CULTURAL HERITAGE AWARENESS: STUDY OF AN APPLICATION FOR THE CUMHURİYET UNIVERSITY STUDENTS

Yıl 2017, Cilt: 9 Sayı: 16, 86 - 100, 23.05.2017

Şükran Karaca , GÜLŞAH Akkuş ERCAN Şahbudak , MUSTAFA Işkın

https://doi.org/10.20990/kilisiibfakademik.295701

Cited By: 12

Öz

This
study analyzed the awareness of the students at Cumhuriyet University toward
the cultural heritage of the city of Sivas. The study set out from the result
of another study carried out previously at the exploratory level and limited
number of students¹ The findings of the previous study revealed that
the cultural heritage of the city was not known enough by the university
students. This study followed a two-stage approach. The first
stage developed earlier Cultural Heritage Awareness Scale used in the study,
Cumhuriyet University main campus in the 3% sample taken by about 40,000
students from quota sampling is studying 1,200 people surveyed applied,
incomplete and inaccurate questionnaires were obtained a total of 1128 surveys
is removed. In
this stage, students’ levels of awareness for the cultural values of the city
were detected, and Mann Whitney U and Kruskal Wallis H tests were conducted to
determine whether there were differences between various groups. In the second
stage of the study, four separate focus groups were created in order to
determine the reasons of the low levels of cultural heritage awareness of the
students who were reached via pollsters and surveys. The focus-group studies
dwelled on the suggestions students developed in an effort to improve students’
views and awareness of the cultural heritage.
As
a result of the research, it has been understood that university students
generally have low awareness of cultural heritage. The areas where the
students’ awareness points are lowest are activities, lovers, and intangible
cultural heritage; awareness of historical buildings, crafts and local food is moderate.

Anahtar Kelimeler

Cultural Heritage, Awareness, Sivas

KÜLTÜREL MİRAS FARKINDALIĞI: CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNE YÖNELİK BİR UYGULAMA ÇALIŞMASI

Öz

Bu çalışmada Cumhuriyet Üniversitesi
öğrencilerinin, yaşadıkları şehir olan Sivas’ın kültürel mirasına ilişkin
farkındalıkları incelenmiştir. Çalışma, araştırmacılar tarafından daha önce
keşfedici düzeyde ve sınırlı sayıda üniversite öğrencisi ile yapılmış olan
başka bir çalışma sonuçlarından yola çıkmaktadır. Önceki araştırmanın
bulguları, şehrin kültürel mirasının üniversite öğrencileri tarafından
yeterince bilinmediğini ortaya koymuştur. Bu çalışmada iki aşamalı bir yaklaşım
izlenmiştir. İlk aşamada daha önceki çalışmada uygulanan Kültürel Miras
Farkındalık Ölçeği geliştirilerek, Cumhuriyet Üniversitesi merkez kampüsünde
öğrenim görmekte olan yaklaşık 40.000 öğrenciden kota örneklemesi yoluyla alınan
%3 örneklem ile 1200 kişiye anket uygulanmış, eksik ve yanlış anketler
çıkarıldığında toplam 1128 anket elde edilmiştir. Bu aşamada öğrencilerin
şehrin kültürel değerlerine ilişkin farkındalık düzeyleri saptanarak; çeşitli
gruplar arasında farklılık olup olmadığına ilişkin Mann Whitney U ve Kruskal
Wallis H testleri yapılmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında; öğrencilerin
kültürel miras farkındalıklarının düşük olmasının nedenlerini tespit edebilmek
amacıyla anketörlerden ve anketle ulaşılan öğrencilerden dört ayrı odak grup
oluşturulmuştur. Odak grup çalışmalarında; öğrencilerin kültürel miras
farkındalığına ilişkin görüşleri ve farkındalığı artırmak için geliştirdikleri
öneriler üzerinde durulmuştur. Yapılan araştırma sonucunda üniversite
öğrencilerinin genel olarak kültürel mirasa ilişkin farkındalıklarının düşük
olduğu anlaşılmıştır. Öğrencilerin farkındalık puanlarının en düşük olduğu
alanlar etkinlikler, âşıklar ve somut olmayan kültürel miras olurken; tarihi
yapılar, el sanatları ve yöresel yemeklere ilişkin farkındalık orta düzeydedir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Miras, Farkındalık, Sivas

Kaynakça

• Aas, C., Ladkin, A. & Fletcher, J. (2005). Stakeholder Collaboration And Heritage Management. Annals of Tourism Research, 32(1): 28-48.
• Alzahrani, D.A. (2013). The Adoption Of A Standard Definition Of Cultural Heritage. International Journal of Social Science and Humanity, 3(1): 9-12.
• Bedate, A., Herrero, L.C. & Ángel Sanz, J.S. (2004). Economic Valuation Of The Cultural Heritage: Application To Four Case Studies ın Spain. Journal of Cultural Heritage, 5: 101-111.
• Bowitz, E. & Ibenholt, K. (2009). Economic Impacts Of Cultural Heritage – Research And Perspectives. Journal Of Cultural Heritage, 10(1): 1-8.
• Choi, A.S., Ritchie, B.W., Papandrea, F. & Bennett, J. (2010). Economic Valuation Of Cultural Heritage Sites: A Choice Modeling Approach. Tourism Management, 31(2): 213-220.
• Çetin, T. (2010). Cumalıkızık Köyünde Kültürel Miras ve Turizm Algısı, Milli Folklor, 22(87):181-190.
• Emir, Oktay ve Ali Avan (2010), Yabancı Turistlerin Satın Alma Karar Sürecinde Kültürel Varlıkların Etkisi: Konya Örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24:1-17.
• Jokilehto, J. (2005). Definition Of Cultural Heritage, References To Documents İn History. Retrieved From http://cif.icomos.org/pdf_docs/Documents%20on%20line/Heritage%20 definitions.pdf
• Kim, S.S., Wong, K.F. & Cho, M. (2007). Assessing The Economic Value Of A World Heritage Site And Willingness-To-Pay Determinants: A Case Of Changdeok Palace. Tourism Management, 28(1): 317-322.
• Mazzanti, M. (2002). Cultural Heritage As Multi-Dimensional, Multi-Value And Multi-Attribute Economic Good: Toward A New Framework For Economic Analysis And Valuation. The Journal Of Socio-Economics, 31(5): 529-558.
• Mazzanti, M. (2003). Valuing Cultural Heritage In A Multi-Attribute Framework Microeconomic Perspectives And Policy Implications. The Journal Of Socio-Economics, 32(5): 549-569.
• McKercher, B., Ho, P.S. & Cros, H. (2005). Relationship Between Tourism And Cultural Heritage Management: Evidence From Hong Kong. Tourism Management, 26(4): 539-548.
• Mourato, S. & Mazzanti, M. (2002). Economic Valuation Of Cultural Heritage: Evidence And Prospects, İn Marta De La Torre (Ed.), Assessing The Values Of Cultural Heritage. Los Angeles: The Getty Conservation Institute.
• Ratanakomut, S. (2006). Community Awareness And Cultural Tourism Sustainability. In APEC Study Center Consortium Conference. Ho Chi Minh City, Viet Nam.
• Ruijgrok, E.C.M. (2006). The Three Economic Values Of Cultural Heritage: A Case Study İn The Netherlands. Journal Of Cultural Heritage, 7: 206-213.
• Sidekli, Sabri ve Levent Karaca (2013), Sosyal Bilgiler Öğretiminde Yerel, Kültürel Miras Öğelerinin Kullanımına İlişkin Öğretmen Adayı Görüşleri, Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi,5: 20-38.
• Shankar, B. & Swamy, C. (2013). Creating Awareness For Heritage Conservation İn The City Of Mysore: İssues And Policies. International Journal Of Modern Engineering Research (IJMER), 3(2): 698-703.
• Taylor, K. (2007). Cultural Heritage Management: A Possible Role For Charters And Principles İn Asia. International Journal Of Heritage Studies, 10(5): 417-433.
• Teo, P. & Huang, S. (1995). Tourism And Heritage Conservation İn Singapore, Annals Of Tourism Research, 22(3): 589-615.
• Unesco (1972). Convention Concerning The Protection Of The World Cultural And Natural Heritage. Retrieved From http://whc.unesco.org/en/conventiontext/
• Unesco (1999). Operational Guidelines For The Implementation Of The World Heritage Convention. Retrieved From http://whc.unesco.org/archive/opguide99.pdf
• Unesco (2003). Convention For The Safeguarding Of The İntangible Cultural Heritage. 32nd Session Of The General Conference. Retrieved From http://www.unesco.org/culture/ich/en/ convention
• Vecco, M. (2010). A Definition Of Cultural Heritage: From The Tangible To The İntangible. Journal Of Cultural Heritage, 11: 321-324.