Osmanlı Devleti’nde
ayrılıkçı fikirlerin nüksetmeye başladığı XIX. yüzyılda ve özellikle de söz
konusu yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı tabiiyetinde bulunan birçok Ermeni’nin
devlet hizmetinde bulunduğu aşikârdır. Karşılıklı güven ve sadakat esasına dayanarak
gerek devlet, gerekse devlet namına çalışan Ermeni reaya siyasi kırılganlığın
son derece müsait olduğu yıllarda dahi üzerlerine düşeni layıkıyla yerine
getirmeye gayret etmişlerdir. Nitekim Amasyan ve Torkomyan Efendiler, bu
durumun teferruatına dair örnekler arasında yer almaktadırlar. Hagop Amasyan
Efendi, 1865 yılı itibarıyla devlet hizmetine girmiş ve Halkalı Ziraat Mektebi
ile beraber Edirne ve Selanik ziraat mekteplerinin kuruluşuna önemli katkılar
sunmuştur. Kevork Torkomyan Efendi ise Halkalı Ziraat Mektebi’nin öğretim
kadrosunun oluşturulması kapsamında eğitim için Avrupa’ya gönderilmiş,
döndüğünde memuriyeti tevdi edilmiş, 1888 senesinde Bursa’da açılan
ipekböcekçiliği mektebinin müdürlük vazifesini üslenerek ipekçiliğin yeniden
toparlanmasına yardımcı olmuştur. Elbette devlet her iki memurunun da
hizmetlerini karşılıksız bırakmamış ve onları taltiften imtina etmemiştir. Bu
bağlamda çalışma, Amasyan ve Torkomyan Efendiler özelinde Osmanlı Devleti’nin
-görevini ifa ile ayrılıkçı eylemlere tevessül etmeyen- Ermeni reayaya güvenini
ve buna mukabil devlet bünyesinde görev alan Ermenilerin hizmetlerini ortaya
koymaya çalışmak adına kaleme alınmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Tarih |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2016 |
Kabul Tarihi | 20 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 12 |