Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Elektronik Öğrenmeye Hazır Bulunuşluklarını Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 2, 427 - 438, 15.03.2018

Atınç Olcay Bülent Döş Metin Sürme , Mehmet Düzgün

https://doi.org/10.24106/kefdergi.389940

Cited By: 5

Öz

Yapılan bu araştırmanın temel amacı önlisans düzeyinde turizm eğitimi alan öğrencilerin elektronik öğrenmeye (e-öğrenmeye) hazır bulunuşluk düzeylerini tespit etmektir. Bununla birlikte öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyleri ile cinsiyet ve eğitim gördükleri bölüm değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığı ise ikincil amaç olarak belirlenmiştir. Bu amacın gerçekleştirilebilmesi için oluşturulan anket, bir kamu üniversitesindeki “Otel, Lokanta ve İkram Hizmetleri ile Seyahat, Turizm ve Eğlence Hizmetleri” programında eğitim gören ve daha önce e-öğrenme derslerine katılmış 406 öğrenciye uygulanmıştır. Bu araştırma sonucunda öğrencilerin teknik becerileri ve yeterlilikleri olumlu olarak tespit edilirken, öğrenme tercihleri ile mobil öğrenme araçlarına karşı tutumları ne olumlu ne de olumsuz olarak tespit edilmiştir. Bununla beraber öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşlukları ile cinsiyetleri arasında bir farklılık tespit edilirken, öğrencilerin eğitim gördükleri bölüm türü ile e-öğrenmeye yönelik hazır bulunuşlukları arasında bir farklılık tespit edilememiştir. Araştırma bulgularında dikkat çeken bir diğer önemli bulgu ise erkek öğrencilerin kız öğrencilere kıyasla e-öğrenmeye yönelik hazır bulunuşluk düzeylerinin daha yüksek olmasıdır.

Anahtar Kelimeler

e-öğrenme, turizm eğitimi, önlisans öğrencileri.

A Study on Determining The Readiness of Students Who Receive Tourism Education for Electronic Learning

Öz

The primary aim of this study is to determine the readiness for electronic learning (e-learning) levels of students receiving tourism education at the level of associate degree. In addition to this, whether or not there is a significant difference between the readiness for e-learning levels of students and the variables of gender and department in which they receive education was determined as secondary aim. The questionnaire for this purpose was implemented with 406 students who were trained in  "Hotel, Restaurant and Catering Services and Travel, Tourism and Entertainment Services" a program at a public university and who previously participated in e-learning courses. As a result of this study, the students while technical skills and qualifications is being detected as positive, learning preferences with attitudes towards mobile learning tools what has been identified as positive nor negative. In addition to this, while it was detected that there was a significant difference between the students’ readiness for e-learning levels and the variable of gender, no significant difference could be detected between the type of department in which the students receive education and the readiness for e-learning levels. Another important, attention-drawing finding among the study findings is that the male students have higher levels of readiness for e-learning than the female students.

Anahtar Kelimeler

e-learning, tourism education, associate degree students.

Kaynakça

• Afifi, M.H.G. (2011). E‐Learning as an alternative strategy for tourism higher education in Egypt. Quality Assurance in Education. 19 (4), 357-374.
• Anohina, A. (2005). Analysis of the terminology used in the field of virtual learning. Educational Technology and Society. 8 (3), 91-102.
• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları. İstanbul: İDEAL Kültür Yayıncılık.
• Aslan, Ö. (2006). Ögrenmenin yeni yolu: E-Ögrenme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16(2), 121-32.
• Aydemir, M., Küçük, S. ve Karaman, S. (2012). Uzaktan eğitimde tablet bilgisayar kullanımına yönelik öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 1(4), 153-159.
• Azeiteiro, M.O, Nicolau, P.B., Caetano, F.J.P. & Caeıro, S. (2015). Education for sustainable development through e-learning in higher education: experiences from Portugal. Journal Of Cleaner Production, 106(1), 308–319.
• Başarmak, U. ve Mahiroğlu, A. (2015). Çevrimiçi öğrenme ortamında kullanılan karikatür animasyonuna ilişkin öğrenci görüşleri. International Journal of Eurasia Social Sciences. 6(19), 234-253.
• Braten, I. & Stromso, H.I. (2006). Epistemological beliefs, interest, and gender as predictors of Internet-based learning activities. Computers in Human Behavior 22, 1027–1042.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 32(32), 470-483.
• Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis . Hillsdale, NJ, Lawrence Eribaum Associates. Inc., Publishers.
• Döş, B. (2014). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı dersinde harmanlanmış öğrenme modelinin uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Dziuban, C., Hartman, J., Moskal, P., Sorg, S., & Vetruman, B. (2004). Three ALN modalities: an institutional perspective. Elements of Quality Online Education: Into The Mainstream (Pp. 127-148). Needham, MA: Sloan Consortium.
• Forman, D., Nyatanga, L. & Rich, T. (2002). E-learning and education diversity. Nurse Education Today, 22, 76-82.
• Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınları.
• Gelişli, Y. (2015). Uzaktan eğitimde öğretmen yetiştirme uygulamaları: tarihçe ve gelişim. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 4(3), 313-321.
• Guri-Rosenblit, S. (2005). Distance education and e-learning: not the same thing. Higher Education. 49, 467–493.
• İlhan, M. ve Çetin, B. (2013). Çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazır bulunuşluk ölçeğinin (ÇÖHBÖ) Türkçe Formunun Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama 3(2), 72-100.
• Islam, N.A.K.M. (2016). E-Learning system use and its outcomes: moderating role of perceived compatibility. Telematics and Informatics, 33(1), 48–55
• Kaymak, Z. D. ve Horzum, M. B. (2013). Çevrimiçi öğrenme öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyleri, algıladıkları yapı ve etkileşim arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri,13(3), 1783-1797.
• Kline, P. (1994). An Easy Guide To Factor Analysis:. New York: Routledge.
• Leh, A. (2002). Action research on hybrid courses and their online communities. Education Media International, 39(1), 31-38.
• Mayerová, S. H. ve Rosická, Z. (2015). E-Learning Pros And Cons: Active Learning Culture?. Procedia - Social And Behavioral Sciences, 191, 958 – 962.
• Olcay, A. & Döş, B. (2016). Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin İnternete Dayalı Uzaktan Eğitim Yöntemine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. Çankırı Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 727-750.
• Olcay, A., Yıldırım, İ., & Sürme, M. (2015). Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Staj Eğitimi Hakkında Görüşleri: Gaziantep İli Örneği. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 5(3), 324-334.
• Olcay, A., & Düzgün, M. (2015). Turizm eğitimi gören öğrencilerin meslek seçimlerinin kariyer çapaları ile uygunluğunun değerlendirilmesi. Kastamonu eğitim dergisi, 24(3), 1127-1148.
• Ono, H., & Zavodny, M. (2003). Gender and the internet. Social Science Quarterly, 84, 111–121
• Pillay, H. Irving, K. & Tones, M. (2007).Validation of the diagnostic tool for assessing tertiary students’ readiness for online learning. Higher Education Research Development, 26 (2), 217-234.
• Rosenberg, Marc J. (2001). E-Learning strategies for delivering knowledge in the digital age. , New York: McGraw-Hill Companies.
• Schumacher, P., and Morahan-Martin, J. (2001). Gender, internet and computer attitudes and experiences. Computers in Human Behavior, 17, 95–110.
• Tuna, A. ve Kaçar, A. (2005). İlköğretim matematik öğretmenliği programına başlayan öğrencilerin lise 2 matematik konularındaki hazır bulunuşluk düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 117-128.
• UNWTO, (2017). http://cf.cdn.unwto.org/sites/all/files/pdf/unwto_barom17_01_january_excerpt_.pdf 21.07.2017 tarihinde erişilmiştir.
• Yalman, M. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin bilgisayar destekli uzaktan eğitim sistemi (Moodle) memnuniyet düzeyleri. Turkish Studies International Periodical For The Languages. Literature and History of Turkish or Turkic 8(8), 1395-1406.
• Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yükseltürk, E. & Bulut, S. (2007). Predictors for student success in an online course. Educational Technology and Society, 10 (2), 71-83.
• Zengin, R. ve Can, T. (2010). Oluşturmacılık kuramı bağlamında çevrimiçi öğretim platformu Moddle’ın öğretmen yetiştirmede kullanımı. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 55-73.