6331 Sayılı İSG Kanunu Uyarınca Kamu Sektöründe İşverenin Yükümlükleri, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi’nde İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 111 - 124, 31.12.2020

Bülent Büyükkıdan , Hüseyin Gümüş

https://doi.org/10.33720/kisgd.704553

Öz

6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, kamu sektöründe ve özel sektörde faaliyet gösteren işyerlerinde çalışanların sağlığını tehdit eden unsurların belirli bir sistematikle ele alınmasını gerektirmektedir. Sağlık gözetimi, mesleki yeterlilik, risk değerlendirmesi ve eğitim gibi birçok uygulamadan oluşan yeni sisteme uyum sorunları yaşanmaktadır. Bu çalışmada, Kütahya Dumlupınar Üniversitesinde (Kütahya DPÜ) yürütülmekte olan İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) uygulamalarının nitel değerlendirmesi yapılmıştır. İşverenin sorumluluklarının daha iyi anlaşılması için üniversitelerde yürütülen uygulamalar ve İSG yükümlülükleri belirtilmiştir.6331 sayılı İSG Kanununun gerektirdiği organizasyon, yasal-idari düzenlemeler ve üniversite içi çalışmaların güvenli bir şekilde yürütülmesi için risk yönetimi hakkında bilgi verilmiş ve bu kapsamda Kütahya DPÜ'de alınan tedbirler izah edilmiştir. Kütahya DPÜ İSG birimi oluşturulmadan önce kaza ve ramak kala olaylar için kaydedilen 759, 1230 ve 879 olan vahim, büyük ve orta risk skorlarının İSG çalışmaları sonucunda 240, 282 ve 366’ya düştüğü görülmüştür. Kütahya DPÜ’de İSG işlerini konu alan bu çalışma, kamu ve özel sektör kuruluşlarına iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının önemini göstermesi açısından örnek niteliğindedir.

Anahtar Kelimeler

İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Kamu Kurumu, İş Kazası

Employer's Obligations In The Public Sector In Accordance With The Occupational Health Law No. 6331, Occupational Health and Safety Services Practices at Kütahya Dumlupınar University

Öz

The occupational health and safety law numbered 6331 requires that the factors threatening the health of employees in the public and private sector workplaces should be systematically addressed. Adaptation problems to the new system consisting of many applications such as health surveillance, professional competence, risk assessment and training are experienced. In this study, qualitative evaluation of Occupational Health and Safety (OHS) practices carried out at Kütahya Dumlupınar University (Kütahya DPÜ) was made. To better understand the employer's responsibilities, practices carried out at universities and OHS obligations are specified. Information was given about the organisation required by the OHS Law No. 6331, legal-administrative regulations and risk management in order to carry out the works within the university in a safe way and the measures taken in Kütahya DPU were explained in this context. It was observed that the grave, large and medium risk scores of 759, 1230 and 879 recorded for accidents and near-miss incidents before the Kütahya DPÜ OHS unit was established decreased to 240, 282 and 366 as a result of the OHS studies. This study, which focuses on OHS affairs in Kütahya DPU, is an example in terms of showing the importance of occupational health and safety practices for public and private sector organizations.

Anahtar Kelimeler

Occupational Health and Safety Law, Public Institution, Occupational Accident

Kaynakça

• Mohajan, H.K. (2019). The First Industrial Revolution: Creation of a New Global Human Era. Journal of Social Sciences and Humanities, 5(4), 377-387.
• Şen Söğüt, C. (2018). İş Güvenliği Kültürü ve Üniversiteler. MCBÜ Soma Yüksekokulu Teknik Bilimler Dergisi, 25(1).
• Çiçek, Ö., & Öçal, M. (2016). Dünyada ve Türkiye’de İş Sağlığı ve İş Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi. Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 5(11), ISSN: 2147-3668.
• Amponsah Tawiah, K., & Dartey Baah K. (2011). Occupational Health and Safety: Key Issues and Concerns in Ghana. International Journal of Business and Social Science, 2(14), 119-126.
• Ceylan, H. (2012). Analysis of Occupational Accidents According to The Sectors in Turkey. Gazi University Journal of Science (GU J Sci), 25(4), 909-918.
• Tok, E.G., & Satır, B. (2018). Kamu Kurumlarında Risk Değerlendirmesi İçin Karar Destek Sistemi Önerisi. Sosyal Güvence Dergisi, (14), DOI: 10.21441/sguz.2018.69
• SGK. (2017). SGK İstatistik Yıllıkları. Erişim Tarihi: 19.02.2020, http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk_istatistik_yilliklari
• Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. Erişim Tarihi: 19.02.2020, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120630-1.htm
• Yenisarı, B., Mestav, B., & Öztürk, Ö.F. (2019). Üniversite Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Konusundaki Bilinç Düzeylerinin Araştırılması. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(2), 339-355.
• T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Genel yayın no:53. (2019). Kamuda-İş-Sağlığı-ve-Güvenliği-Rehberi.ISBN978-975-455-301-7, Ankara.
• Yılmaz, S., Sezen, A., & Ergül, C. (2015). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’ nun Sağlık Sektörüne Etkileri. Sağ Aka Derg (Sağlık Akademisyenleri Dergisi), 2(2).
• Yıldırım, S.A., & Gerdan, S. (2017). Hastane Öncesi Acil Sağlık Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliği Kapsamındaki Mesleki Riskleri. Hastane Öncesi Dergisi (Hod),2(1), 37-49.
• Cereci, C. & Çetin, R.B. (2019). İş Sağlığı ve Güvenliği Mevzuatından Kaynaklanan Sorumluluklarına İlişkin Okul Müdürü Görüşleri. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(6).
• Artvinli, F. (2016). The Ethics Of Occupational Health And Safety In Turkey: Responsibility And Consent To Risk. Acta Bioeth., 22(1), 111–118.
• Alli, B.O. (2008). Fundamental principles of occupational health and safety, Second edition, ISBN 978-92-2-120454-1, Geneva.
• Can, G.F., & Kargı, Ş. (2019). Sektörlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Risk Seviyelerinin Crıtıc-Edas Entegrasyonu İle Değerlendirilmesi. Endüstri Mühendisliği, 30(1), 15 – 31.
• Altıntop, E. (2018). İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku Bakımından Kamu Kurumlarında İşveren Kavramı. Yüksek Lisans Tezi, Denizli
• Ghahramani, A., & Salminen, S. (2019). Evaluating Effectiveness Of OHSAS 18001 On Safety Performance İn Manufacturing Companies In Iran, Journal of Safey Science, 112, 206-212.
• Demir, B., & Demir, N. (2016). Kamu Sektöründe 6631 Sayılı İş Sağlığı Güvenliği Yasasının Uygulanması ve Mevcut Yükümlülükler. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 29,167-194.
• Shalini, R.T. (2009). Economic cost of occupational accidents: Evidence from a small island economy, Journal of Safey Science, 47, 973-979.
• Gümüş, R., & Gülsün, Z. (2017). Occupational health and safety indicators of Turkey and the irrelation ships with social and economic development factors between 1998 and 2014. International Journal of Healthcare Management, DOI:10.1080/20479700.2017.1308669.
• Demir, B. (2017). 6331 Sayılı Kanunun 6. Maddesi Yürürlülük Ertelenmesinin Kamuda İş Sağlığı Ve Güvenliği Uzmanı Çalıştırılması Açısından Değerlendirilmesi, Hastane Öncesi Dergisi, 2(1), 23-36.
• Sarı, Y.D., Erdem, H., & Dönmez, S. (2014). Mermer Sektörü İçin Uyarlanmış Yeni Bir Risk Değerlendirme Yöntemi. VII Uluslararası İş Sağlığı ve Güvenliği Konferansı Sunumu, İstanbul. Erişim Tarihi:19.02.2020,http://app.csgb.gov.tr/isggm/oshaturkey/sunumlar/22.pdf
• Çakmak, E. (2016).28 Nisan 2016 Dünya İş Sağlığı ve Güvenliği Günü Sunumu. İzmir Ekonomi Üniversitesi 1. İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu, İzmir. Erişim Tarihi: 13.12.2019, https://www.slideshare.net/ekremcakmak/zmir-ekonomi-niversitesi-1-sal-ve-gvenlii-sempozyumu-sunumu
• Kütahya Dumlupınar Üniversitesi İş Sağlığı ve Güvenliği Koordinatörlüğü, İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulama Kılavuzu, 2018, Erişim Tarihi:15.01.2020, http://Birimler.Dpu.Edu.Tr/App/Views/Panel/Ckfinder/Userfiles/143/Files/_S_SAGLIGI_VE_Guevenl_G__UYGULAMA_KILAVUZU.Pdf
• Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü, Çalışanların Patlayıcı Ortamların Tehlikelerinden Korunması Hakkında Yönetmelik. Erişim Tarihi: 19.02.2020, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/04/20130430-6.htm
• Ergül, B. (2018). Türkiye’deki İş Kazalarının Zaman Serisi Analiz Teknikleri ve Yapay Sinir Ağları Tekniği ile İncelenmesi. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 2(2), 63-74.