BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİNİN SOSYAL HİZMETLERİNDEN DUYULAN MEMNUNİYET: ANKARA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 73 - 87, 24.06.2020

Şerafettin Keleş , Sümeyra Ün

Öz

Bu çalışmanın amacı Ankara Büyükşehir Belediyesi Aile ve Yaşam Merkezlerinden hizmet alan bireylerin belediye hizmetlerinden duyduğu memnuniyet düzeyini ölçmektir. Aile ve Yaşam Merkezi’nden hizmet alan bireylerden seçilen tesadüfi örneklem yöntemiyle oluşturulan 200 katılımcıyla yapılan anket çalışmasından elde edilen kesit veriler yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgularda memnuniyetle hizmet, katılım ve farkındalık arasında pozitif yönlü ve çok yüksek düzeyde ilişki bulunmuştur. Belediyenin verdiği hizmetler memnuniyeti pozitif yönde ve güçlü bir şekilde (γ = 0.97; t = 9.51) etkilemektedir. Yine hizmetlere katılım ile memnuniyet arasında çok yüksek düzeyde pozitif yönlü (γ = 0.98; t = 9.93) bir ilişki bulunmuştur. Belediyenin ortaya koyduğu farkındalık ile memnuniyet arasında çok yüksek düzeyde ve pozitif yönde (γ = 0,98; t = 13.07) bir ilişki saptanmıştır. Genel itibariyle belediyenin sosyal hizmetlerinden yüksek düzeyde bir memnuniyet mevcuttur.

Anahtar Kelimeler

Memnuniyet, Hizmet, Farkındalık, Katılım, Büyükşehir Belediyesi

Kaynakça

• Akyildiz, F. (2012). Belediye hizmetleri ve vatandaş memnuniyeti: Uşak Belediyesi örneği. Journal of Yasar University, 26(7), 4415-4436. Anonim. (2020, 01 10). Büyükşehir Belediyesi Kanunu. tbmm.gov.tr: https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5216.html adresinden alındı Arslan, H. (2019). Belediye Hizmet ve Yönetiminden Memnuniyet Düzeyi Araştırması: Çankırı Örneği. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 37-56. Çukurçayır, M. A. (2003). Yurttaş odaklı yerel yönetim. Konya: Çizgi Kitabevi. Gore, A. (1993). From red tape to results: Creating a government that works better and costs less: Report of the national performance review. Washington DC: Diane Publishing. Gürel, B., & Çağlar, Ö. (2013). Kamu çalışanlarının büyükşehir belediye hizmetlerinden memnuniyeti: Ankara örneği. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 3(1), 65-74. Kaul, M. (1997). The New Public Administration: Management Innovation in Government. Public Administration and Development, 17(1), 13-26. Keleş, R. (2006). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitabevi. Keleş, Ş., Dilmaç, M., & Dikmen, A. (2014). Kırsal Alanda Tarımsal Finansman Desteği Olarak Doğrudan Gelir Desteği Üzerine Bir Alan Araştırması: Narman İlçesi Örneği. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 27(2), 10-17. Kelly, M., & Swindell, D. (2002). A multiple–indicator approach to municipal service evaluation: Correlating performance measurement and citizen satisfaction across jurisdictions. Public administration review, 62(5), 610-621. Nadaroğlu, H. (1994). Mahallî İdareler. İstanbul: Beta Basım Yayım. Ökmen, M. (2009). Sürekli Değişme ve Gelişme Sürecinde Kamu Yönetimi ve Yerel Yönetimler. K. v. Görmez içinde, Yerel Yönetimlerin Güncel Sorunları (s. 5-42). İstanbul: Beta Yayınları. Raykov, T., & Marcoulides, G. (2006). A first course in structural equation modeling. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. Reisinger, Y., & Turner, L. (1999). Structural Equation Modeling with LISREL: Aplication in Tourism. Tourism Management, Vol.20, 71-88. Taylor, S., & Baker, T. (1994). An assessment of the relationship between service quality and customer satisfaction in the formation of consumers' purchase intentions. Journal of retailing, 70(2), 163-178. Wetson, R., & Gore, J. (2006). A brief guide to structural equation model. The Counseling Psychologist, 34(5), 719-751. Yılmaz, V. (2004). Lisrel ile yapısal eşitlik modelleri: Tüketici şikayetlerine uygulanması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.