Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Orman Bölge Müdürlüğü Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 45 - 51, 29.06.2018
https://doi.org/10.33720/kisgd.427732

Öz



Türkiye’nin %27,2’sini kaplayan ormanlar önemli bir istihdam alanı oluşturmaktadır. Ormanlar, tehlike sınıflandırılması bakımından çok tehlikeli sınıftan az tehlikeli sınıfa kadar her alandan çalışanın bulunduğu bir çalışma alanıdır. Bu çalışmada Orman Bölge Müdürlüğü’nde çalışan personelin iş sağlığı ve güvenliği bilgi düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Sonuçlara göre genel İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi alanların oranı %96,6’dır.Yaptıkları işe özel eğitim alanların oranı ise %73,1’dir. Ancak Kişisel Koruyucu Donanım (KKD) kullananların oranı belirgin şekilde daha düşüktür (%53,4). Bu sonuçlar, çalışan sınıflandırılması yapılmadan tüm çalışanları kapsayacak şekilde gerçekleştirilmiştir.

Kaynakça

  • Acar, H. H., & Şentürk, N. (1999). Artvin Yöresindeki Orman İşçilerinde İşçi Sağlığı Üzerine Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 49(1), 25-38.ÇSGB. (2003, 05 22). 4857 Sayılı İş Kanunu.
  • Enez, K. (2008). Ormancılıkta Üretim İşçiliğinde Antropometrik Verilerin ve Çalışma Duruşlarının Kaza Risk Faktörü Olarak Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilimdalı.
  • Enez, K., Topbaş, M., & Acar, H. H. (2014). An evaluation of the occupational accidents among logging workers within the boundaries of Trabzon Forestry Directorate, Turkey. International Journal of Industrial Ergonomics, 44, 621-628.
  • Ergün, M. O. (2014). Orman Üretiminde Çalışanların Eğitimi,Ağaç Kesme Ve Boylama Operatörü. Ankara: T.C Orman ve Su İşleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü.
  • Gedik, T., Akyüz, K. C., & Batu, C. (2009). Orman Endüstri İşletmelerinde Yönetici İş Tatmin Düzeyinin Belirlenmesi (Düzce İli Örneği). Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 1, 1-11.
  • Güvencin, Ö., & Aybek, A. (2003). Teknik Personelin İş Güvenliği Konusundaki Eğitim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Teknoloji, 6(1-2), 69-77.
  • İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ. (2013, 03 29). Resmi Gazete. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı.
  • Kılkış, İ. (2012). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme. Çalışma İlişkileri Dergisi, 3(1), 23-47.
  • Okur, Z., & Öztaş, S. (2016). İş Kazaları ve Korunma. F. Tanır içinde, Temel İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi (s. 198). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
  • Ormancılık Özel İhtisas Komisyon Raporu. (2007). 9. Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı.Yayın no:2712.
  • Resmi Gazete. (2012, 06 30). İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu.
  • Resmi Gazete. (2015, Temmuz 29). İlkyardım Yönetmeliği .
  • Tunay, M., & Emir, T. (2015). Ormancılık üretim işlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin yasal çerçevede değerlendirilmesi. Turkish Journal of Forestry | Türkiye Ormancılık Dergisi, 16(2), 195-202.
  • Yılmaz, R. (2012). Artvin Yöresinde Ormancılık İşlerinde Çalışan işçilerin Fiziksel İş Yüklerinin Belirlenmesi. Artvin Çoruh üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Artvin.

Determination of Business Health and Safety Knowledge Levels of Forest Directorate Workers

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 45 - 51, 29.06.2018
https://doi.org/10.33720/kisgd.427732

Öz

Forests covering 27.2% of Turkey is an important area of employment. Forests are a workplace where workers from every area are involved, from very dangerous class to less dangerous class in terms of hazard classification. In this study, it was aimed to determine occupational health and safety knowledge levels of the personnel working in the Forestry Regional Directorate. According to the results, the ratio of General Occupational Health (OHS) and Safety Education is 96.6%.The ratio of the special OHS education is 73.1%.However, the percentage of those using Personal Protective Equipment (PPE) was significantly lower (53.4%).These results have been made to cover all employees without employee classification.

Kaynakça

  • Acar, H. H., & Şentürk, N. (1999). Artvin Yöresindeki Orman İşçilerinde İşçi Sağlığı Üzerine Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 49(1), 25-38.ÇSGB. (2003, 05 22). 4857 Sayılı İş Kanunu.
  • Enez, K. (2008). Ormancılıkta Üretim İşçiliğinde Antropometrik Verilerin ve Çalışma Duruşlarının Kaza Risk Faktörü Olarak Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilimdalı.
  • Enez, K., Topbaş, M., & Acar, H. H. (2014). An evaluation of the occupational accidents among logging workers within the boundaries of Trabzon Forestry Directorate, Turkey. International Journal of Industrial Ergonomics, 44, 621-628.
  • Ergün, M. O. (2014). Orman Üretiminde Çalışanların Eğitimi,Ağaç Kesme Ve Boylama Operatörü. Ankara: T.C Orman ve Su İşleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü.
  • Gedik, T., Akyüz, K. C., & Batu, C. (2009). Orman Endüstri İşletmelerinde Yönetici İş Tatmin Düzeyinin Belirlenmesi (Düzce İli Örneği). Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 1, 1-11.
  • Güvencin, Ö., & Aybek, A. (2003). Teknik Personelin İş Güvenliği Konusundaki Eğitim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Teknoloji, 6(1-2), 69-77.
  • İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ. (2013, 03 29). Resmi Gazete. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı.
  • Kılkış, İ. (2012). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme. Çalışma İlişkileri Dergisi, 3(1), 23-47.
  • Okur, Z., & Öztaş, S. (2016). İş Kazaları ve Korunma. F. Tanır içinde, Temel İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi (s. 198). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
  • Ormancılık Özel İhtisas Komisyon Raporu. (2007). 9. Kalkınma Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı.Yayın no:2712.
  • Resmi Gazete. (2012, 06 30). İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu.
  • Resmi Gazete. (2015, Temmuz 29). İlkyardım Yönetmeliği .
  • Tunay, M., & Emir, T. (2015). Ormancılık üretim işlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin yasal çerçevede değerlendirilmesi. Turkish Journal of Forestry | Türkiye Ormancılık Dergisi, 16(2), 195-202.
  • Yılmaz, R. (2012). Artvin Yöresinde Ormancılık İşlerinde Çalışan işçilerin Fiziksel İş Yüklerinin Belirlenmesi. Artvin Çoruh üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Artvin.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm İş Sağlığı ve Güvenliği
Yazarlar

Serden Başak

Elif Işık

Yalçın Kanbay

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2018
Gönderilme Tarihi 28 Mayıs 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

IEEE S. Başak, E. Işık, ve Y. Kanbay, “Orman Bölge Müdürlüğü Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi”, Karaelmas Journal of Occupational Health and Safety, c. 2, sy. 1, ss. 45–51, 2018, doi: 10.33720/kisgd.427732.