JOHN FOWLES’UN BÜYÜCÜ’SÜ: SEVGİDE KEŞFEDİLEN ‘BEN’LİK

Yıl 2021, Sayı: 50, 224 - 239, 22.06.2021

Vedi Aşkaroğlu

https://doi.org/10.17498/kdeniz.907380

Öz

John Fowles’un Büyücü romanı, Yunan adası Phraxos’ta İngilizce öğretmeni Nicholas Urfe’ün cinsellik ve kendini arayış izlekleri çerçevesinde kadın-erkek ilişkilerini, sorumluluk duygusunu, aşkı ve sevgiyi irdeler. Başlangıçta kadınlar ve cinsellikle ilgili sorumsuzca davrandığını açık yüreklilikle dile getiren Nicholas kendine göre duygusallıktan, sorumluluktan ve aşık olmaktan kaçan birisidir. Kadınlarla çok uzun bir ilişki sürdürmez, aynı şehirde bile bulunmaktan kaçınır ve kısa sürede yeni bir ilişkiye başlayarak öncekini arkada bırakmaya çalışır. Ancak bu davranış kalıbını kıran Avustralyalı genç bir kadın olan Alison’dur. Nicholas, Yunanistan’a gitmeyi duygusallıktan uzaklaşmak ve yeni bir başlangıç yapmak için ister. Orada çok zengin ve gizemli Conchis ile tanışır. Kendini mitolojik figürler, tiyatro, dans, müzik ve cinsellikle örülü büyülü bir oyunun içinde bulur. Oyun onun duygularının sadeleşmesi, aşkı yeni gözlerle görmesi ve sorumluluğu alacak kadar olgunlaşması ile son bulur. Yaşadığı içsel yolculuk onu Alison’la yeniden saf sevgi ile bir araya getirecektir.
Bu makalede, postmodern romanın önemli bileşenlerinden birisi olan oyun ögesinin kişiliğin oluşumundaki rolü irdelenecektir. İki katmanlı bir oyunun sergilendiği Büyücü romanında ilk katman anlatım tekniği olarak postmodern oyun incelenecek, aynı zamanda romana adını veren Conchis’in romanın içeriğinde Nicholas’ı eğitmek ve modernist Viktoryen özelliklerle elde ettiği dünya algısını kırmak amacıyla Julie/ Lily gibi diğer kişilerle gerçekleştirdiği cinsellik ve gizemcilik oyununun etkileri ele alınacaktır. Makaledeki ana amaç Nicholas’ın iç dünyasına ve kendini tanımasına doğru giden yolculuğunu cinsellik, kadın algısı, aşk, sevgi ve sorumluluk izlekleri etrafında postmodern oyun unsuru ile bağlantılı biçimde çözümlemektir.

Anahtar Kelimeler

Büyücü, Postmodern Oyun, Kendini Arayış, Cinsellik, Aşk, Sorumluluk

JOHN FOWLES’ THE MAGUS: THE ‘I’DENTITY DISCOVERED IN LOVE

Öz

The Magus, by John Fowles, focuses primarily on woman-man relations, responsibility, and love centered around sex and self-quest themes. carried out by Nicholas Urfe, in Praxos, Greece. Initially, Nicholas, who openly expresses that he has behaved irresponsibly as regards sex and women, is escaping from responsibility, devotion and falling in love. He does not maintain his dating with women for a long time, he avoids being in the same city and tries to find a new relationship to forget the previous one. Yet, Alison destroys this chain of behaviour. Nicholas accepts Greece to get away from emotions and to make a fresh start. There, he meets a very rich and secret man, Mr. Conchis. Soon, he finds himself in a magical game with mythological figures, theatre, dance, music and sex. This game ends up with purificaton of his emotions, a new perception of love and maturation. The inner journey he undergoes will unite him with Alison in pure love.
In this article, the role of “playfulness” (an important element of postmodern fiction) in constructing personality will be analyzed. In the Magus, where a two-layered play is performed, the first layer of meaning will be handled as postmodern playfulness, and the play element constructed and performed by Conchis (as the Magus, after whom the title of the novel is selected) and such characters as Julie/Lily in order to educate Nicholas and shatter his Victorian oriented perception of the world will be examined. The main objective in this article is to analyse Nicholas’s inner journey to discovery of his private world and gaining of a deep insight, with such themes as sex, perception, love and responsibility in relation with the element of postmodern playfulness

Anahtar Kelimeler

The Magus, Postmodern Playfulness, Self-Conquest, Love, Responsibility

РОМАН ДЖОН ФАУЛЗА " THE MAGUS(КОЛДУНЯ)”: ЭГО, ОБНАРУЖЕННАЯ В ЛЮБВИ

Öz

В Романе Джона Фаулза “Колдунья” изображается отношение между мужчиой и женщиной, чувство ответственности, любви и привязанности в рамках сексуальности и эгоистичности учителя английского языка Николаса Урфе на греческом острове Фраксос. Николас сперва был человеком, избегающим от чувствств, ответственности и любви, безответственным по отношению к женщинам и сексуальной жизни, Он не поддерживает длительные отношения с женщинами, избегает даже от долгого пребывания в одном месте и через короткое время заводит новые отношения, пытаясь оставить прошлое позади. Однако, именно Элисон, молодая австралийка, нарушила эту модель его поведения. Николай хочет поехать в Грецию, чтобы избавиться от сентиментальности и начать всё сначала. Там он встречает очень богатого и загадочного Кончиса. Он попадает в волшебную игру, сплетенную с мифологическими фигурами, театром, танцами, музыкой и сексуальностью. В конце пьесы его чувства упрощаются, он видит любовь новыми глазами и становится достаточно зрелым, чтобы брать на себя ответственность. Его внутреннее путешествие вернет его к Элисону с чистой любовю.
В нижеследующей статье рассмотривается роль игрового элемента, который является одним из важных компонентов постмодернистского романа, для формировании личности. Постмодернистская игра будет рассматриваться как первый уровень техники повествования в романе “Колдуня”, в котором представлена двухуровневая игра. В то же время Кончис, давшая название роману, стремится обучить Николаса и разрушить приобретенное им восприятие мира с помощью модернистских викторианских черт. Обсуждаются так же последствия его сексуальных отношении и мистики с другими людьми, такими как Джули/Лили. Основная цель статьи - проанализировать путь Николаса к своему внутреннему миру и самопознанию связанную с постмодернистским игровым элементом и с такими темами, как сексуальность, женское восприятие, любовь и ответственность.

Anahtar Kelimeler

магия, постмодернистская игра, поиск себя, сексуальность, любовь, ответственность.

Kaynakça

• Boccia, M. (1980). "Visions and Revisions": John Fowles's New Version of The Magus. Journal of Modern Literature, Vol: 8, Issue: 2, 235-246.
• Etter, J. (1985). Form and Idea in the Fiction and Non-fiction of John Fowles. Grahamstown. (MA Dissertation Thesis- University of Rhodes).
• Fowles, J. (1970). The Aristos. Boston: Little.
• Fowles, J. (2012). Büyücü. Meram Arvas (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Friedman, C. (1978). An Existentialistic Imagination: A Critical Study of the Work of John Fowles. Pretoria. (MA Dissertation Thesis - UNISA).
• Loveday, S. (1985). The Romances of John Fowles. London: Macmillan.
• McDaniel, E. (1980). The Magus: Fowles's Tarot Quest. Journal of Modem Literature, Vol: 8, No: 2, 247-260.
• Oppermann, S. (1999). Postmodern Tarih Kuramı: Tarihyazımı Yeni Tarihselcilik ve Roman. Ankara: Evin Yayıncılık.
• Rubenstein, R. (1975). Myth, Mystery and Irony: John Fowles's The Magus. Contemporary Literature, Vol: 16, 328-339, Summer Issue.
• Tarbox, K. (1988). The Art of John Fowles. London: University of Georgia Press.