Sözlü kültür, sözlü iletişim ve aktarım sonucu meydana gelir. Klasik dönemde şifahi yoldan gerçekleşen her tür aktarıma bir şekilde yorumun karışması kaçınılmazdır. Sözgelimi bir hikâyede anlatıcı, asıl kurguya ek olarak kendi yorumlarını ve değerlerini katarak olayı aktarır. Aslında aktardığı hikâye, olayın özgün şekli değil, kendi yorumlarıyla ortaya çıkan yeni bir hikâyedir. Her aktarımda yeni yorum eklenen hikâye orijinalinden farklılaşarak ana iskeleti aynı ama alt olay örgüleri, yardımcı unsurları farklılaşmış varyantların ortaya çıkmasına neden olur. Sözlü kültürde ve geçiş dönemlerinde sıkça görülen “varyantlaşma” yazılı kültürde hatta modern metinlerde de karşımıza çıkabilir mi? Ya da modern bir edebî metin etrafında oluşturulan ve türetilen hikâyeler de varyantlaşma olarak kabul edilebilir mi? Soruyu daha dar kapsamda sormak gerekirse; Monna Rosa şiiri etrafında oluşan ve adeta kulaktan kulağa anlatılan hikâyeler modern zamanlarda yazılı edebiyata muvazi oluşan bir varyantlaşma biçimi olarak yorumlanabilir mi? Bu çalışmanın amacı “aşırı yorum” kavramı çerçevesinde söz konusu soruların cevabını aramak olacaktır.
Oral culture occurs as a result of oral communication and transmission. Since oral transmission is not written, it is inevitable for interpretation to interfere with all kinds of information conveyed, especially in the classical period. The narrator narrates the event by adding his own comments in addition to previous evaluations. In fact, the story he tells is not the original version of the event, but a new story created with his own interpretations. The story, with a new interpretation added in each transmission, differs from the original, resulting in the emergence of variants with the same main skeleton but different sub-plots and auxiliary elements. Can “variation”, which is frequently seen in oral culture and transition periods, also occur in written culture and even in contemporary literature and modern texts? Or can stories created and derived around a modern literary text also be considered variantization? To ask the question in a narrower context; Can the stories formed around the Monna Rosa poem, told almost by word of mouth, be interpreted as a form of variation that occurs in comparison with written literature in modern times? The aim of this study will be to seek answers to these questions within the framework of the concept of “overinterpretation”.
Overinterpretation contemporary variantization Sezai Karakoç Monna Rosa.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türkiye Sahası Yeni Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 15 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 15 |