An Analysis on Sustainable Development Approach of Ecology-Themed Expos: Milan and Antalya Expo

Yıl 2023, , 1962 - 1982, 15.09.2023

Simge Hür , Emel Birer

https://doi.org/10.35674/kent.1293651

Öz

Expos are common urban platforms that are considered globally important due to their search for answers to problems of the cities in the World. The ecology theme, which is the theme of the expos due to increasing environmental problems in recent years, brought the sustainability of these activity spaces to agenda. In 20th century expos, it is seen that the interaction of these architectural structures with the city, which was built for the expo, continued after expo and was inherited. The aim of this article is to create a theoretical conceptual basis within the framework of the analysis and design of certain criteria in the design of exhibition with a sustainable perspective. The article is based on the hypothesis that architecture should also be sustainable for eco-exhibitions. As a method, the thematic, spatial and social approaches of two different expos organized in Turkey and abroad, whose common themes are ecology, were compared on sustainable development approach by making content analysis. Findings from Milan Expo and Antalya Expo descriptive case studies are expected to guide urban designs on similar topics. It has been concluded that the expos will be more sustainable if the architectural design overlaps with the ultimate life, leaves the city with not waste but symbolic structures, protecting the natural environment, realizing the efforts to increase greenness, and contributing to the design of the city in accordance with future projection.

Anahtar Kelimeler

Expo, Ecology, Antalya Expo, Milano Expo, Sustainable Development

Ekoloji Temalı Expoların Sürdürülebillir Kalkınma Anlayışı Üzerine Bir İnceleme: Milano ve Antalya Expo

Öz

Expolar, dünyanın tüm ülkelerini ilgilendiren sorunlara yanıt aramaları sebebiyle küresel ölçekte önemli sayılan ortak kentsel platformlardır. Son yıllarda giderek artan çevre problemleri sebebiyle expolara tema olan ekoloji konusu, sergi ve etkinlik mekanlarının da sürdürülebilir mekanlar olmasını gündeme getirmiştir. 20.yüzyıl expolarında inşa edilen bu mekânların kentle ve ziyaretçiyle etkileşiminin expo sonrasında da devam ettiği ve kente miras kaldığı görülmektedir. Bu makalenin amacı; expoların sürdürülebilir bir bakış açısıyla tasarlanmasında belli kriterlerin oluşturulması ve yapılacak analizler çerçevesinde teorik bir kavramsal altlık oluşturularak söz konusu kentsel alanların planlanmasının önemini vurgulamaktır. Makale “ekoloji temelli expoların mimari yaklaşımı sürdürülebilir olmalıdır” hipotezine dayanmaktadır. Yöntem olarak ortak temaları ekoloji olan yurt içinde ve yurt dışında düzenlenen iki farklı exponun sürdürülebilir kalkınmaya dayalı tematik, mekânsal ve sosyal yaklaşımları içerik analizi yapılarak karşılaştırılmıştır. Milano Expo ve Antalya Expo örnek çalışma alanlarının betimsel analizlerinden elde edilen bulguların, benzer konularda yürütülecek kentsel mekân tasarımları için yol gösterici olması beklenmektedir. Sürdürülebilir expo tasarımlarının, mimari tasarımın nihai yaşamla örtüşmesi, kente atık değil simge yapılar bırakması, doğal çevrenin korunması, yeşilin arttırılma çabalarının gerçekleştirilmesi, kentin gelecek projeksiyonuna uygun bir biçimde tasarlanmasına katkıda bulunması ile sağlanacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Expo, Ekoloji, Antalya Expo, Milano Expo, Sürdürülebilir Kalkınma

Kaynakça

• Auge, M. (1997). Yer-Olmayanlar (çev: Turhan Ilgaz). İstanbul: Kesit Yayıncılık.
• Akarpınar, R. B. (2004). “Tarım Toplumundan Sanayi Toplumuna Geçişte Panayıt-Serg-Fuar-Festivalin Durumu ve Türkiye Örneği”, Milli Folklor Dergisi, Sayı 64, 27-28.
• Akyıldız, N. A. (2020). “Kentleşme ve Kentsel Gelişim Bağlamında Açık Kamusal Alanların Sürdürülebilir Kentler Açısından Değeri”, Milli Folklor Dergisi, Sayı 125, 188-201.
• Altun, Akyol, T. D. (2007). Dönüştürücü Bir Güç Olarak Expolar: İzmir’in Expo 2015 Adaylığı Yolunda Dünya Fuarlarına Bir Bakış, Ege Mimarlık, 2007/2-61, 6-13.
• Artı Mimarlık (2016). Masterplan Expo 2016 Antalya, Antalya: 51, 54-95.
• Artun, A. (2006). Sanat Müzeleri 1: Müze ve Modernlik, İstanbul: İletişim Yayınları, 206.
• Arü, K. A. (1970). “Expo 64-65 Newyork, Expo 67 Montreal, Expo 70 Osaka'nın Dünyanın Geleceği için Düşündürdükleri”, Mimarlık Dergisi, Sayı 10, 32-35.
• Basa, İ. (2015). “Kentsel Hafızanın Sürdürülebilirliği: Bir Mimarlık Stüdyo Deneyimi”, STD, Haziran, 27-42.
• Batuhan, T. (2020). “Antalya’nın Expo 2016 Tecrübesi ve Organizasyon Mirasının Değerlendirilmesi”, Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), Ekim 2020, 281-298.
• Berber, A. (2016). İşletmecilik Tarihi Bağlamında İlk Dünya Fuarı (Londra, 1851), İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 45 Özel Sayı, 174-181.
• BIE-Paris (2017). Bureau International des Expositions, Paris.
• Cooper C., Fletcher J., Gilbert D. and Wanhill S. (1993). Tourism: Principles and Practice, London: Pitman.
• Çimen, B. (2000). “EXPO 2000 Hannover Fuarı”, Ege Mimarlık, 2000/ 3, 67-68.
• Çelik, F., Aslantaş, F. (2018). “Gelecek Nesiller İçin Yeşil Bir Dünya: Expo 2016 Antalya”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 56, Nisan, 1056-1071.
• De Certeau, M. (1984). The Practice of Everyday Life, University of California Press:Berkeley.
• Ergün, T. ve Çobanoğlu, N., (2012). “Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre Etiği”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:3, Sayı:1, 101.
• Ergüney. Y.D& K.P, Nuran, (2015). “Ondokuzuncu Yüzyıl Dünya Fuarlarında Osmanlı Temsiliyeti”, Megaron, Sayı 10(2), 224.
• Expo 2016 Antalya (2016). Final Report, 12-13-87.
• Expo 2015 Milano (2015). Official Report 2015, 86-199-325.
• Expo 2015 Milano (2015). Sustainability Report 2014, 10-30-31-32.
• Findling. J. E. (1990). Historical Dictionary of World’s Fairs and Expositions 1851-1988. New York: Greenwood Press, 12-28.
• Fisunoğlu. H. Mahir (1996). Sustainable Development and a Need For New National Accaunting System, NAT0&CCMS: Pilot Study, 118.
• Haris. J.M., (2000). Basic Principles Of Sustainable Development, Global Development And Environment Institute, Working Paper, 5-6.
• Hart, M. (1999). The Guide to Sustainable Community Indicators (2. Baskı), North Andover: Hart Environmental Data.
• Heller, A. (1999). World’s Fairs and the End of Progress: An Insider’s View, California: Worlds Fair Publisher.
• Herzog & De Meuron Architects (2009). Expo 2015 Conceptual Masterplan, Proyecto, Milano, 138.
• Hoepli. M. M. (2015). Milano Expo 2015 For Dummies, (Trans: Leslie Thomas), Torino: Promedia, 117-118.
• Kompil, İ. E., Kompil, M. (2013). “Expo’92 Organizasyonunun Sevilla Kentine Kazandırdıkları”, ODA Eylül 2012, Sayı 4, 32-37.
• IULA-EMME. (1997). Yerel Gündem 21: Türkiye’de Yerel Gündem 21’lerin Teşviki ve Geliştirilmesi Projesi, İstanbul, Kasım, 1.
• Larre. D. (1986). Çevre Yönetimi Konulu Dünya Sanayi Konferansı’nın Sonuçları ve Tavsiye Kararları, Sanayi ve Çevre Konferansı, TÇSV, Ankara, 26-29.
• Loscertales, V. G. (2018). Preface. Bureau International des Expositions (BIE) Bulletin.
• Madran. B. (2000). “19. Yüzyılda Evrensel Sergiler”, Yapı (225), 56-66.
• Martini, M. (2015). Sustainability in the heart of Milan Expo 2015, Erişim Adresi: http://www.futuresdiamond.com/casi2020/blog/posts/sustainability-in-the-heart-of-milan-expo-2015/ Erişim Tarihi: 20.12.2021
• Marx. K., (2011). Kapital Cilt 1: Kapitalist Üretimin Eleştirel Bir Tahlili, Çev (Alaattin Bilgi), Eriş Yayınları, 646-648.
• McDonald, S. Malys, Naglis and M. Vida. (2009). “Urban Planning for Sustainable Communitites: A Case Study, Technological and Economic Development of Economy”, Baltic Journal on Sustainability, 15 (1), 49-59.
• National Research Council. (1999). Our Common Journey: A Transition Toward Sustainability, USA: National Academy Press. 10-11.
• Onbay, E. (2020). “21. Yüzyıl Dünya Fuarlarında (Expo) Türkiye’nin Mimari Temsili”, Aurum Mühendislik ve Mimarlık Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 135-152.
• Özkelle, D. (2006). Expoların Gelişim Süreci ve Kentle Etkileşimleri; İzmir Expo 2015 Örneğinde Bir İnceleme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Polat, M. (2019). “Expo ve Türkiye”, Ulusal İşletme, Ekonomi ve Yönetim Perspektifleri Dergisi, Yıl 4, Cilt 3, Sayı 1, 28-39.
• Salingaros, N. (1998). “Theory of Urban Web”, Journal of Urban Design, 3 (1).
• Sev, A. (2009). Sürdürülebilir Mimarlık, (1. Baskı). Basım Yeri: Yem Yayın.
• Stren, R. and Polese, M. (2000). The Social Sustainability of Cities: Diversity and The Management of Change, Toronto: University Press.
• Tekeli. İ. (1996). Habitat II Konferansı Yazıları, T.C. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, Ankara, s.26.
• Tachouali. D. (2016). Developing Strategies to Avoid Post-Expo Slump for Sustainable Urban Planning in Dubai, MSc Thesis, The British University in Dubai, s.16.
• The International Association of Horticultural Producers (AIPH), (www.aiph.org Erişim Tarihi: 15.05.2019)
• TDK, (2019). https://sozluk.gov.tr
• Wiersum. Freerk, K. (1995). “200 Years of Sustainability in Forestry: Lessons from History”, Environmental Management, 19(3), s.321-329.