Classroom Teachers’ Experiences Towards Inclusive Students’ Education

Yıl 2017, Cilt: 25 Sayı: 4, 1601 - 1618, 15.07.2017

Barış Esmer Eyüp Yılmaz A. Melih Güneş Kürşat Tarım Burak Delican

Öz

This study aimed to reveal classroom teachers’ experiences about training of inclusive
students. Phenomenological design which one of qualitative research design was used in this
study. In the first stage criterion sampling and in the second stage snowball sampling method
were used to the selection of teachers’ surveyed. The participants comprised of 10 classroom
teachers. The data was collected through semi-structured interview form which developed by
researchers. The data obtained was analyzed with content analysis technique. In the study it is seen that there is not enough cooperation through classroom teachers and other stakeholders
and teachers appear to have various problems which personal and professional in this process.
Also it is concluded that inclusive students’ academic achievement increased and they have
achieved positive progress about their personal development in this process. 

Anahtar Kelimeler

Inclusive education, inclusive student, classroom teacher

Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerinin Eğitimine İlişkin Deneyimleri

Öz

Bu araştırma sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma öğrencilerinin eğitimine yönelik
deneyimlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden olgu
bilim deseni benimsenmiştir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin seçiminde ilk aşamada ölçüt
örnekleme ikinci aşamada ise kartopu örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Katılımcılar 10 sınıf
öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma verileri araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı-
yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi
tekniği kullanılmıştır. Çalışmada kaynaştırma eğitiminde öğretmenler ile diğer paydaşlar
arasında yeterli düzeyde işbirliğinin olmadığı, öğretmenlerin bu süreçte hem kişisel hem de
mesleki olarak çeşitli sorunlar yaşadıkları görülmektedir. Ayrıca kaynaştırma öğrencilerinin
kaynaştırma eğitimi sürecinde akademik başarılarının arttığı ve kişisel gelişimlerinde de
olumlu ilerlemeler elde ettikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma eğitimi, kaynaştırma öğrencisi, sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Anılan, H. & Kayacan, G. (2015). Sınıf öğretmenlerinin gözüyle kaynaştırma eğitimi gerçeği. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XIV. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (21-23 Mayıs 2015) Özel Sayısı, 74-90.
• Avramidis, E. & Kalyva, E. (2007). The influence of teaching experience and professional development on Greek teachers’ attitudes towards inclusion.European. Journal of Special Needs Education, 22(4), 367-389.
• Babaoğlan, E. & Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 345-354.
• Bilen, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüşleri ve çözüm önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, İzmir.
• Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
• Çankaya, Ö. & Korkmaz, İ. (2012). İlköğretim 1. kademede kaynaştırma eğitimi uygulamalarının sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 1-16.
• Demir, M. K. & Seçil, A. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin düşünceleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 749-770.
• Ersoy, Ö. ve Avcı, N. (2001). Özel eğitim. İstanbul: Ya-Pa.
• Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (Seventh ed.). New York: The McGraw Hill Companies.
• Gökdere, M. (2012). Sınıf öğretmenleri ile sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik tutum, endişe ve etkileşim düzeylerinin karşılaştırmalı incelemesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2789-2806.
• Gül, S. O. & Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 40(180), 169-195.
• Hocutt, A. M. (1996). Effectiveness of special education: Is placement the critical factor? The Future of Children, 6, 77–102.
• Horne, P. E. & Timmons, V. (2009). Making it work: Teachers’ perspectives on inclusion. International Journal of Inclusive Education, 13(3), 273-286.
• Johnson, B. & Christensen, L. (2008). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches (2nd ed.). Boston: Pearson.
• Kırcaali-İftar, G. (1998). Özel gereksinimli bireyler ve özel eğitimi. İçinde S. Eripek (Ed), Özel Eğitim (ss. 3-11) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Leatherman, J. M. & Niemeyer, J. A. (2005). Teachers’ attitudes toward inclusion: Factors influencing classroom practice. Journal of Early Childhood Teacher Education, 26(1), 23-36.
• Liasidou, A. (2012). Inclusive education and critical pedagogy at the intersections of disability, race, gender and class. Journal for Critical Education Policy Studies, 10(1), 168-184.
• MEB (2006). Özel öğretim hizmetleri yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/66.html adresinden erişildi.
• MEB (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. www.meb.gov.tr/earged/earged/ilk_kaynas_eg_uyg_deg.pdf adresinden erişildi.
• MEB (2016). Milli eğitim istatistikleri: Örgün eğitim. http://sgb.meb.gov.tr/ mebiysdosyalar/ 216_03/30044345_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2015_2016.pdf adresinden erişildi.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Monsen, J. J., Ewing, D. L. & Kwoka, M. (2014). Teachers’ attitudes towards inclusion, perceived adequacy of support and classroom learning environment. Learning Environments Research, 17(1), 113-126.
• National Council for Special Education (NCSE). (2014). Children with special educational needs information booklet for parents.. Trim, Co Meath: NCSE.
• Önder, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin zihin engelli kaynaştırma öğrencileri için sınıf içinde yaptıkları öğretimsel uyarlamaların belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitive research and evaluation methods. (3rd ed). California, Thousand Oaks: Sage.
• Rakap, S. & Kaczmarek, L. (2010). Teachers’ attitudes towards inclusion in Turkey. European Journal of Special Needs Education, 25(1), 59-75.
• Ross‐Hill, R. (2009). Teacher attitude towards inclusion practices and special needs students. Journal of Research in Special Educational Needs, 9(3), 188-198.
• Rubin, H. J. & Rubin, I. S. (2005). Qualitative interviewing: The art of hearing data. (2nd ed.). Los Angeles: Sage.
• Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S. ve Oksal, A. (2015). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1743-1765.
• Sakiz, H. & Woods, C. (2014). From thinking to practice: school staff views on disability inclusion in Turkey. European Journal of Special Needs Education,29(2), 135-152.
• Senemoğlu, N. ( 2005). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi.
• Shaddock, A., Giorcelli, L., & Smith, S. (2007). Students with disabilities in mainstream classrooms: A resource for teachers. Canberra: Commonwealth of Australia.
• Stubb, S. (2008). Inclusive education: Where there are few resources, (2nd ed.). Oslo: Atlas Alliance.
• Vural, M. ve Yıkmış, A. (2008). Kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin öğretimin uyarlanmasına ilişkin yaptıkları çalışmaların belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(2), 141-159.
• Wang, H. L. (2009). Should all students with special educational needs (SEN) be included in mainstream education provision?--A critical analysis. International Education Studies, 2(4), 154-161.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8.Baskı). Ankara: Seçkin.