Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Stigma of Loneliness Scale: Turkish validity and reliability study

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 161 - 173, 25.08.2024
https://doi.org/10.57127/kpd.26024438m0000112

Öz

The aim of this study is to adapt the Stigma of Loneliness Scale (SLS) to Turkish and to conduct a validity and reliability study. The sample of the study consisted of a total of 483 university students, 285 (59%) females, 196 (40.6%) males, and 2 (0.4%) others whose age range was between 18 and 57 (21.79±3.60). It was applied to 33 students who were students of the psychology department with an interval of 3 weeks for a test-retest analysis. For criterion validity, 239 participants were administered the UCLA Loneliness Scale, Depression-Anxiety-Stress Scale (DASS-21), Brief Resilience Scale (BRS) together with the SLS. In order to determine the factor structure of the scale, exploratory and confirmatory factor analysis (EFA and CFA) were performed, and it was determined that a two-dimensional structure with an eigenvalue above 1 was formed in the EFA with the varimax rotation method. As a result of the CFA, it was seen that the two-factor structure was confirmed without any modification and the fit indices were at an acceptable level. Within the scale reliability, the Cronbach's alpha internal consistency coefficient of the SLS was calculated, the Cronbach's alpha coefficient for the total scale was .91, and the Cronbach's alpha coefficients for the sub-dimensions were .80 and .91. The test-retest correlation coefficient of the scale was found to be r = .47 for the total scale, r = .58 for self-stigma of loneliness and r = .45 for public stigma of loneliness. Significant relationships were found as a result of the correlation analysis for the criterion validity of the SLS. The results showed that the Turkish version of the scale was valid and reliable.

Proje Numarası

Çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.

Kaynakça

  • Akın, A. ve Çetin B. (2007). Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği (DASÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 241-268.
  • Booth, R. (2000). Loneliness as a component of psychiatric disorders. Medscape General Medicine, 2(2), 1-7.
  • Brown, T. A., Chorpita, B. F., Korotitsch, W. ve Barlow, D. H. (1997). Psychometric properties of the Depression Anxiety Stress (DASS) in clinical samples. Behavior Research and Therapy, 35(1), 79-89.
  • Browne, M. W. ve Cudeck, R. (1992). Alternative ways of assessing model fit. Sociological Methods and Research, 21, 230-258.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Yayıncılık.
  • Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Berntson, G. G., Ernst, J. M., Gibbs, A. C., Stickgold, R. ve Hobson, J. A. (2002). Do lonely days invade the nights? Potential social modulation of sleep efficiency. Psychological Science, 13(4), 384-387.
  • Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C. ve Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross-sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging, 21(1), 140-151.
  • Cacioppo, S., Grippo, A. J., London, S., Goossens, L. ve Cacioppo, J. T. (2015). Loneliness: Clinical import and interventions. Perspectives on Psychological Sciences, 10(2), 238-249.
  • Caplan, S. E. (2003). Preference for online social interaction: A theory of problematic internet use and psychosocial well-being. Communication Research, 30(6), 625-648.
  • Certel, H., Yakut, S., Yakut, İ. ve Gülsün, B. (2016). Öğrencilerde yalnızlık problemi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 5(8), 3069-3084.
  • Child, D. (2006). The essentials of factor analysis. Third Ed. Continuum, London.
  • Costello, A. B. ve Osborne, J. W. (2005). Best Practices in Exploratory Factor Analysis: Four Recommendations for Getting the Most from Your Analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation, 10(7): 1-9.
  • Demir, A. (1989). U.C.L.A. Yalnızlık Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
  • Deniro, D. A. (1995). Perceived alienation in individuals with residual-type schizophrenia. Issues in Mental Health Nursing, 16(3), 185-200.
  • Doğan, T. (2015). Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
  • Hall, J. A., Dominguez, J. ve Mihailova, T. (2023). Interpersonal media and face-to-face communication: Relationship with life satisfaction and loneliness. Journal Happiness Studies, 24(1), 331-350.
  • Hawkley, L. C., Burleson, M. H., Berntson, G. G. ve Cacioppo, J. T. (2003). Loneliness in everyday life: Cardiovascular activity, psychosocial context, and health behaviors. Journal of Personality and Social Psychology, 85(1), 105-120.
  • Hawkley, L. C. ve Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness matters: A theoretical and empirical review of consequences and mechanisms. Annals of Behavioral Medicine, 40(2), 218-227.
  • Heinrich, L. M. ve Gullone, E. (2006). The clinical significance of loneliness: A literature review. Clinical Psychology Review, 26(6), 695-718.
  • Hunt, M. G., Marx, R., Lipson, C. ve Young, J. (2018). No more FoMo: Limiting social media decreases loneliness and depression. Journal of Social and Clinical Psychology, 37(10), 751-768.
  • Kerr, N. A. ve Stanley, T. B. (2021). Revisiting the social stigma of loneliness. Personality and Individual Differences, 171, 110482.
  • Kılıç, S. (2016). Cronbach’ın alfa güvenirlik katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47-48.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equations modeling. Guilford Publication, Inc.
  • Ko, S. Y., Wei, M., Rivas, J. ve Tucker, J. R. (2022). Reliability and validity of scores on a measure of Stigma of Loneliness. The Counseling Psychologist, 50(1), 96-122.
  • Lovibond, P. F. ve Lovibond, S. H. (1995). The structure of negative emotional states: Comparison of the Depression Anxiety Stress Scale (DASS) with the Beck Depression and Anxiety Inventories. Behavior Research and Therapy, 33(3), 335-343.
  • Luhmann, M., Buecker, S. ve Rüsberg, M. (2023). Loneliness across time and space. Nature Reviews Psychology, 2, 9-23.
  • Mushtaq, R., Shoib, S., Shah, T. ve Mushtaq, S. (2014). Relationship between loneliness, psychiatric disorders and physical health? A review on the psychological aspects of loneliness. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 8(9), WE01-WE4.
  • Perlman, D. ve Peplau, L. A. (1981). Toward a social psychology of loneliness. R. Gilmour ve S. Duck (Ed.), Personal relationships: 3. Relationships in disorder (s. 31-56). Academic Press.
  • Peplau, H. E. (1955). Loneliness. The American Journal of Nursing, 55(12), 1476-1481.
  • Przybylski, A. K., Murayama, K., DeHaan, C. R. ve Gladwell, V. (2013). Motivational, emotional and behavioral correlates of Fear of Missing out. Computers in Human Behavior, 29(4), 1841-1848.
  • Riordan, B. C., Cody, L., Flett, J. A. M., Conner, T. S., Hunter, J. ve Scarf, D. (2020). The development of a single item FoMo (Fear of Missing out) Scale. Current Psychology, 39, 1215-1220.
  • Rotenberg, K. J. ve Kmill, J. (1992). Perception of lonely and non-lonely person as a function of individual differences in loneliness. Journal of Social and Personal Relationships, 9(2), 325-330.
  • Russell, D., Peplau, L. A. ve Ferguson, M. L. (1978). Developing a measure of loneliness. Journal of Personality Assessment, 42(3), 290-294.
  • Smith, B. W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P. ve Jennifer Bernard, J. (2008). The Brief Resilience Scale: Assessing the ability to bounce back. International Journal of Behavioral Medicine, 15, 194-200.
  • Steiger, J. H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling. Personality and Individual Differences, 42, 893-898.
  • Sümbüloğlu, K. ve Akdağ, B. (2009). İleri biyoistatistiksel yöntemler (1. baskı). Hatipoğlu Yayınları.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ekinoks Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı (M. Baloğlu, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tornstam, L. (1992). Loneliness in marriage. Journal of Social and Personal Relationships, 9(2), 197-217.
  • Uram, P. ve Skalski, S. (2020). Still logged in? The link between Facebook addiction, FoMo, self-esteem, life satisfaction and loneliness in social media users. Psychological Reports, 125(1), 218-231.
  • Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. The MIT Press.
  • Victor, C. & Sullivan, M. P. (2015). Loneliness and isolation. In Routledge handbook of cultural gerontology (pp. 252-260). Routledge.
  • Zhang, Z. ve Wang, L. (2017). Advanced statistics using R. ISDSA Press.

Yalnızlık Damgası Ölçeği: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 161 - 173, 25.08.2024
https://doi.org/10.57127/kpd.26024438m0000112

Öz

Bu çalışmanın amacı Yalnızlık Damgası Ölçeği’nin (YDÖ) Türkçe’ye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. Çalışma örneklemi yaş aralığı 18 ile 57 (21.79±3.60) olan 285 (%59) kadın, 196 (%40.6) erkek ve 2 (%0.4) diğer olmak üzere toplam 483 üniversite öğrencisinden oluşmuştur. Psikoloji bölümü öğrencisi olan 33 kişilik bir katılımcı grubuna 3 hafta arayla test-tekrar test uygulaması yapılmıştır. Ölçüt geçerliliği kapsamında 239 katılımcıya YDÖ ile birlikte UCLA Yalnızlık Ölçeği, Depresyon-Anksiyete-Stres Ölçeği (DASS-21), Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (KPSÖ) uygulanmıştır. Ölçeğin faktör yapısını belirlemek amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri (AFA ve DFA) yapılmış, varimax döndürme yönteminin kullanıldığı AFA’da orijinal çalışmada olduğu gibi özdeğeri 1’in üzerinde olan iki boyutlu bir yapının oluştuğu saptanmıştır. DFA sonucunda ise iki faktörlü yapının herhangi bir modifikasyon yapılmadan doğrulandığı ve uyum indekslerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüştür. Ölçek güvenirliği kapsamında YDÖ’nün Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı hesaplanmış, toplam ölçek için Cronbach alfa katsayısı .91, alt boyutlar için ise Cronbach alfa iç tutarlılık katsayıları .80 ve .91 olarak tespit edilmiştir. Ölçeğin test-tekrar test korelasyon katsayısı toplam ölçek için r = .47, öz-damgalama için r = .58 ve sosyal damgalama için r = .45 olarak bulunmuştur. YDÖ’nün ölçüt geçerliği için yapılan korelasyon analizleri sonucunda anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Sonuçlar ölçeğin Türkçe versiyonunun geçerli ve güvenilir olduğunu göstermiştir.

Destekleyen Kurum

Çalışmayı destekleyen herhangi bir kurum bulunmamaktadır.

Proje Numarası

Çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.

Kaynakça

  • Akın, A. ve Çetin B. (2007). Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği (DASÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 241-268.
  • Booth, R. (2000). Loneliness as a component of psychiatric disorders. Medscape General Medicine, 2(2), 1-7.
  • Brown, T. A., Chorpita, B. F., Korotitsch, W. ve Barlow, D. H. (1997). Psychometric properties of the Depression Anxiety Stress (DASS) in clinical samples. Behavior Research and Therapy, 35(1), 79-89.
  • Browne, M. W. ve Cudeck, R. (1992). Alternative ways of assessing model fit. Sociological Methods and Research, 21, 230-258.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Yayıncılık.
  • Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Berntson, G. G., Ernst, J. M., Gibbs, A. C., Stickgold, R. ve Hobson, J. A. (2002). Do lonely days invade the nights? Potential social modulation of sleep efficiency. Psychological Science, 13(4), 384-387.
  • Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C. ve Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross-sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging, 21(1), 140-151.
  • Cacioppo, S., Grippo, A. J., London, S., Goossens, L. ve Cacioppo, J. T. (2015). Loneliness: Clinical import and interventions. Perspectives on Psychological Sciences, 10(2), 238-249.
  • Caplan, S. E. (2003). Preference for online social interaction: A theory of problematic internet use and psychosocial well-being. Communication Research, 30(6), 625-648.
  • Certel, H., Yakut, S., Yakut, İ. ve Gülsün, B. (2016). Öğrencilerde yalnızlık problemi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 5(8), 3069-3084.
  • Child, D. (2006). The essentials of factor analysis. Third Ed. Continuum, London.
  • Costello, A. B. ve Osborne, J. W. (2005). Best Practices in Exploratory Factor Analysis: Four Recommendations for Getting the Most from Your Analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation, 10(7): 1-9.
  • Demir, A. (1989). U.C.L.A. Yalnızlık Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
  • Deniro, D. A. (1995). Perceived alienation in individuals with residual-type schizophrenia. Issues in Mental Health Nursing, 16(3), 185-200.
  • Doğan, T. (2015). Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
  • Hall, J. A., Dominguez, J. ve Mihailova, T. (2023). Interpersonal media and face-to-face communication: Relationship with life satisfaction and loneliness. Journal Happiness Studies, 24(1), 331-350.
  • Hawkley, L. C., Burleson, M. H., Berntson, G. G. ve Cacioppo, J. T. (2003). Loneliness in everyday life: Cardiovascular activity, psychosocial context, and health behaviors. Journal of Personality and Social Psychology, 85(1), 105-120.
  • Hawkley, L. C. ve Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness matters: A theoretical and empirical review of consequences and mechanisms. Annals of Behavioral Medicine, 40(2), 218-227.
  • Heinrich, L. M. ve Gullone, E. (2006). The clinical significance of loneliness: A literature review. Clinical Psychology Review, 26(6), 695-718.
  • Hunt, M. G., Marx, R., Lipson, C. ve Young, J. (2018). No more FoMo: Limiting social media decreases loneliness and depression. Journal of Social and Clinical Psychology, 37(10), 751-768.
  • Kerr, N. A. ve Stanley, T. B. (2021). Revisiting the social stigma of loneliness. Personality and Individual Differences, 171, 110482.
  • Kılıç, S. (2016). Cronbach’ın alfa güvenirlik katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47-48.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equations modeling. Guilford Publication, Inc.
  • Ko, S. Y., Wei, M., Rivas, J. ve Tucker, J. R. (2022). Reliability and validity of scores on a measure of Stigma of Loneliness. The Counseling Psychologist, 50(1), 96-122.
  • Lovibond, P. F. ve Lovibond, S. H. (1995). The structure of negative emotional states: Comparison of the Depression Anxiety Stress Scale (DASS) with the Beck Depression and Anxiety Inventories. Behavior Research and Therapy, 33(3), 335-343.
  • Luhmann, M., Buecker, S. ve Rüsberg, M. (2023). Loneliness across time and space. Nature Reviews Psychology, 2, 9-23.
  • Mushtaq, R., Shoib, S., Shah, T. ve Mushtaq, S. (2014). Relationship between loneliness, psychiatric disorders and physical health? A review on the psychological aspects of loneliness. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 8(9), WE01-WE4.
  • Perlman, D. ve Peplau, L. A. (1981). Toward a social psychology of loneliness. R. Gilmour ve S. Duck (Ed.), Personal relationships: 3. Relationships in disorder (s. 31-56). Academic Press.
  • Peplau, H. E. (1955). Loneliness. The American Journal of Nursing, 55(12), 1476-1481.
  • Przybylski, A. K., Murayama, K., DeHaan, C. R. ve Gladwell, V. (2013). Motivational, emotional and behavioral correlates of Fear of Missing out. Computers in Human Behavior, 29(4), 1841-1848.
  • Riordan, B. C., Cody, L., Flett, J. A. M., Conner, T. S., Hunter, J. ve Scarf, D. (2020). The development of a single item FoMo (Fear of Missing out) Scale. Current Psychology, 39, 1215-1220.
  • Rotenberg, K. J. ve Kmill, J. (1992). Perception of lonely and non-lonely person as a function of individual differences in loneliness. Journal of Social and Personal Relationships, 9(2), 325-330.
  • Russell, D., Peplau, L. A. ve Ferguson, M. L. (1978). Developing a measure of loneliness. Journal of Personality Assessment, 42(3), 290-294.
  • Smith, B. W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P. ve Jennifer Bernard, J. (2008). The Brief Resilience Scale: Assessing the ability to bounce back. International Journal of Behavioral Medicine, 15, 194-200.
  • Steiger, J. H. (2007). Understanding the limitations of global fit assessment in structural equation modeling. Personality and Individual Differences, 42, 893-898.
  • Sümbüloğlu, K. ve Akdağ, B. (2009). İleri biyoistatistiksel yöntemler (1. baskı). Hatipoğlu Yayınları.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ekinoks Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı (M. Baloğlu, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tornstam, L. (1992). Loneliness in marriage. Journal of Social and Personal Relationships, 9(2), 197-217.
  • Uram, P. ve Skalski, S. (2020). Still logged in? The link between Facebook addiction, FoMo, self-esteem, life satisfaction and loneliness in social media users. Psychological Reports, 125(1), 218-231.
  • Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. The MIT Press.
  • Victor, C. & Sullivan, M. P. (2015). Loneliness and isolation. In Routledge handbook of cultural gerontology (pp. 252-260). Routledge.
  • Zhang, Z. ve Wang, L. (2017). Advanced statistics using R. ISDSA Press.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Klinik Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nilay Şenay 0000-0003-1862-835X

Yıldız Bilge 0000-0003-2315-0055

Proje Numarası Çalışma bir proje kapsamında gerçekleştirilmemiştir.
Yayımlanma Tarihi 25 Ağustos 2024
Gönderilme Tarihi 21 Ekim 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şenay, N., & Bilge, Y. (2024). Yalnızlık Damgası Ölçeği: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Clinical Psychology Research, 8(2), 161-173. https://doi.org/10.57127/kpd.26024438m0000112