Öz
Bu araştırmada, Milli Eğitim Bakanlığı (2018)’nın belirlediği on kök değerden birisi olan adalet değeri ile ilgili olarak okullarda uygulanan eğitimin etkililiğinin sınıf ve okul bazında değerlendirilmesi amacıyla bir “Adalet Değeri Ölçeği” geliştirilmiştir. Adalet Değeri Ölçeği’nin psikometrik özelliklerinin değerlendirilmesi için 13’ü ilkokul ve 8’i ortaokul olmak üzere toplam 21 okuldan veri toplanmıştır. Bu okullarda görev yapan 66 öğretmen, derslerine girdikleri sınıfları Adalet Değeri Ölçeği maddelerine göre değerlendirmiştir. Bu şekilde, toplamda 99 sınıf değerlendirilmiştir. Adalet değeri ölçeği 5’li Likert tipi ölçek şeklinde hazırlanmıştır. Kayıp verilerin tamamlanmasında beklenti maksimizasyonu (expectation maximization) yöntemi kullanılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğinin test edilmesi için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri kullanılmıştır. Toplanan veriler rassal olarak iki ayrı veri setine ayrılmıştır. Bu veri setlerinin birinde açımlayıcı faktör analizi, diğerinde ise doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiştir. Geliştirilen 8 maddeli ölçek için iç tutarlık katsayısı (Cronbach’ın alfa katsayısı) .87 olarak bulunmuştur. Maddelerin her birinin madde toplam korelasyonları .45’ten büyük bulunmuştur. Tek boyutlu bir yapı olarak ele alınan adalet değerinin ölçülmesi için yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, model uyum indekslerinin oldukça yüksek olduğunu göstermiştir.
Anahtar Kelimeler
Değerler eğitimi Adalet değeri Ölçek geliştirme On kök değer Adalet değeri ölçeği
Kaynakça
- Berkowitz, M. W. (2002). The science of character education. In W. Damon (Ed.), Bringing in a new era in character education (pp. 43-63). Palo Alto, CA: Hoover Institution Press.
- Berkowitz, M.W. & Bier, M.C. (2005). What works in character education: A research-driven guide for educators. Washington, DC: Character Education Partnership.
- Cattell, R. B. (1966). The scree test for the number of factors. Multivariate Behavioral Research, 1, 629-637.
- Gökalp, Ziya (1992). Terbiyenin sosyal ve kültürel temelleri. İstanbul: MEB.
- Kagan, S. (2001). Teaching for character and community. Educational Leadership, 59, 50-55.
- Kaiser, H. F. (1960). The application of electronic computers to factor analysis. Educational and Psychological Measurement, 20, 141-151.
- Little, R. (1988). A test of missing completely at random for multivariate data with missing values. Journal of the American Statistical Association, 83, 1198-1202.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Müfredatta yenileme ve değişiklik çalışmalarımız üzerine. https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/18160003_basin_aciklamasi-program.pdf adresinden 06 Şubat 2020 tarihinde erişim sağlanmıştır.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Matematik dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=329 adresinden 05 Şubat 2020 tarihinde erişim sağlanmıştır.
- Nunnally, J. (1978). Psychometric theory. New York, NY: McGraw-Hill.
- Nunnally, J. C., Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory. 3rd ed. New York: McGraw-Hill.
- Stone, C., & Dyal, M. A. (1997). School counselors sowing the seeds of character education. Professional School Counselling, 1, 22-24.
- Thomas, R. S. (1991). Assessing character education: Paradigms, problems, and potentials. The Clearing House, 65, 51-55.
- Türk Dil Kurumu. (2019). Güncel Türkçe sözlük. http://sozluk.gov.tr/ adresinden 05 Şubat 2020 tarihinde erişim sağlanmıştır.
- Veugelers, W. & Vedder, P. (2003). Values in teaching. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 9, 377-389.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Haziran 2020 |
| Kabul Tarihi | 4 Haziran 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 19 |
