HİDROLİK KEYNESYEN YAKLAŞIMIN BİR ELEŞTİRİSİ: DENGESİZLİK KEYNESCİLİĞİ

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 3, 107 - 119, 29.09.2018

SEMA Yılmaz Genç , ONUR CAN Bayraktar

Öz

Amaç:
Bu
çalışmada Hidrolik Keynesyen Yaklaşım’ın Keynesyen İktisadi Düşünce’yi Klasik
İktisadi Düşünce ile birleştirme çalışmalarına yöneltilen eleştiriler
Dengesizlik Keynesçiliği Yaklaşımı temelinde ele alınacaktır. Bu bağlamda
çalışmada Hidrolik Keynesyen Yaklaşım’ın piyasa denge analizine karşı çıkarak
Keynes’in genel teorisinin bir dengesizlik modeli olduğunu öne süren ve
öncülüğünü Robert Wayne Clower ve Axel Leijonhufvud’un yaptığı Dengesizlik
Keynesçiliği Yaklaşımı incelenecektir.

Yöntem: Alan yazın tarama ve
derleme yöntemi kullanılmıştır.

Bulgular: Dengesizlik Keynesçiliği
Yaklaşımı, Keynes’in teorisinin Walrasyan denge analiziyle
birleştirilemeyeceğini savunur. Bu bağlamda öncülüğünü Clower ve Leijonhufvud
Keynes Teorisi’ni, Walrasyan olmayan genel denge durumu etrafında; eksik bilgi,
yanlış fiyatlar gibi kavramlarla yorumlayarak Keynes’in teorisinin bir
dengesizlik modeli olduğunu savunur.

Anahtar Kelimeler

Keynes, Keynesyen Yaklaşımlar, Hidrolik Keynesyen Yaklaşım

Kaynakça

• Aktan, C. C. (2002). Lord Keynes, Keynesyenler ve Fonksiyonalistler. İçinde: Anayasal İktisat, 165-186. Akyüz, Y. (1980). Sermaye. Bölüşüm, Büyüme, (Ankara, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No. 453).Alada, A. D. (2000). İktisat Felsefesi ve Belirsizlik. Bağlam Yayıncılık.Alçın, S. (2010). Keynes ve Keynesçilik Nedir? https://ozgurlukdunyasi.org/arsiv/24-sayi-197/200-keynes-ve-keynescilik-nedir.Alp, S (2009). Refah Devleti Düşüncesinin Gelişimi Ve Bir Liberal Alternatif Olarak Üçüncü Sektör. Sakarya Üniversitesi Maliye Dergisi, 156, 265-279.Altıok, M. (2009). Keynes ve Keynesçi Kuramda Kriz ve İktisat Politikası Tartışmaları, Toplum ve Demokrasi, 3 (6-7), 75-102.Arın, T. (1987). Keynesçi Akımlar: Keynesçiliğin Krizi ve İç Tartışmaları. İktisat Fakültesi Mecmuası, 45(1-4), 32-70.Birol, Ö. H., & Gencer, A. H. (2014). Neo-Klasik İktisat ve Neo-Klasik Sentez. Trakya University Journal of Social Science, 16(1, 259-280).Büyükakın, T. (2007). Yeni Keynesyen İktisat mı, Yeni Neo-Klasik Sentez mi? Kocaeli Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(13), 22-36.Çataloluk, C. (2016). Keynezyen Teoriye Çağdaş Keynezyen Yaklaşımlar. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, (11), 69-84.Daldal, Ş. (2009). Kapitalizmin Bütünsel Bir Analizi: John Maynard Keynes. Toplum ve Demokrasi, 3(6-7), 41-66.Delfaud, P. (2010). Keynes ve Keynesçilik, İsmail Yerguz (Çev.), Ankara.Demir, Ö. (1996). Kurumcu İktisat. Vadi Yayınları.Fisunoğlu, M. , & Bilge, K. T. (2009). Keynes Devrimi ve Keynesyen iktisat. Ekonomik Yaklaşım, 20(70), 31-60.Greenwald, B., & Stiglitz, J. (1993). New and old Keynesians. The Journal of Economic Perspectives, 7(1), 23-44.Güngör, K. (2006). İktisadın Tarihine Kısa Bir Bakış Ve Merkantilizmden Günümüze İktisadi Düşünceler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Afyon.Herr, H. , & Gündüz, Ü. (2009). Keynes ve Keynes’i Yorumlayanlar. Toplum ve Demokrasi 3(6-7), 103-124.İslatince, H. (2007). İktisatta Denge ve Dengesizlik Kavramlarına Yönelik Kuramsal Tartışmalar. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (19). 205-216.Kazgan G. (2004). İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi. Remzi Kitabevi, 12.Kılınçoğlu, D. T. , Özçelik, E. (2016). John Maynard Keynes... Yine, Yeniden, İstanbul: İletişim Yayınları.Küçükkalay, A. M. (2015). İktisadi Düşünce Tarihi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.Leijonhufvud, A. (1973). Effective demand failures. The Swedish Journal of Economics, 27-48.O'Meara, G. The Modified General Equilibrium Approach to Keynesian Economics. The Student Economic Review Vol. XXVI.Orhan, S. S. (2016). Modern Makroiktisadi Uzlaşının Kayıp Ekonomi Politiği: Yerlesik Formalist, Yerlesik Kuramsal ve Yerlesik Politik Uzlaşı/The Loss of the Political Economy of Modern Macroeconomic Consensus: Mainstream Formalist, Mainstream Theoretical and Mainstream Political Consensus. Sosyoekonomi, 24(27), 139.Öğüt, K. (2014). Liberal Görüşün Sözde Bilimle Dayanağı: Neoklasik İktisat. Aydınlanma 1923, 45(45), 49-64.Özel, H. (2009). İktisadi Analiz Tarihine Nasıl Yaklaşmak Gerekir? (II). H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı 1, 45-72Romer, D. (1993). The New Keynesian Synthesis. The Journal of Economic Perspectives, 7(1), 5-22.Takım, A. (2011). Türkiye’de 1960-1980 Yılları Arasında Uygulanan Kalkınma Planlarında Maliye Politikaları. Maliye Dergisi, 160, 154-176.Tunay, K. B. (2011). Türkiye'de Durgunlukların Mars Yöntemi İle Tahmini ve Kestirimi. Marmara University Journal of the Faculty of Economic & Administrative Sciences, 30(1), 71-91.