Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ecomusicology as an Ecocritical and Naturecultural Approach to Musicology

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 117 - 137, 07.01.2020

Öz

After World War II, the rapid spread of critical theory led to the emergence of many
new fields of study under the social sciences and cultural studies. The literary
centered ecocriticism, which was developed in the 1980s, and the critical or new
musicology studies that developed in similar periods, influenced the existing
paradigms with their critical approaches. The field of ecomusicology, which brings
together the idea of ecocriticism with the discipline of musicology, has brought a
new approach to the environment/nature issues in terms of sound and music, adding
nature to the relationship between music and culture. Ecomusicology studies dealing
with many issues in the context of environment/nature from an interdisciplinary
perspective is both a scientific and an activist effort. By questioning the humannature
relationship and trying to find answers to today’s environmental crises and
sustainability problems by expanding the boundaries of musicology, ecomusicology
has been a rapidly developing field since the 2000s. In this article, the emergence
of ecomusicology as an ecocritical and naturecultural musicology approach, as well
as conceptual and methodological discussions concerning this field are examined
through the main sources. This article is intended to be a guide to future research in
the field of ecomusicology in Turkey.

Kaynakça

  • Allen, A. S. (2011). Ecomusicology: Ecocriticism and musicology. Journal of the American Musicological Society, 64(2), 391–394.

Ekoeleştirel ve Doğakültürel Bir Müzikoloji Yaklaşımı Olarak Ekomüzikoloji

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 117 - 137, 07.01.2020

Öz

2. Dünya Savaşı sonrasında akademik alana hızla yayılan eleştirel düşünce, sosyal
bilimler ve kültürel çalışmalar altında pek çok yeni çalışma alanının ortaya çıkmasını
sağlamıştır. 1980’li yıllarda yaygın olarak gelişen edebiyat merkezli ekoeleştiri ve
yine benzer dönemlerde gelişen eleştirel veya yeni müzikoloji çalışmaları, eleştirel
yaklaşımlarıyla mevcut paradigmaları sarsmıştır. Ekoeleştiri düşüncesi ile müzikoloji
disiplinini bir araya getiren ekomüzikoloji alanı ise müzik ve kültür arasındaki
ilişkiye doğayı da katarak, çevre/doğa konusuna ses ve müzik açısından bakan
yeni bir yaklaşım ortaya çıkarmıştır. Disiplinlerarası bir perspektifle çevre/doğa
bağlamında birçok konuyla ilgilenen ekomüzikoloji çalışmaları, bilimsel ve aktivist
bir çabadır. İnsan-doğa ilişkisini sorgulayan ve günümüzdeki çevre krizleri ile
sürdürülebilirlik sorunlarına müzikolojinin sınırlarını genişleterek yanıtlar bulmaya
çalışan ekomüzikoloji, 2000’li yıllardan itibaren tüm dünyada hızla gelişen bir alan
olmuştur. Bu makalede, ekoeleştirel ve doğakültürel bir müzikoloji yaklaşımı olarak
ekomüzikolojinin ortaya çıkışı, bu alanda yapılan çalışmalar ile alanla ilgili kavramsal
ve yöntemsel tartışmalar konuyla ilgili temel kaynaklar üzerinden incelenmiştir. Bu
makalenin, gelecekte Türkiye’de ekomüzikoloji alanında yapılacak araştırmalara yol
gösterici olması hedeflenmiştir.

Kaynakça

  • Allen, A. S. (2011). Ecomusicology: Ecocriticism and musicology. Journal of the American Musicological Society, 64(2), 391–394.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ulaş Özdemir

Yayımlanma Tarihi 7 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 31 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özdemir, U. (2020). Ekoeleştirel ve Doğakültürel Bir Müzikoloji Yaklaşımı Olarak Ekomüzikoloji. Konservatoryum, 6(2), 117-137.