akıma göre kısıtlanmamıştır.

Bu makalede,
postmodern roman zaman, mekan, kişiler, olay örgüsü gibi kavramlar etrafında
dil, üslup, gerçeklik, yazar ve okur bağlamında öncül roman biçimleri ile
karşılaştırmalı olarak irdelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Postmodern Roman, Üslup, Kurgulama, Gerçeklik, Yeni Toplum

POSTMODERN NOVEL AND THE NEW WORLD DESIGN

Öz

The general view of the novel is that it reflects many aspects of life in a fictional way. While the plot reflects human actions and behaviors within the boundaries of probability, individuals are constructed from within the society, sometimes as ordinary, sometimes as marginal types, or as individuals who can represent a class or community. The use of time and space is brought to the forefront in terms of reality and credibility, and presented in parallel with the people and the plot. On the other hand, it is necessary to see that the novel has entered a new form and become a part of social transformation depending on changing social, cultural, political, economic values and perceptions. When evaluated from this point of view, it is revealed that the postmodern novel, which has left its mark on the present day, is produced with two-dimensional features. The first is that it uses all of the artistic fiction heritage, and the other is an effort to ensure the destruction of all past traditions. In addition to technical features of previous literary genres, potmodern novel makes use of their content. It uses not only the novel genre but it also exploits all the materials such as ideas, images, narratives, language and style developed by previous literary works which range from legends to tales, poetry, theatre, puppet shows and even travel writing. This comprehensive blending of genres is accomplished in line with the homogenous, globalised, consumerist structure of today’s world, designed by the new political and cultural policies. The material exploited by the novelists is limitless, and the way they construct their fiction is not restricted by any rules, principles or the dictations of any movement.
In this article, postmodern novel is comparatively discussed with previous novel styles in terms of time, setting, characters and plot with a view to language, style, reality, reader and author.

Anahtar Kelimeler

Postmodern Novel, Style, Fictionalisation, Reality, New World

ПОСТМОДЕРНИСТСКИЙ РОМАН И ДИЗАИН НОВОГО МИРА

Öz

Понятие романа такое, что в нём отражаются многие аспекты жизни вымышленным образом. Сюжет отражает действия и поведение человека в пределах вероятности. Люди могут представлять обычные или иногда маргинальные типы или класс внутри самого общества. Использование времени и пространства является приоритетным с точки зрения реальности и достоверности. Он представлен параллельно с отдельными лицами и сюжетом. С другой стороны, роман приобрел новую форму в зависимости от изменения социальных, культурных, политических, экономических ценностей и представлений. Роман стал частью социальных изменений. При оценке с этой точки зрения выясняется, что постмодернистский роман, который оставил свой след в настоящее время, создан с двумерными чертами. Во- первых, в нём используется всё художественное наследие прошлого. Другой заключается в том, чтобы приложить усилия для уничтожения всех прошлых традиций.
В нижесдедующей статье постмодернистский роман обсуждается вокруг таких понятий, как время, место, люди, сюжет. В контексте языка, стиля, реальности, писателя и читателя оно изучалось в сравнении с ранними формами романа.

Anahtar Kelimeler

постмодернистский роман, стиль, редактирование, реальность, новое общество

Kaynakça

• Bakhtin, Michael, (1981). The Dialogic Imagination: Four Essays.(Ed. Michael Holquist. Trans. Caryl Emerson & Michael Holquist). Austin and London: University of Texas Press.
• Barthes, Roland, (1977). Roland Barthes by Roland Barthes, (trans. Richard Howard), New York: Hill & Wang.
• Barthes, Roland, (2009). Yazının Sıfır Derecesi-Yeni Eleştirel Denemeler. (İngilizceden Çeviren: Tahsin Yücel), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Borges, Jorge Luis, (1985). Fiction. Barcelona: Planeta-Agostini.
• Bradbury, Malcolm, (1977). Possibilities: Essays on the State of the Novel. London: Oxford University Press.
• Calinescu, Matei, (1987). Five Faces of Modemity. Durham: Duke University Press.
• Genette, Gerard, (1982). "The Frontiers of Narrative." Figures of Literary Discourse. (Trans. Alan Sheridan. Introd. M.R. Logan), London: Blackwell, pp. 127-44.
• Gottdiener, Mark, (2005). Postmodern Göstergeler. (Çeviren: Erdal Cengiz, Hakan Gür), Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Harvey, David, (2012). Postmodernliğin Durumu. (Çeviren: Sungur Savran), İstanbul: Metis Yayınları.
• Hutcheon, Linda, (1984). Narcassistic Narrative. The Metafictíonal Paradox. London: Methuen.
• Hutcheon, Linda, (1989). The Politics of Postmodernism. London: Routledge.
• Jameson, Frederic, (1999). Postmodernism, or The Cultural Logic of Late Capitalism. London-New York: Verso.
• Johnson, B.S., (1973). Aren’t You Rather Young to be Writing Your Memoirs. London: Hutchinson.
• Lodge, David, (1977). The Modes of Modern Writing: Metaphor and Metonymy and the Typology of Modern Literature. London: Edward Arnold.
• Lucy, Niall, (2003). Postmodern Edebiyat Kuramı. (Çeviren: Aslıhan Aksoy), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Lyotard, Jean Franchois, (1984). The Postmodem Condition. A Report on Knowledge. (Trans. Geoff. Bennington and Brian Massumi), Manchester: Manchester University Press. McHale, Brian, (1987). Postmodernist Fiction. New York - London: Methuen.
• Oktay, Ahmet, (2000). Postmodern Tahayyüle İtirazlar. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Stevenson, Randall, (1992). Modernist Fiction. An Introduction. Hempstead: Harvester Wheatsheaf.