Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilimlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Çankırı Örneği

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 3, 417 - 430, 15.09.2020
https://doi.org/10.35674/kent.734045

Öz

Kentlerde rekreasyon alanları, halkın psikolojik, fiziksel ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanmasının yanı sıra betonlaşmış kent ortamında doğa ile ilişkisinin yeniden kurulmasında önemli işlevlere sahiptir. Bu araştırmada, Çankırı Karatekin Üniversitesi’nde öğrenim gören öğrencilerin bazı demografik özellikleri ile Çankırı kent genelindeki rekreasyon alanlarının kullanım özellikleri analiz edilmiştir. Bu kapsamda, üniversitede öğrenimine devam eden 96 öğrenci üzerinde anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Elde edilen değişkenlerin analizinde tanımlayıcı istatistik ve frekans tabloları kullanılmış, değişkenler arasındaki ilişkilerin tespitinde ise Spearman Korelasyon Analizi ve Ki Kare Testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; düşük gelirli öğrencilerin yüksek gelirli öğrencilere oranla, alana ulaşılabilirlik ve aktiviteye ayrılan süre bakımından rekreasyonel aktivitelere katılmakta zorluk çektiği, buna karşın, yüksek gelirli öğrencilerin rekreasyon alanlarına karşı seçici davrandığı tespit edilmiştir. Sonuçlar genel olarak; öğrencilerin rekreasyon alanlarını (%52) ve bu alanlara ulaşılabilirliği yeterli düzeyde (%76) bulmamalarına rağmen, rekreasyon alanlarının gereksinimlerini karşıladığını ve alanlardan orta düzeyde (%50) memnun kaldıklarını ortaya

Teşekkür

Bu çalışmada emeği bulunan Çankırı Karatekin Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü lisans öğrencilerinden Abdullah Sefa ÇELİK, Ayşe ÖZDEMİR, Emre BAL, Enes ÇEKER, Miyase Nur ERCİYES, Özge GÜNDOĞDU ve Yeşim KARAKAYA’ya katkılarından dolayı teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Anonim, (2010). Çankırı İl Çevre Durum Raporu. T.C. Çankırı Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 279 s., Çankırı.
  • Aşıkkutlu, H. S. (2008). Rekreasyonel Motivasyon ve Kısıtlayıcılar; Ankara Göksu Parkı ve Harikalar Diyarı Parkı Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 134 s. Düzce.
  • Bell, S. (1997). Design for Outdoor Recreation. Spon Press First Edition Book, Taylor & Francis Group. ISBN 0-203-37491-6. London, UK.
  • Bilgili, B. C. (2013). Çankırı kenti kamusal yeşil alanlarının yeterliliğinin ulaşılabilirlik yönünden değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(2), 21-25.
  • Bryant, J. A., Banta, T. W., & Bradley, J. L. (1995). Assessment provides insight into the impact and effectiveness of campus recreation programs. NASPA journal, 32(2), 153-160.
  • Çakci, I., & Çelem, H. (2009). Kent parklarında görsel peyzaj algısının değerlendirilmesi. Tarım Bilimleri Dergisi, 15(1), 88-95.
  • Çoruh, Y., & Karaküçük, S. (2014). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet değişkenine göre rekreasyonel eğilimleri ve rekreasyonel etkinliklere katılımına engel olan faktörler. International Journal of Sport Culture and Science, 2 (Special Issue 1), 854-862. ISSN: 2148-1148, Doi : 10.14486/IJSCS159.
  • Ekal, S. K. (2009). Büyük Antakya Parkı'nın Rekreasyonel Talep Özelliklerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı. 108 s. İstanbul.
  • Gold, S. M. (1980). Recretion Planning and Desing. McGraw-Hill Book Comp., Newyork.
  • Jim, C. Y., & Chen, W. Y. (2006). Recreation–amenity use and contingent valuation of urban greenspaces in Guangzhou, China. Landscape and urban planning, 75(1-2), 81-96.
  • Johnson, C. Y., Bowker, J. M., & Cordell, H. K. (2001). Outdoor recreation constraints: An examination of race, gender, and rural dwelling. Southern Rural Sociology, 17, 111-133.
  • Karaşah, B. (2017). Kentsel ve kırsal rekreasyon alanlarına yönelik kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi ‘Artvin kenti örneği’. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 58-69.
  • Kaya, F. (2007). Bartın Kent Halkının Rekreasyonel Eğilim Ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı. 158 s. Ankara.
  • Kiper, T. (2009). Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi (Tekirdağ) öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(2), 191-201, Tekirdağ.
  • Lindsey, R., & Sessoms, E. (2006). Assessment of a campus recreation program on student recruitment, retention, and frequency of participation across certain demographic variables. Recreational Sports Journal, 30(1), 30-39.
  • Mansuroğlu, S. (2002). Akdeniz üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman özellikleri ve dış mekan rekreasyon eğilimlerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 53-62.
  • Noe, F. P., & Uysal, M. (1997). Evaluation of outdoor recreational settings: A problem of measuring user satisfaction. Journal of Retailing and Consumer Services, 4(4), 223-230.
  • Önder, S. (2003). Selçuk Üniversitesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(32), 31-38.
  • Özdamar, K. (2013). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi (Cilt 1-2). Ankara: Nisan Kitapevi. ISBN: 978-975-6428-51-1. Sağlık, A., & Kelkit, A. (2014). Çanakkale kent halkının rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(1), 27-36.
  • Sıvalıoğlu, P. (2012). Milli Park Kullanıcılarının Algısal Değerlendirmesi: Marmara Bölgesi Örneği. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Şahin, C. K., Akten, S., & Erol, U. E. (2011). Eğirdir meslek yüksekokulu öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımlarının belirlenmesi üzerine bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 62-71.
  • Şişman, E. E. & Özyavuz, M. (2016). Tekirdağ kent halkının parklar hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, 7(1): 29-41.
  • Talay, İ., Kaya, F., & Belkayalı, N. (2010). Sosyo-ekonomik yapının rekreasyonel eğilim ve talepler üzerine etkisi: Bartın kenti örneği. Coğrafi Bilimler Dergisi/Turkish Journal of Geographical Sciences, 8(2), 147-156.
  • Tepe, A. C. (2010). Tarihi Gülhane Parkı Yenileme Çalışmaları ve Kullanıcı Memnuniyeti. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
  • Tuna, F. (2010). Çankırı’nın coğrafi özelliklerinin şehirsel gelişim potansiyeli yönünden değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 21, 219-239.
  • URL-1. İllere Göre Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması, https://www.cnnturk.com/2012/ekonomi/genel/05/25/illerin.sosyo.ekonomik.gelismislik.siralamasi.guncellendi/662420.0/index.html. Erişim Tarihi: 04.06.2018.
  • Yalçınyavuz, A. Ü. (2015). Erzincan Kenti Rekreasyon Alanları Kullanıcı Tercihlerinin Anketle Analizi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı. 137 s. Erzurum.
  • Yalçınyavuz, A. Ü., & Yılmaz, S. (2016). Rekreasyonel alan kullanım taleplerinin belirlenmesi: Erzincan kenti örneği. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 16(2): 336-347.
  • Yazıcıoğlu, Y. & Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık, S: 50. Ankara.
  • Yılmaz, H., Yılmaz, S., & Yıldız, N. D. (2003). Kars kent halkının rekreasyonel talep ve eğilimlerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34(4), 353-360.
  • Yücel, G. F. (2007). Park alanlarında kullanıcı memnuniyeti açısından bakımın önemi. MEGARON/Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(3), 176-187.

Comparative Analysis of Recreational Trends of University Students: The Case of Çankırı

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 3, 417 - 430, 15.09.2020
https://doi.org/10.35674/kent.734045

Öz

Recreational areas in the cities, have important functions about supplying the psychological, physical and social needs of people, as well as re-establishing their relationships with nature in a concrete urban environment. In this research, some demographic characteristics of the students studying at Çankırı Karatekin University and the usage characteristics of all recreational areas of Çankırı city were analyzed. Within this scope, a survey study was conducted on 96 students. Descriptive statistics and frequency tables were used in the analysis of the obtained variables; Spearman’s Correlation Analysis and Chi Square Test were used in determining the relationships between the variables. According to the results; it was found that low-income students had difficulty in participating recreational activities in terms of accessibility to the areas and duration of activity compared to high-income students, whereas high-income students were selective towards recreational areas. The results generally showed that; although the students did not find an adequate level for the recreation areas (%52) and accessibility of these areas (%76); the recreation areas met their requirements and they were moderately (%50) satisfied with the areas. Through this study, suggestions were made to guide for the recreational applications at the urban scale as well as actions for the university campus in future.

Kaynakça

  • Anonim, (2010). Çankırı İl Çevre Durum Raporu. T.C. Çankırı Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, 279 s., Çankırı.
  • Aşıkkutlu, H. S. (2008). Rekreasyonel Motivasyon ve Kısıtlayıcılar; Ankara Göksu Parkı ve Harikalar Diyarı Parkı Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 134 s. Düzce.
  • Bell, S. (1997). Design for Outdoor Recreation. Spon Press First Edition Book, Taylor & Francis Group. ISBN 0-203-37491-6. London, UK.
  • Bilgili, B. C. (2013). Çankırı kenti kamusal yeşil alanlarının yeterliliğinin ulaşılabilirlik yönünden değerlendirilmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(2), 21-25.
  • Bryant, J. A., Banta, T. W., & Bradley, J. L. (1995). Assessment provides insight into the impact and effectiveness of campus recreation programs. NASPA journal, 32(2), 153-160.
  • Çakci, I., & Çelem, H. (2009). Kent parklarında görsel peyzaj algısının değerlendirilmesi. Tarım Bilimleri Dergisi, 15(1), 88-95.
  • Çoruh, Y., & Karaküçük, S. (2014). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet değişkenine göre rekreasyonel eğilimleri ve rekreasyonel etkinliklere katılımına engel olan faktörler. International Journal of Sport Culture and Science, 2 (Special Issue 1), 854-862. ISSN: 2148-1148, Doi : 10.14486/IJSCS159.
  • Ekal, S. K. (2009). Büyük Antakya Parkı'nın Rekreasyonel Talep Özelliklerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı. 108 s. İstanbul.
  • Gold, S. M. (1980). Recretion Planning and Desing. McGraw-Hill Book Comp., Newyork.
  • Jim, C. Y., & Chen, W. Y. (2006). Recreation–amenity use and contingent valuation of urban greenspaces in Guangzhou, China. Landscape and urban planning, 75(1-2), 81-96.
  • Johnson, C. Y., Bowker, J. M., & Cordell, H. K. (2001). Outdoor recreation constraints: An examination of race, gender, and rural dwelling. Southern Rural Sociology, 17, 111-133.
  • Karaşah, B. (2017). Kentsel ve kırsal rekreasyon alanlarına yönelik kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi ‘Artvin kenti örneği’. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 58-69.
  • Kaya, F. (2007). Bartın Kent Halkının Rekreasyonel Eğilim Ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı. 158 s. Ankara.
  • Kiper, T. (2009). Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi (Tekirdağ) öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(2), 191-201, Tekirdağ.
  • Lindsey, R., & Sessoms, E. (2006). Assessment of a campus recreation program on student recruitment, retention, and frequency of participation across certain demographic variables. Recreational Sports Journal, 30(1), 30-39.
  • Mansuroğlu, S. (2002). Akdeniz üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman özellikleri ve dış mekan rekreasyon eğilimlerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 53-62.
  • Noe, F. P., & Uysal, M. (1997). Evaluation of outdoor recreational settings: A problem of measuring user satisfaction. Journal of Retailing and Consumer Services, 4(4), 223-230.
  • Önder, S. (2003). Selçuk Üniversitesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(32), 31-38.
  • Özdamar, K. (2013). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi (Cilt 1-2). Ankara: Nisan Kitapevi. ISBN: 978-975-6428-51-1. Sağlık, A., & Kelkit, A. (2014). Çanakkale kent halkının rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(1), 27-36.
  • Sıvalıoğlu, P. (2012). Milli Park Kullanıcılarının Algısal Değerlendirmesi: Marmara Bölgesi Örneği. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Şahin, C. K., Akten, S., & Erol, U. E. (2011). Eğirdir meslek yüksekokulu öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımlarının belirlenmesi üzerine bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 62-71.
  • Şişman, E. E. & Özyavuz, M. (2016). Tekirdağ kent halkının parklar hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, 7(1): 29-41.
  • Talay, İ., Kaya, F., & Belkayalı, N. (2010). Sosyo-ekonomik yapının rekreasyonel eğilim ve talepler üzerine etkisi: Bartın kenti örneği. Coğrafi Bilimler Dergisi/Turkish Journal of Geographical Sciences, 8(2), 147-156.
  • Tepe, A. C. (2010). Tarihi Gülhane Parkı Yenileme Çalışmaları ve Kullanıcı Memnuniyeti. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
  • Tuna, F. (2010). Çankırı’nın coğrafi özelliklerinin şehirsel gelişim potansiyeli yönünden değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 21, 219-239.
  • URL-1. İllere Göre Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması, https://www.cnnturk.com/2012/ekonomi/genel/05/25/illerin.sosyo.ekonomik.gelismislik.siralamasi.guncellendi/662420.0/index.html. Erişim Tarihi: 04.06.2018.
  • Yalçınyavuz, A. Ü. (2015). Erzincan Kenti Rekreasyon Alanları Kullanıcı Tercihlerinin Anketle Analizi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı. 137 s. Erzurum.
  • Yalçınyavuz, A. Ü., & Yılmaz, S. (2016). Rekreasyonel alan kullanım taleplerinin belirlenmesi: Erzincan kenti örneği. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 16(2): 336-347.
  • Yazıcıoğlu, Y. & Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık, S: 50. Ankara.
  • Yılmaz, H., Yılmaz, S., & Yıldız, N. D. (2003). Kars kent halkının rekreasyonel talep ve eğilimlerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34(4), 353-360.
  • Yücel, G. F. (2007). Park alanlarında kullanıcı memnuniyeti açısından bakımın önemi. MEGARON/Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(3), 176-187.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mimarlık
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ozgur Burhan Timur 0000-0003-0626-3031

İbrahim Aytaş 0000-0002-0997-5862

Umut Pekin Timur 0000-0002-4644-610X

Yayımlanma Tarihi 15 Eylül 2020
Gönderilme Tarihi 8 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 13 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Timur, O. B., Aytaş, İ., & Pekin Timur, U. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Eğilimlerinin Karşılaştırmalı Analizi: Çankırı Örneği. Kent Akademisi, 13(3), 417-430. https://doi.org/10.35674/kent.734045

International Refereed and Indexed Journal of Urban Culture and Management | Kent Kültürü ve Yönetimi Uluslararası Hakemli İndeksli Dergi

Bilgi, İletişim, Kültür, Sanat ve Medya Hizmetleri (ICAM Network) www.icamnetwork.net

Executive Office: Ahmet Emin Fidan Culture and Research Center, Evkaf Neigh. No: 34 Fatsa Ordu
Tel: +90452 310 20 30 Faks: +90452 310 20 30 | E-Mail: (int): info@icamnetwork.net | (TR) bilgi@icamnetwork.net