Our Surgical Management Strategy for Cardiac Injury

Yıl 2017, Cilt: 20 Sayı: 2, 116 - 120, 01.08.2017

Mehmet Atay , Vedat Bakuy Onur Saydam Emrah Ereren Ali Aycan Kavala Emrah Sisli Saygın Türkyılmaz

Öz

Introduction:
The
aim of this study was to retrospectively review patients who were diagnosed
with cardiac injury and underwent an emergency surgery.

Patients
and Methods: Between January 2009 and December 2014, 37 patients
diagnosed with cardiac injury were retrospectively evaluated. Patients were
evaluated according to the demographics, mean time from admission to surgery,
concurrent interventions, type and localization of cardiac injury, and
preoperative mean arterial blood pressure.

Results: Eight
patients who suffered from cardiac arrest underwent emergency surgery by
thoracotomy. On admission to emergency service (ES), 22 patients were in shock.
In ES, because the hemodynamic situation of six patients worsened despite fluid
therapy, they underwent surgery without performing additional tests or imaging.
The localization of the injuries were the right ventricle in 19 patients, left
ventricle in 15 patients, right atrium in 2 patients, and both the right and
left ventricles in 1 patient. In 34 patients, the primary suturing technique
was sufficient for repair but two patients were operated on using
cardiopulmonary bypass. The mean time from admission to surgery was 3.16 ± 2.37
h. The mean duration of intensive care unit stay was 2.37 ± 2.1 days. On an
average, 5.16 ± 4.21 units of packed erythrocyte suspension were transfused.
The mortality rate was 37.83% (n= 14).

Conclusion: Improvements in emergency
interventions, transportation, and availability of echocardiography in the
emergency departments have to be more appropriate and efficient for better
outcome in the new series.

Anahtar Kelimeler

Heart Injuries, in hospital mortality, early medical intervention

Kardiyak Yaralanmalarda Cerrahi Tedavi Stratejimiz

Öz

Giriş: Bu çalışmada 2009-2014 yılları arasında acil serviste kardiyak yaralanma
tanısı alan ve acil olarak operasyona alınan hastaları literatüre katkı
sağlamak amacıyla retrospektif olarak inceledik.

Hastalar ve
Yöntem: Kliniğimizde Ocak 2009-Aralık 2014 tarihleri arasında
acil serviste kardiyak yaralanma tanısı alan ve acil olarak operasyona alınan
37 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar demografik özellikleri,
operasyona alınma süresi, ek girişim yapılıp yapılmadığı, yaralanma şekli,
kalpte yaralanan bölge, operasyon öncesi arteryel kan basınçları, operasyonun
yapılma şekline göre değerlendirildi.

Bulgular: Sekiz hasta acil serviste kardiyopulmoner resüsitasyon eşliğinde acil
torakotomi ile ameliyata alındı. Yirmi iki hastada şok tablosu mevcuttu. Altı
hasta sıvı tedavisine rağmen tabloda kötüleşme olması dolayısıyla ek tetkik
beklenmeden operasyona alındı. Diğer hastalarda ise ekokardiyografi ve
bilgisayarlı tomografi sonucunda kardiyak yaralanma olduğu saptanarak
operasyona alındı. On dokuz hastada yaralanma sağ ventrikülde, 15 hastada sol
ventrikülde, 1 hastada sağ ve sol ventrikülde, 2 hastada ise sağ atriyumdaydı.
Otuz dört hastada yaralanmalar primer olarak süturasyon ile onarıldı. Bir
hastada mitral kapak replasmanı, 2 hastada ise onarım kardiyopulmoner baypas
altında yapıldı. Bir hastada sol internal mammarian arter yaralanması, 2
hastada femoral arter yaralanması ve 1 hastada ise vena kava inferior
yaralanması vardı. Beş hastada mide ve ince bağırsak yaralanmaları olduğu için
genel cerrahi ile operasyona devam edildi. Hastaların ortalama ameliyata alınma
süresi 3.16 ± 2.37 saat olarak bulundu. Ortalama yoğun bakım ünitesinde yatış
2.37 ± 2.1 gün olarak hesaplandı. Hastalarda ortalama olarak 5.6 ± 4.21 ünite
eritrosit süspansiyonu kullanıldı. Hastane mortalitesi 14 hasta ile %37.83 idi.

Sonuç: Hastane öncesi acil
müdahale ve transport imkanlarının gelişmesi, ekokardiyografinin acil
servislerde ulaşılabilirliğinin artmasıyla kalp yaralanmalarının daha yüz
güldürücü sonuçlarla yeni serilerde karşımıza çıkacağını umut ediyoruz.

Anahtar Kelimeler

Kalp yaralanmaları, mortalite, acil girişim

Kaynakça

• 1. Arıkan S, Yücel AF, Kocakuşak A, Dadük Y, Adaş G, Önal MA. Retrospective analysis of the patients with penetrating cardiac trauma. Ulus Travma ve Acil Cerrahi Derg 2003;9:124-8.
• 2. Mataracı İ, Polat A, Çevirme D, Büyükbayrak F, Şaşmazel A,Tuncer E, et al. Yeni bir merkezde artan penetran kardiyak travma vakaları. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2010;16:54-8.
• 3. Akay T. Kalp ve damar yaralanmaları. Toraks Cerrahisi Bülteni 2010;1:75-86.
• 4. Saydam O, Tanyeli Ö, Atay M, Ugurlu O, Altintas MS. A necessary condition to keep in mind after blunt trauma: cardiac tamponade. J Turgut Ozal Med Cent 2016;23:202-4.
• 5. Degiannis E, Bowley DM, Westaby S. Penetrating cardiac injury. Ann R Coll Surg Engl 2005; 87.
• 6. Dereli Y, Öncel M. Penetrating cardiac injury in blunt trauma: a case report. Ulus Travma ve Acil Cerrahi Derg 2015;21:228-30.
• 7. Taşdemir HK, Ceyran H, Kahraman C. Künt göğüs travması nedeniyle oluşan nadir bir yaralanma: Sağ süperior pulmoner ven yaralanması. Turk Gogus Kalp Dama 2011;19:255-7.
• 8. Mandal AK, Operah SS. Unusually low mortality of penetrating wounds of the chest; Twelve years experience. J Cardiovasc Surg 1989;97:119-25.
• 9. Dereli Y, Özdemir R, Ağrış M, Öncel M, Hoşgör K, Özdiş AS. Penetran kardiyak yaralanmalar: 21 olgunun değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2012;18:441-5.
• 10. Kaplan M, Demirtaş M, Alhan C, Aykut Aka S, Dağsalı S, Eren E, et al. Kalp yaralanmaları: 63 vakalık deneyim. Turk Gogus Kalp Dama 1999;7:4,287-90.
• 11. Tyburski JG, Astra L, Wilson RF, Dente C, Steffes C. Factors of affecting prognosis with penetrating wounds of the heart. J Trauma 2000;48:587-91.
• 12. Aksöyek A, Tütün U, Babaroğlu S, Parlar İA, Ulus AT, Katırcıoğlu FS. Penetrating cardiac injuries. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2007;13:135-41.
• 13. Kaljusto ML, Skaga ON, Pillgram-Larsen J, Tonnessen T. Survival predictor for penetrating cardiac injury; a 10-year consecutive cohort from a scandinavian trauma center. Scand J Trauma Resusc Emerg Med 2015;23:41.
• 14. Ivatury RR, Nallathambi MN, Rberge RJ, Rohman M, Stahl W. Penetrating thoracic injuries: in field stabilization vs. prompt transport. J Trauma 1987;27:1066-73.
• 15. Mataracı İ, Polat A, Çevirme D, Buyukbayrak F, Saşmazel A, Tuncer E, et al. Increasind numbers of penetrating cardiac trauma in a new center. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2010;16:54-8.
• 16. Beck CS. Two cardiac compression triads. J Am Med Assoc 1935;104:714-6.
• 17. Rozycki GS, Feliciano DV, Ochsner MG, Knudson MM, Hoyt DB, Davis F, et al. The role of ultrasound in patients with possible cardiac wounds: a prospective multicenter study. J Trauma 1999;46:543-51.
• 18. Kara H, Uzun K, Yılmaz H, İlhan G. Penetran kalp yaralanmalarında toraks bilgisyarlı tomografinin rolü. Turk Gogus Kalp Dama 2014;22:423-6.
• 19. Göz M, Cakir O, Eren MN. Penetrating cardiac injuries analysis of the mortality predictors. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2009;15:362-6.
• 20. Symbas NP, Bongiorno PF, Symbas PN. Blunt cardiac rupture: the utility of emergency department ultrasound. Ann Thorac Surg 1999;67:1274-6.
• 21. Beşir Y, Gökalp O, Eygi B, İner H, Peker İ, Gökalp G, et al. Choice of incision in penetrating cardiac injuries: Which one must we prefer: Thoracotomy or sternotomy? Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2015;21:266-70.
• 22. Karavelioğlu Y, Ereren E, Erenler AK, Diken Aİ, Yalçınkaya A. Penetran kardiyak yaralanmaların kalp akciğer pompası olmayan bir hastanede cerrahi tedavisi. Kosuyolu Kalp Derg 2014;17:31-4.
• 23. Asensio JA, Petrone P, Kaşıdağ T, Ramos-Kelly JR, Demiray S, Roldan G, et al. Penetrating cardiac injuries. complex injuries and difficult challenges. Ulus Travma Derg 2003;9:1-16.