Kamu Yönetimi Reformlarını Yeni Kamu İşletmeciliği Bağlamında Okumak

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 16, 24.06.2020

Volkan Göçoğlu , Onur Gündüz

Öz

Yeni Kamu İşletmeciliği, ortaya çıktığı 1980’li yıllardan bugüne kadar ülkelerin yönetsel yapılarında birçok reformun ilham kaynağı olmuş bir kamu yönetimi anlayışı olmuştur. Bu yönetim anlayışının ortaya çıkması ve yönetim kademelerinde hızlı ve yaygın bir şekilde kabul görmesi ise ülkelerdeki siyasal, sosyal ve özellikle ekonomik birtakım gelişmelerin neticesinde olmuştur. Bu çalışmada, kamu yönetimi reformları Yeni Kamu İşletmeciliği anlayışı çerçevesinde değerlendirilmiştir. Değerlendirmede, Yeni Kamu İşletmeciliği anlayışının yansıması olan pratikler, Türkiye başta olmak üzere çeşitli ülke örneklerinde ele alınmıştır. Yeni Kamu İşletmeciliği anlayışının temel prensipleri, varsayımları, uygulamaları ve bunların kamu yönetimi reformlarındaki yansımaları irdelenmiş ve bu konular, ülkelerin geçirdikleri reform süreçleri temelinde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Yönetimi Reformu, Yeni Kamu İşletmeciliği, Türkiye

Kaynakça

• Akın, C., (2000), "Kamu Yönetimini Yeniden Yapılandırma ve Denetim Sistemimiz", Türk İdare Dergisi, 427, s. 77-108
• Al, H., (2007), “Denetimde Piyasalaşma Eğilimleri”, Bilgi Dergisi, 14 , 1, s. 109-130
• Arslan, N. T., (2010), “Klasik - Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11, 2, s. 21-38
• Atmaca, Y., (2017), Türkiye’deki Kamu Yönetimi Uygulamalarında Avrupa Birliği Bölgesel Politikasının Etkileri: Politika Transferi Bağlamında Bir Analiz, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Batley, R., (1999), “The New Public Management in Developing Countries”, Journal of International Development, 11, s. 755-760
• Bevir, M. ve Rhodes, R. A. W., (2003), "Searching for Civil Society: Changing Role of Governance in Britain", Public Administration, 81, 1, s. 41-62
• Brudney, J. L., Hebert F. T. ve Wright D. S., (1999), "Reinventing Government in the American States: Measuring and Explaining and Explaining Administrative Reform", Public Administration Review, 59, 1, s. 19-30.
• Coşkun, S., (2004), “Kamu Reformları: Değişim ve Süreklilik”, Acar, M., Özgür, H., der., içinde Çağdaş Kamu Yönetimi-1, Ankara: Nobel Yayınları, s. 129-158
• Denhardt, R. B. & Denhardt, J. V., (2000), “The New Public Service: Serving Rather Than Steering”, Public Administration Review, 60, 6, s. 549-559
• Erat V., Kaçer F., (2014), “Küreselleşme ve Bir Politika Transferi Olarak Yeni Kamu İşletmeciliği”, Pamukkale Journal of Socioeconomic Studies, 1, 2, s. 27-44
• Göçoğlu, V. ve Çukur, M., (2018), “Yeni Kamu İşletmeciliği ve İç Denetim: İç Denetçiler Üzerine Bir İnceleme”, Erat, V., Ekiz, C. ve Arap İ., der., içinde Quo Vadis: Kamu Yönetimi, Ankara: Nika Yayınevi, s. 441-465
• Göçoğlu, V., Kurt, İ. D. ve Öktem, M. K., (2019), “İdari Reformun Yüz Yılı: Türk Kamu Yönetimi Reformlarının Karar Verme Yaklaşımları Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Ombudsman Akademik, 5, 10, s. 39-83
• Hood, C., (1991), “A Public Management For All Seasons?”, Public Administration, 69, s. 3-19
• Hughes, O. E., (2003), Public Management and Administration, New York: Palgrave Macmilan
• Kaul, M., (1997), “The New Public Administration: Management Innovations in Government”, Public Administration and Development, 17, s. 13-26
• Kickert, W. J. M., (2003), "Beneath Consensual Corporatism: Traditions of Govemance in the Netherlands", Public Administration, 81, 1, s. 119-140
• Kettl, D. F., (2005), The Global Public Management Revolution, Washington D.C.: Brookings Institution Press
• Kurt, M. ve Uğurlu, Ö. Y., (2007), “Yeni Kamu Yönetimi ve Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımının Gelişiminde Avrupa Birliği’nin Rolü: İlerleme Raporları İçerik Analizi”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 9, 2, s. 81-109
• Lamba, M., (2014), “Yeni Kamu Yönetimi Perspektifinden Türkiye’de Kamu Yönetimi Reformları: Genel Gerekçeler Üzerinden Bir İnceleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19, 3, s. 135-152
• Lane J. E., (1997), Public Sector Reform, Rationale, Trends and Problems, London: Sage Publications
• Lane, J. E., (2000), The Public Sector: Concepts, Models and Approaches, London: Sage Publications
• OECD (1995), Govenance in Transition: Public Management Reforms in OECD Countries, Paris: OECD
• OECD (1999), Synthesis of Reform Experiences in Nine OECD Countries: Government Roles and Functions and Public Management, Paris: OECD
• Osborne, D. ve Gaebler, T., (1992), Reinventing Government, How the Entepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector, Reading, Mass
• Ömürgönülşen, U., (1997), “The Emergence Of A New Approach To The Public Sector: The New Public Management”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 52, 1, s. 518-565
• Ömürgönülşen, U., (2003), “Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, Acar, M., Özgür, H., der., içinde Çağdaş Kamu Yönetimi-1, Ankara: Nobel Yayınları, s. 3-43
• Rhodes, R. A. W., (2000), "The Governance Narrative: Key Findings and Lessons from the ESRC's Whitehall Programme", Public Administration, 78, 2, s. 349-363
• Sobacı, M. Z. ve Köseoğlu, Ö., (2015), “Yeni Kamu Yönetişimi: Birlikte Üretmenin ve İşbirliğinin Teorik Çerçevesi”, iç. Sobacı, M. Z. ve Köseoğlu, Ö., der., içinde Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları, Bursa: Dora Basım-Yayın Dağıtım
• Stillman II, R. J., (2003), "Twenty First Century United States Governance: Statecraft as Reform Craft and Peculiar Goveming Paradox It Perpetuates", Public Administration, 81, 1, s. 19-40
• Şencan, H., (2006), “Kamu Yönetiminin Temel İlkeleri ve Yeniden Yapılandırılması Hakkında Kanun”, Yasama Dergisi, 1, s. 96-128
• TÜSİAD, (1995), 21. Yüzyıl İçin Yeni Bir Devlet Modeline Doğru Optimal Devlet, Yayın No: TÜSİAD-T/95, 2-174, İstanbul
• Uysal, Y., (2020), “Klasik Kamu Yönetiminden Yeni Kamu İşletmeciliği ve Post-YKİ’ye Kamu Hizmetlerinin Değişimi ve Dönüşümü Üzerine Bir Değerlendirme”, International Journal of Management and Administration, 4, 7, s. 112-135
• Yasamış, F. D., (2003), "State Reform in Turkey: Reasons, Needs and Strategies", Australian Journal of Public Administration, 62, 4, s. 93-97
• Yılmaz, O., (2001), Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve Ülke Deneyimleri, , Ankara: İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel müdürlüğü Hukuki Tedbirler ve Kurumsal Düzenlemeler Dairesi Başkanlığı Yayını