Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Parents’ Relationships with Their Children with Respect to Some Variables

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 5, 1437 - 1446, 15.09.2018
https://doi.org/10.24106/kefdergi.1967

Öz

The purpose of this study is to examine the relationships between parents and their children attending preschool. The study was carried out based on the quantitative research methods. Within the scope of this research, comparisons were made by means of relational screening model. The sample group of the research consisted of parents of 202 children attending independent preschools at the central districts of the province of Antalya affiliated to the Ministry of National Education. The data on the parents of the children in the sample group were collected with the use of “Family Demography Fact Sheet” and “Child Parent Relationship Scale”. According to the research data, it was observed that the relationship between mothers and children did not vary by the age of the mothers, their employment status and the age and gender of the children.  However, the relationship between mothers and the children did vary by the educational level of the mother. Accordingly, the average scale points of the relationship between the secondary school graduate mothers and their children were higher compared to the relationship between mothers with associate degree, bachelor’s degree and master’s degree and their children. As for the relationship between fathers and children, it was found out that the relationship did not vary by the age of the fathers, their educational level and the age and gender of the children.

Kaynakça

  • Akgün, E. ve Yeşilyaprak, B. (2010). Çocuk ana baba ilişki ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 44-53.
  • Aral, N. ve Gürsoy, F. (2000). Boşanmış ve boşanmamış ebeveynlerin çocuklarının depresyon düzeyleri üzerine bir araştırma. Toplum ve Sosyal Hizmet, 1, 18-28.
  • Argun, Y. (1995). Anne-babaların çocuk yetiştirme tutumlarının ortaokul öğrencilerinin denetim odağı üzerine etkileri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Baldık, Ö. (2005). Aile tutumları ve çocuklar üzerindeki etkileri: ansiklopedik eğitim ve psikoloji rehberi. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (18.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Cugmas, Z. (2007). Child’s Attachment to his/her mother, father and kindergarten teacher. Early Child Development and Care, 177(4), 349-368.
  • Driscoll, K. ve Pianta, R. (2011). Mother’s and father’s perceptions of conflict and closeness in parent-child relationship during childhood. Journal of Early Childhood & Infant Psychology, 7, 1-24.
  • Eryavuz, A. (2006). Çocuklukta algılanan ebeveyn kabul veya reddinin yetişkinlik dönemi yakın ilişkileri üzerindeki etkileri (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Fincham, D. F.,Beach, S. R. H., Arias, I. ve Brody, G. (1998). Children’s attributions in the family: The children’s relationship attribution measure. Journal of Family Psychology, 12(4), 481-493.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (26.Baskı). Ankara: Nobel.
  • Laosa, L. M. (1982). School, occupation, culture and family: The impact of parental schooling on the parent-child relationship. Journal of Educational Psychology, 74(6), 791-827. Lopez Turley, N.R. (2003). Are children of young mothers disadvantaged because of their mother’s age or family background? Child Development, 74(2), 465-474.
  • Onur, B. (2009). Türk modernleşmesinde çocuk. Ankara: İmge Kitapevi.
  • Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: Pdrem Yayınları.
  • Öztürk, B. (2009). Bingöl örnekleminde geniş ve çekirdek aile yapılarında anne-çocuk ilişkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Russell, H. ve Thornton, M. (2009). Parental employment and child outcomes at 9 years. National Longitudinal Study of Children.
  • Rutter, M. (1979). Maternaldeprivation, 1972-1978: New findings, newconcepts, newapproaches. Child Development, 50(2), 283-305.
  • Pianta, R. C. (1992). Child-parent relationship scale. ABD: University Of Virginia.
  • Saygı, D. (2011). Ebeveyn-çocuk ilişkisi ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve anne-çocuk ilişkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (İstanbul örneklemi) (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Senemoğlu, N. (2011). Gelişim öğrenme ve öğretim (20. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Solmuş, T. (2010). Romantik ilişkiler, evlilik ve ana-baba- çocuk ilişkileri. Ankara: Nobel.
  • Şehirli, N. (2007). Çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Tuğcu, N. (2004). Sırça köşkün masalcısı-Kemalettin Tuğcu’nun yaşam öyküsü. İstanbul: Can Yayınları.
  • Zhang, X. ve Chen, H. (2010). Reciprocal influences between parents’ perceptions of mother-child and father-child relationship: A short term longitudinal study in Chinese Preschoolers. The Journal of Genetic Psychology, 171, 22-34.

Ebeveynlerin Çocukları ile İlişkilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 5, 1437 - 1446, 15.09.2018
https://doi.org/10.24106/kefdergi.1967

Öz

Bu araştırmanın amacı anaokuluna devam eden çocuğa sahip ebeveynlerin çocukları ile ilişkilerini incelemektir. Çalışma nicel araştırma tekniklerine bağlı kalınarak yürütülmüştür. Bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılarak karşılaştırmalar yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Antalya ili merkez ilçelerinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bağımsız anaokullarına devam eden 202 çocuğun ebeveynleri oluşturmuştur. Araştırma örnekleminde yer alan ebeveynlere ait veriler “Aile Demografik Bilgi Formu” ve “Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma verilerinden elde edilen sonuçlara göre; annelerin çocukları ile ilişkilerinin, annelerin yaşlarına, çalışma durumlarına, çocukların yaşlarına ve cinsiyetlerine göre farklılaşmadığı görülmüştür. Ancak, annelerin çocukları ile ilişkilerinin, annelerin eğitim durumlarına göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Buna göre; ortaokul mezunu annelerin çocuklarıyla olan ilişki puan ortalamalarının, ön lisans, lisans ve lisansüstü eğitim mezunu annelerin çocuklarıyla olan ilişki puan ortalamalarından daha yüksek olduğu görülmüştür. Babaların çocukları ile ilişkilerinin ise; babaların yaşlarına, eğitim durumlarına, çocukların yaşlarına ve cinsiyetlerine göre farklılaşmadığı tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Akgün, E. ve Yeşilyaprak, B. (2010). Çocuk ana baba ilişki ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 44-53.
  • Aral, N. ve Gürsoy, F. (2000). Boşanmış ve boşanmamış ebeveynlerin çocuklarının depresyon düzeyleri üzerine bir araştırma. Toplum ve Sosyal Hizmet, 1, 18-28.
  • Argun, Y. (1995). Anne-babaların çocuk yetiştirme tutumlarının ortaokul öğrencilerinin denetim odağı üzerine etkileri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Baldık, Ö. (2005). Aile tutumları ve çocuklar üzerindeki etkileri: ansiklopedik eğitim ve psikoloji rehberi. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (18.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Cugmas, Z. (2007). Child’s Attachment to his/her mother, father and kindergarten teacher. Early Child Development and Care, 177(4), 349-368.
  • Driscoll, K. ve Pianta, R. (2011). Mother’s and father’s perceptions of conflict and closeness in parent-child relationship during childhood. Journal of Early Childhood & Infant Psychology, 7, 1-24.
  • Eryavuz, A. (2006). Çocuklukta algılanan ebeveyn kabul veya reddinin yetişkinlik dönemi yakın ilişkileri üzerindeki etkileri (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Fincham, D. F.,Beach, S. R. H., Arias, I. ve Brody, G. (1998). Children’s attributions in the family: The children’s relationship attribution measure. Journal of Family Psychology, 12(4), 481-493.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (26.Baskı). Ankara: Nobel.
  • Laosa, L. M. (1982). School, occupation, culture and family: The impact of parental schooling on the parent-child relationship. Journal of Educational Psychology, 74(6), 791-827. Lopez Turley, N.R. (2003). Are children of young mothers disadvantaged because of their mother’s age or family background? Child Development, 74(2), 465-474.
  • Onur, B. (2009). Türk modernleşmesinde çocuk. Ankara: İmge Kitapevi.
  • Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: Pdrem Yayınları.
  • Öztürk, B. (2009). Bingöl örnekleminde geniş ve çekirdek aile yapılarında anne-çocuk ilişkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Russell, H. ve Thornton, M. (2009). Parental employment and child outcomes at 9 years. National Longitudinal Study of Children.
  • Rutter, M. (1979). Maternaldeprivation, 1972-1978: New findings, newconcepts, newapproaches. Child Development, 50(2), 283-305.
  • Pianta, R. C. (1992). Child-parent relationship scale. ABD: University Of Virginia.
  • Saygı, D. (2011). Ebeveyn-çocuk ilişkisi ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve anne-çocuk ilişkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (İstanbul örneklemi) (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Senemoğlu, N. (2011). Gelişim öğrenme ve öğretim (20. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Solmuş, T. (2010). Romantik ilişkiler, evlilik ve ana-baba- çocuk ilişkileri. Ankara: Nobel.
  • Şehirli, N. (2007). Çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Tuğcu, N. (2004). Sırça köşkün masalcısı-Kemalettin Tuğcu’nun yaşam öyküsü. İstanbul: Can Yayınları.
  • Zhang, X. ve Chen, H. (2010). Reciprocal influences between parents’ perceptions of mother-child and father-child relationship: A short term longitudinal study in Chinese Preschoolers. The Journal of Genetic Psychology, 171, 22-34.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Emine Ela Kök

Fatma Ünal

Yayımlanma Tarihi 15 Eylül 2018
Kabul Tarihi 6 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 26 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Kök, E. E., & Ünal, F. (2018). Ebeveynlerin Çocukları ile İlişkilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kastamonu Education Journal, 26(5), 1437-1446. https://doi.org/10.24106/kefdergi.1967

10037