The Post Occupancy Evaluation, Filyos Coast Park Example

Yıl 2021, , 20 - 28, 15.04.2021

Sima Pouya , Buğrahan Topaloğlu

https://doi.org/10.35674/kent.794620

Öz

It has been explained by many researchers that today's urban parks contribute to the physical and mental recovery of people.While planning these areas, it passes through the design, application and useing stages respectively. However, while the design and implementation stages of these areas are emphasized a lot; usage and post occupancy evaluation stages are ignored. Users play an important role in the usage phase. In fact, there are no users (children, elderly, young people, etc.) as the most time-consuming in the planning stages, creates a major shortcoming. The Post Occupancy Evaluation (POE) is a method created for the design and implementation process of the area with considering the thoughts and requests of its users. This study was carried out in Filyos Beach Park in Zonguldak to evaluate user satisfaction and to find and eliminate the park's deficiencies in terms of usage. In the study area, observation and survey work was carried out using the method of POE. The suggestions brought according to the results of the study; the evaluation of especially public transportation vehicles, reproduction of usage variety and placing information signs where necessary.

Anahtar Kelimeler

Urban areas, Open green areas, User, Post-Use Evaluation, Landscape design

Kullanım Sonrası Değerlendirme Metodu, Filyos Sahil Parkı Örneği

Öz

Günümüzdeki kentsel parkların insanların fiziksel ve ruhsal iyileşmelerine katkı sağladığı birçok araştırmacı tarafından açıklanmıştır. Bu alanlar planlanırken sırasıyla tasarım, uygulama, ve kullanım aşamaların yapılması gerekmektedir. Ancak bu alanların tasarım ve uygulama aşamaları üzerinde çok durulurken; kullanım ve kullanım sonrası değerlendirme aşamaları genellikle ihmal edilmektedir. Bu da alanda asıl önemli olan kullanıcı ihtiyaçlarının geri planda kalmasına sebep olmaktadır. Aslında mekanda en çok zaman geçiren kullanıcıların (çocuklar, yaşlılar, gençler vb.) planlama aşamalarında olmamaları büyük bir eksiklik yaratmaktadır. Kullanım Sonrası Değerlendirme Yöntemi (KSD), kullanıcılarının düşüncelerini ve isteklerini de göz önüne alınarak alanın tasarım ve uygulama sürecinin yapılması için oluşturulmuş bir yöntemdir. Bu çalışma Zonguldak’ta bulunan Filyos Sahil Parkı’nda kullanıcı memnuniyetinin değerlendirilmesi ve kullanım açısından parkın eksiklerinin bulunması ve giderilmesi amacı ile yapılmıştır. Çalışma alanında KSD metodu kullanılarak gözlem tekniği ve anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre getirilen öneriler; alana özellikle toplu ulaşım araçların değerlendirilmesi, kullanım çeşitliğinin çoğaltılması ve gereken yerlerde bilgilendirme tabelaları yerleştirilmesi olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kullanım Sonrası Değerlendirme, Açık Yeşil Alanlar, Peyzaj Tasarımı, kentsel alanlar, kullanıcı

Kaynakça

• Akad, S. (2007), Kentsel Açık Alanlarda Kullanım Sonrası Değerlendirme: İzmir Sahil Bantları Örneği Üzerine Ampirik Bir Çalışma, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Erikci Çelik, S. N., Ve Zorer Gedik, G. (2019). “Yapı Kabuğu Performansının Yenilikçi Bir Tasarım Kapsamında Değerlendirilmesi: Yüzeyden Isıtma Soğutma Sistemli Modüler Hibrid Duvar Örneği-İstanbul”. Megaron, 14(4).
• Evrim, T., (2010), Kullanım Sonrası Değerlendirme (KSD) Yönteminin YTÜ Kimya ve Metalurji Fakültesi Binası Örneğinde İncelenmesi, YTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Karagenç, O., (2002). Toplu Konut Alanlarında Simgesel Performansa Yönelik Kullanım Sonrası Değerlendirme Modeli, Doktora Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kılıç, A. (2001). Kentsel açık alanların kullanıcılar tarafından değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Kuyucu, F. ve Vatan, M. (2017). “Kullanım sonrası değerlendirme yöntemi: Gaziantep Hasan Kalyoncu Üniversitesi Öğrenci Yurtları Örneği”. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 41-61.
• McKenzie, T. L., Cohen, D. A., Sehgal, A., Williamson, S., ve Golinelli, D., (2006). “System For Observing Play And Leisure Activity In Communities (SOPARC): Reliability And Feasibility Measures”, Journal of Physical Activity and Health, 3(1), 208-222.
• Onat, E., ve Dinç, P., (1998). “Tasarlanmış Çevrelerin Kullanım Süreçlerinde Değerlendirilmesi”, Yapı Dergisi, İstanbul, 201.
• Öztürk, B. Y., Ve Yazgan, M. E. (2004). Kentsel Açık ve Yeşil Alan Sistemi Oluşturulması: Kayseri Kent Bütünü Örneği, Doktora Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Preiser, W. F., White, E., ve Rabinowitz, H. (2015). Post-Occupancy Evaluation (Routledge Revivals). Routledge. Presier, W. and Vischer, C. (2005). Assessing Building Performance, Fist Edition, Elsevier, Oxford.
• Pouya, S, Demirel, Ö. ve Demir, S. (2017). Davranış Haritalama. Peyzaj Mimarlığı 6. Kongresi Bildiri kitabı II. cilt, TMMOB Peyzaj Mimarları Odası, 423-437.
• Pouya, S. ve Demirel, Ö. (2018). “Positive health effects of the natural environment on children with disability”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 21(5), 786-799.
• Pouya, S. ve Demirel, Ö. (2019). “Development planning approach for children with orthopaedic disabilities; example of Eymir Lake (Ankara)”. FORESTIST, 69(1), 11-21.
• Uzgören G. ve Erdönmez, M. E. (2017). “Kamusal Açık Alanlarda Mekan Kalitesi ve Kentsel Mekan Aktiviteleri İlişkisi Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme”, Megaron, 12 (1), 41-56.
• Zimring, C. M. ve Reizenstein, J. E. (1980). “Post-occupancy evaluation: An overview”. Environment and behavior, 12(4), 429-450.
• URL 1. https://gecemanya.com/zonguldak(Erişim Tarihi: 08.11.2019).
• URL 2. https://www.filyos.bel.tr/ (Erişim Tarihi: 08.11.2019).