Bibliometric Analysis of International Studies Combining Urban Open Green Space Planning With Participation Perspectives

Yıl 2024, , 1060 - 1085, 16.05.2024

Eda Kaya , Osman Uzun

https://doi.org/10.35674/kent.1366223

Öz

Urban green spaces have grown in significance, especially post-pandemic. The term "urban open and green space" is established in academic literature. Planning sustainable green spaces contributes to environmental protection and limits harm to ecosystems. The pursuit of valuable insights from data has surged. Visualization, endorsed by scholars, is gaining attention across disciplines. Visualizing intricate relationships from bibliometric studies is vital in data mining. Bibliometric analysis is now widespread in academia, involving thorough scrutiny of scientific publications, authors, theses/articles, sources, and years of publication.
This study aims to conduct a bibliometric analysis of studies that converge the concepts of "urban open green space planning" and "participation" in international literature. Records from the Web of Science (WOS) database between 2010 and 2022, meticulously examined with title, abstract, and keyword restrictions, have been summarized. The content of these studies, along with publication years, authors, subject categories, institutional affiliations, geographical origins, keywords, and references, has been extensively examined for evaluation purposes.
Data from the Web of Science (WOS) were analyzed using VOSviewer to study "collaborative authorship" and "co-occurrence." The results show that the most extensive research in urban open green space planning with participation was published in 2020-2021 (15 articles). The "Elsevier" journal had the highest number of publications (34 studies). Noteworthy countries in this field are Australia and China, while Turkey ranks 9th with 7 studies. These bibliographic findings help assess the evolution of international literature on urban open green space planning with participation and guide future research.
Keywords: Urban open green spaces, Participation, Web of Science, VOSviewer

Anahtar Kelimeler

Urban open and green spaces, Participation, Web of Science, VOSviewer

Kentsel Açık ve Yeşil Alan Planlaması ve Katılımcılık Görüşlerini Birlikte Kullanan Uluslararası Çalışmaların Bibliyometrik Analizi

Öz

ÖZET

Kentsel açık yeşil alanlar, özellikle pandeminin ardından daha fazla önem kazanmıştır. İngilizce karşılığı "urban open and green space" literatürde yer bulmaktadır. Sürdürülebilir açık yeşil alanların planlaması, çevresel koruma önlemlerinin benimsenmesi, doğal ekosistemlerin tahrip edilmesinin minimum seviyeye indirilmesine katkı sağlamaktadır. Günümüzde verilerden anlamlı bilgilerin çıkarılması konusundaki çaba hızla artmaktadır. Bu süreçte, büyük veriden anlamlı bilgiler elde etmek için araştırmacıların özellikle vurguladığı yöntem olan görselleştirme, son zamanlarda büyük ilgi görerek çeşitli alanlarda yaygınlaşmaya başlamıştır. Bibliyometri analizi çalışmalarının sonucunda ortaya çıkan karmaşık ilişkilerin görselleştirilmesi, bu görselleştirme yaklaşımlarının araştırılıp incelenmesiyle, veri madenciliği alanında giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Son yıllarda, akademik araştırmalarda bibliyometrik analiz yöntemi yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yöntem, bilimsel yayınlar, yazarlar, tezler/makalelerin sayısı, yayın yerleri, yılları gibi temel ölçütleri inceleyerek ayrıntılı bir inceleme-değerlendirme sürecini içermektedir. Bu çalışma, uluslararası literatürde "kentsel açık yeşil alan planlaması" ve "katılımcılık" kavramlarının birleştiği çalışmaların bibliyometrik analizini gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır. 5 Ekim 2022 tarihinde Web of Science (WOS) veri tabanında yer alan 2010-2022 yıllarındaki kayıtlar titizlikle incelenerek başlık, özet, anahtar kelimeler sınırlamalarıyla özetlenmiştir. Bu çalışmaların içeriği, yayın yılı, yazarlar, konu kategorileri, kurumsal bağlantılar, coğrafi kökenler, anahtar terimler, referanslar gibi unsurlar geniş bir değerlendirme amacıyla incelenmiştir.
Web of Science (WOS) veri tabanından alınan veriler, VOSviewer programına aktarılarak elde edilen verilerle ‘‘ortak yazarlık’’ ve ‘‘birlikte bulunma’’ analizleri gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen analiz sonuçlarında, kentsel açık yeşil alan planlamasında katılımcılık konularında en yoğun çalışmaların 2020-2021 yıllarında (15 makale) yayınlandığı, en fazla (34 çalışma) yayın olan kaynağın ‘‘Elsevier’’ dergisi olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, öne çıkan ülkeler Avustralya, Çin iken, Türkiye’nin 7 çalışmayla 9. sırada bulunduğu görülmektedir. Yapılan bibliyografik analiz sonuçları, kentsel açık yeşil alan planlamasında katılımcılık konularında uluslararası literatürün nasıl geliştiğini değerlendirmek için kullanılarak gelecekte yapılacak çalışmalara ışık tutma amacını taşımaktadır.
Anahtar Kelimeler: Kentsel açık yeşil alanlar, Katılımcılık, Web of Science, VOSviewer

Anahtar Kelimeler

Kentsel açık ve yeşil alanlar, Katılımcılık, Web of Science, VOSviewer

Etik Beyan

Bu çalışma için etik kurul iznine gerek yoktur.

Destekleyen Kurum

Yoktur

Teşekkür

yoktur

Kaynakça

• Akıncı, G. (1981). Kentiçi Açık ve Yeşil Alan Standartları Denemesi. Ders Notları. Ankara Üniversitesi.
• Aall, C. (2000). “Municipal Environmental Policy in Norway: From ‘mainstream’ policy to ‘real’ Agenda 21”, Local Environment, Nov. 2000, Vol. 5, Issue 4, p. 451, s.458-460.
• Bell, S. (2010). Forest Recreation and Nature Tourism. COST Action E33 (FORREC), European Forum on Urban Forestry, Hameenlinna, Finland, June 2008. Urban Forestry & Urban Greening, 9(2), 69-112.
• Benedict, M. A., McMahon, E.T. (2006). Green infrastructure, Washington: Island Press.
• Berdejo‐Espinola, V., Suárez‐Castro, A. F., Amano, T., Fielding, K. S., Oh, R. R. Y., Fuller, R. A. (2021). Urban green space use during a time of stress: A case study during the COVID‐19 pandemic in Brisbane, Australia. People and Nature, 3(3), 597-609.
• BfN (Federal Agencyfor Nature Conservation), (2017). Urban GreenInfrastructure, A Foundation of AttractiveandSustainableCities. Pointersformunicipalpractice. Berlin City of Melbourne, 2020. ExploreMelbourne's Urban Forest. Available at: http://melbourneurbanforestvisual.com.au/ [erişim: 28.11.2023].
• Brodıe, E., Cowlıng, E., Nıssen, N., Paine AE., Jochum V., Warburton, D. (2009). Understanding Participation: A literature review, London, Involve, Institute for Volunteering Research, and NCVO.
• Cartwright, K. S., Mitten, D. (2017). Examining the influence of outdoor recreation, employment, and demographic variables on the human-nature relationship. Journal of Sustainability Education, 12, 1-20.
• Cheisure, A. (2004). The Role of Urban Parks for The Sustainable City, Landscape and Urban Planning, 68: 129-138.
• Coutts C, Hahn M. (2015) Green Infrastructure, Ecosystem Services, and Human Health, International Journal of Environmental Research Public Health 12, 9768-9798; doi:10.3390/ijerph120809768
• Çıvak, B., Oktay, E. (2021). Boş Zaman ve Rekreasyon Konulu Lisansüstü Tezlerde Araştırma Paradigması Eğilimi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(3), 2186- 2202.
• Donthu, N., Kumar, S., Mukherjee, D., Pandey, N., Lim, W. M. (2021). How to conduct a bibliometric analysis: An overview and guidelines. Journal of Business Research, 133(20), 285-296.
• DPT; Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007). Kamuda İyi Yönetişim Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara, 2007.
• Dwyer, J.F., McPherson, E.G., Schroeder, H.W., Rowntree, R.A. (1992). Assessing the benets and costs of the urban forest. Journal of Arboriculture, 18(5)
• Ellegaard, O., Wallin, J. A. (2015). ‘‘The Bibliometric Analysis of Scholarly Groduction: How great is the Impact?”, Scientometrics, 105(3), 1809-1831.
• European Union, (2023). Green Paper on Urban Environment. https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/0e4b169c-91b8- 4de0-9fed-ead286a4efb7/language-en. [erişim: 18.10.2023].
• Friedman, Y., Lee, T. (2017). Cities taking action. http://100resilientcities.org/ wpcontent/uploads/2017/07/ WEB_170720_Summit-report_100rc-1.pdf. [erişim: 24.10.2023].
• Kaplan, R., Kaplan, S. (1989). The Experience of Nature: A Psychological Perspective. Cambridge University Press.
• Keleş, R., Erbay, Y. ve Görmez, K. (2020). Yerel Temsil ve Katılım. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Kıtchen, T., Whıtney, D. (1997). Local Authority/Academic Collaboration and Local Agenda 21 Policy Processes, Journal of Environmental Planning&Management, Sept. 1997, Vol. 40, Issue 5, p. 465, s.648-672.
• Leridon, H. (2020). World population outlook: Explosion or implosion? [Population mondiale Vers une explosion ou une implosion?]. Population & Societies, 573(1), 1-4.
• Lynch, K. (1960). The Image of the City. Cambridge, MA: MIT Press.
• London Mayor (2021).The London Plan, The Spatial Development Strategy For Greater London, https://www.london.gov.uk/sites/default/files/the_london_plan_2021. pdf [erişim: 25.04.2023].
• McBurney, M. K., Novak, P. L. (2002). What is bibliometrics and why should you care. In Proceedings. IEEE international professional communication conference (pp. 108-114). IEEE
• Morris, S., DeYong, C., Wu, Z., Salman, S. Yemenu, D. (2002). DIVA: A Visualization System for Exploring Document Databases for Technology Forecasting. Computers and Industrial Engineering, 43(4), 841-862.
• OECD, (2001) Citizens as Partners OECD Handbook: Information, Consultation and Public Participation. Ortaklarımız Olarak Vatandaşlar OECD Rehberi: Bilgi, Danışma ve Kamu Katılımı, https://www.internationalbudget.org/wp-content/uploads/Citizens-as-Partners-OECD-Handbook.pdf. [erişim: 25.01.2023].
• Olive, R., Wheaton, B. (2021). Understanding blue spaces: Sport, bodies, wellbeing, and the sea. Journal of Sport and Social Issues, 45(1), 3-19.
• Özbilen, A., 1991. Kentiçi Açık Alanlar ve Dağılımı, Tarihi Eserler ve Gelişen Yeni Yapılaşma. K.T.Ü. Orman Fakültesi, Genel Yayın No:155, F.Y.N: 17, Trabzon, 1991.
• Pektaş, E.K, Akın, F. (2010). Avrupa Kentsel Şartları Perspektifinde Bir Kentli Hakkı Olarak ‘‘Katılım Hakkı’’ Ve Türkiye. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, c. XII, s.II, 2010, ss. 30-36.
• Petters, K., Elands, B., Buijs, A. (2009). Social interactions in urban parks: Stimulating social cohesion. Urban Forestry&Urban Greening Volume 9, Issue 2, Pages 93-100.
• Rakhshandehroo, M., Yusof, M., (2014). Establishing new urban green spaces classification for Malaysian cities. İçinde IFLA Asia Pacific Congress (pp. 1–13). Kuching.
• Reuters, T. (2017). ‘‘Bilgi Ağı- Gerçek Gerçekler- IP ve Bilim- Thomson Reuters’’. 2017-02-24 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2017. https://en.wikipedia.org/wiki/Web_of_Science#cite_note-Web_of_Science-2014-12 ‘‘Genel Bakış- Web of Science’’ (Tanıtım dilinden derlenen kapsama genel bakış.).
• Thomson Reuters. 2010. 2010-06-23 alındı. https://en.wikipedia.org/wiki/Web_of_Science#cite_note-Web_of_Science-2014-12
• Saadi, D., Schnell, I., Tirosh, E., Basagaña, X., Agay-Shay, K. (2020). There’s no place like home? The psychological, physiological, and cognitive effects of short visits to outdoor urban environments compared to staying in the indoor home environment, a field experiment on women from two ethnic groups. Environmental research, 187(20), 109.
• Salmón, C., Camacho, O., Caldelas R. (2014). The Identification and Classification of Green Areas for Urban Planning Using Multispectral Images at Baja California, Mexico, Facultyof Architecture and Design, Universidad Autónoma De Baja California, México Division of Science and Arts for Design, Universidad Autónoma Metropolitana, México WIT Transactions on Ecology and The Environment, Vol 191, www.witpress.com, ISSN.
• Sengupta, I. N. (1992). Bibliometrics, Informetrics, Scientometrics and Librametrics: An Overview. Libri, 42(2), 75-98.
• Smith, N., Georgiou, M., King, A. C., Tieges, Z., Webb, S., Chastin, S. (2021). Urban Blue Spaces and Human Health: A Systematic Review and Meta-Analysis of Quantitative Studies. Cities 119(20), 1-12.
• Stevens, R.E. (1953). “Characteristics of Subject Literatures”, Chicago: American College and Research Library Monography Series 7.
• Şenik, B., Uzun, O. (2020). Kentsel Açık Ve Yeşil Alan Planlamasında “Karakter/Yoğunluk/Standart/Yönetsel Yapı” Yaklaşımı. İstanbul Senin İstanbul Yeşil Alanlar Çalıştayı. ss.170-186.
• Tranfield, D., Denyer, D., Smart, P. (2003). Towards a methodology for developing evidence‐informed management knowledge by means of systematic review. British journal of management, 14(3), 207-222.
• Uzun, O. (2020). Açık ve Yeşil Alan Sistem Planlamasının Yasal ve Yönetsel Yapı Açısından Değerlendirilmesi. İstanbul Senin İstanbul Yeşil Alanlar Çalıştayı. ss. 26-307-319:
• Ünlü T. (2018). “DeğişKent” Değişen Kent, Mekân ve BiçimTürkiye Kentsel Morfoloji Araştırma Ağı II. Kentsel Morfoloji Sempozyumu. ISBN: 978-605-80820-1-4
• Yersüren, S., Özel, Ç. H. (2020). Boş zaman ve rekreasyon konulu tezler üzerine bibliyometrik bir çalışma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2), 1139-1159.
• Yener, Z., Arapkirlioğlu, K. (1996). Avrupa Kentsel Şartı. İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara.
• Zahedi, S., Karimi, K. (2018). Citizen Engagement in Urban Green Space Planning: A Case Study of Tehran, Iran. Cities, 76, 103-113.